Όταν βλέπετε παιδάκια ιδιαίτερα ή όμορφα δεν χρειάζεται να τους το λέτε με τόσο εμφατικό τρόπο.

Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη
Όλα τα παιδιά με τον τρόπο τους είναι όμορφα.

👧👦👧👦

"Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη…”. 

Η ιστορία της Αθηνάς στο βιβλίο του Κώστα Καρακάση όπου προβάλλεται ο δυνατός χαρακτήρας και η επιβλητική προσωπικότητα της που καταφέρνει να κυριαρχήσει στους γύρω της όχι εξαιτίας της ασυναγώνιστης ομορφιάς και του εξαίρετου κάλλους της, αλλά λόγω της εσωτερικής της καλλιέργειας και του ανώτερου ήθους της. Αυτό θα ήθελα και εγώ για την κόρη μου, έντονη προσωπικότητα, δυνατός χαρακτήρας και ήθος. 

Πόσες φορές δεν έχετε θαυμάσει μια γυναίκα που «γεμίζει» το χώρο με την αύρα της αποτέλεσμα της προσωπικότητας της και όχι με την εμφάνιση της;

Η κόρη μου, λοιπόν, θα ήθελα να γίνει μια από αυτές της γυναίκες. Θα με ρωτήσετε και ποιό το πρόβλημα. 

Το πρόβλημα ότι είναι “ιδιατέρως” όμορφη όχι με την κλασσική έννοια, αλλά με αυτή την περίεργη, διαφορετική ομορφιά που σε ένα μικρό κοριτσάκι τραβάει τα βλέμματα και συνοδεύεται απο επιφωνήματα θαυμασμού. Φταίει το κόκκινο μαλλί της και τα έντονα καυκάσια χαρακτηριστικά. Βλέπετε η καταγωγή της είναι στην κυριολεξία από τον Καύκασο. 

Χαρακτηριστικά που αμφιβάλλω εάν θα διατηρηθούν στην ενήλικη ζωή της. Και τότε; Τότε ο θαυμασμός και τα βλέμματα θα αντικατασταθούν από αδιαφορία και όλο αυτό φοβάμαι ότι θα την επηρρεάσει.

Όπως χαρακτηριστικά εξηγεί η αναπτυξιολόγος δρ. Rebecca Chicot, πολλές φορές τόσο οι γονείς όσο και οι συγγενείς ή φίλοι θα πουν στο παιδί «πόσο όμορφη ή πόσο όμορφος είσαι!». Όλα τα παιδιά με τον τρόπο τους είναι όμορφα! Αν, όμως το μήνυμα που λαμβάνει το παιδί είναι ότι η εμφάνιση είναι το σημαντικότερο ατού του και αυτή είναι που αξίζει τον περισσότερο θαυμασμό των άλλων, τότε το μήνυμα δεν είναι θετικό.

Αντίθετα, συνεχίζει η ίδια, είναι προτιμότερο να επαινείτε το παιδί επειδή ολοκλήρωσε ένα παζλ ή επειδή εκφράζει ανησυχίες για τον κόσμο και το περιβάλλον. Αυτός είναι υγιέστερος τρόπος να του τονώσετε την αυτοπεποίθηση.

«Τα παιδιά είναι όμορφα, αστεία, έξυπνα… δεν είναι περίεργο που μας ξετρελαίνουν!», λέει η δρ. Chicot. «Σκοπός μας, όμως, είναι να βρούμε ένα μέτρο στον θαυμασμό μας και αυτός να γίνεται πιο συγκεκριμένα, π.χ. για την καλή συμπεριφορά του παιδιού ή για το γεγονός ότι ολοκλήρωσε κάποιο έργο».

Πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Μ. Βρετανία και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Telegraph έδειξε ότι ένα στα τέσσερα παιδιά ηλικίας από 10 έως 15 ετών είναι δυσαρεστημένα από την εμφάνισή τους, ενώ το 72% των κοριτσιών πιστεύει ότι δίνεται υπερβολική σημασία στην εμφάνιση των celebrities. 

Όπως λένε οι επιστήμονες, «δεν είναι ότι η εμφάνιση δεν έχει καμία σημασία. Όταν, για παράδειγμα, πας σε μία συνέντευξη για δουλειά θα ντυθείς έξυπνα και θα προσπαθήσεις να δείχνεις άψογος, αλλά δεν είναι αυτό στο οποίο θα δώσεις έμφαση εκείνη τη στιγμή».

Αυτή είναι και η ανησυχία μου. Η απογοήτευση, η δυσαρέσκεια, η ματαιοδοξία, η αναζήτηση του επιφανειακού, του υπερφίαλου. 

Φυσικά η ανατροφή και η παιδεία παίζουν το ρόλο τους. Και στα παιδιά χρειάζεται να λέμε ότι είναι και όμορφα και έξυπνα και ικανά και μπράβο να τους λέμε και συγχαρητήρια να τους δίνουμε! Αλλά! 

Σας παρακαλώ και εσάς όλους εκεί έξω όταν βλέπετε παιδάκια ιδιαίτερα ή όμορφα δεν χρειάζεται να τους το λέτε με τόσο εμφατικό τρόπο. Φανταστείτε όταν το παιδάκι κάθε λίγα βήματα ακούει λόγια θαυμασμού για την εμφάνισή του. Όσο και να το “δουλεύει” η μητέρα του αναπόφευκτα θα επηρεαστεί και οι συνέπειες, δυστυχώς, είναι απρόβλεπτες!

jenny.gr