Η Ιστορία της Helen Keller σε Κινούμενα Σχέδια

Η Έλεν Κέλερ ήταν Αμερικανίδα συγγραφέας, λέκτορας και ακτιβίστρια.

Έχασε την ακοή και την όραση της 19 μήνες έπειτα από τη γέννηση της. Η ίδια έλεγε ότι 

«Η αισιοδοξία είναι η πίστη που οδηγεί στην επιτυχία. Τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς ελπίδα και αυτοπεποίθηση».

Χάρη στη δασκάλα της Αν Σάλιβαν, στο Ινστιτούτο Τυφλών της Βοστώνης, η Κέλερ άρχισε να επικοινωνεί χρόνια μετά.

Η περίπτωσή της διαδόθηκε παγκοσμίως λόγω ενός θεατρικού έργου το οποίο ήταν βασισμένο στην αυτοβιογραφία της, που αναπαριστούσε τις προσπάθειες της Σάλιβαν να αναπτύξει έναν κώδικα επικοινωνίας μαζί της με την παντελή έλλειψη ομιλίας. 

Τελικά, έμαθε τη νοηματική γλώσσα και το 1888 γύρισε στη Βοστώνη, όπου θεωρήθηκε παιδί θαύμα.

Έμαθε γερμανικά, γαλλικά, ελληνικά και λατινικά. 

Ήταν το πρώτο άτομο με κώφωση και τύφλωση που αποφοίτησε από πανεπιστήμιο το 1914. 

Συνέχισε τη μελέτη ξένων συγγραφέων και φιλοσόφων, ενώ υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγική συγγραφέας. Στη συνέχεια έκανε ταξίδια στην Ευρώπη, όπου γνωρίστηκε με τον Μπέρναρντ Σω. 

Στη Σκωτία ανακηρύχτηκε επίτιμη διδάκτορας. Είχε δηλώσει ανοιχτά την αντίθεσή της στον πόλεμο. 

Επίσης, υπήρξε υπέρμαχος του δικαιώματος της γυναικείας ψήφου, των εργατικών δικαιωμάτων και του σοσιαλισμού, καθώς και άλλων προοδευτικών κινημάτων.

Πέθανε το 1968, αφήνοντας πίσω εξαιρετικά έργα όπως: 

Το ημερολόγιο της Έλεν Κέλερ, Η ιστορία της ζωής μου, Απαισιοδοξία, Η θρησκεία μου και το Ειρηνικό βραδινό.

Τα προσωπικά επιτεύγματα και η ευρύτατη κοινωνική προσφορά της Έλεν Κέλερ υπερέβησαν κατά πολύ το οτιδήποτε στις μέρες της θεωρείτο δυνατό (εφικτό) για έναν άνθρωπο που συνδύαζε απώλεια όρασης και ακοής. 

Τόσο εν ζωή όσο και μετά θάνατον η διάσημη Αμερικανίδα τυφλοκωφή χαρακτηρίστηκε ως το μεγαλύτερο «θαύμα θέλησης» του 20ου αιώνα.

tvxs