Γονείς, δεν πρέπει να την συγχέετε με την ψώρα
Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για αυτή τη δερματική νόσο
Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για αυτή τη δερματική νόσο
Paediatric psoriasis
Η ψωρίαση είναι μια συχνή, ανοσολογικά διαμεσολαβούμενη χρόνια νόσος με γενετικό υπόστρωμα, που κυρίως επηρεάζει το δέρμα. Αποτελεί το 4% των δερματοπαθειών που παρατηρούνται στα παιδιά και υπάρχει στο 2-3% του πληθυσμού. Περίπου το 30% αναπτύσσουν την νόσο στη παιδική ηλικία με μέση ηλικία διάγνωσης τα 10 χρόνια. Το 25% των παιδιών αναπτύσσουν την νόσο πριν τα 2 χρόνια ζωής.
Παθοφυσιολογία
Δεν έχει κατανοηθεί πλήρως. Φαίνεται ότι η ενεργοποίηση ορισμένων Τ-κυττάρων οδηγεί σε παραγωγή καθορισμένων κυτοκινών που με την σειρά τους ενεργοποιούν τα κύτταρα της κερατίνης στοιβάδος της επιδερμίδας, οδηγώντας σε παραγωγή φλεγμονωδών κυττάρων.
Το γενετικό υπόβαθρο αποδεικνύεται από το ότι συγγενείς 1ου βαθμού με ψωριασικό άτομο έχουν πενταπλάσιο κίνδυνο ανάπτυξης ψωρίασης και πολλά παιδιά με ψωρίαση έχουν συγγενείς 1ου βαθμού με την νόσο.
Κλινική εικόνα
Οι βλάβες αποτελούνται από καλά καθορισμένες ροδόχρου-ερυθρού χρώματος πλάκες με υπερκείμενα ασημένιου-λευκού χρώματος λέπια.
Η μηχανική απομάκρυνση των λεπιών αποκαλύπτει μικρές αιμορραγίες (σημείο Auspitz). Παράγοντες που ενεργοποιούν ή επιδεινώνουν την ψωρίαση είναι τραύμα ή ερεθισμός του δέρματος, λοιμώξεις (στρεπτόκοκκος), συναισθηματική ένταση και ορισμένα φάρμακα.
Μορφές ψωρίασης
1) Χρονία πλακώδης:
Εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία και αποτελεί την συχνότερη μορφή. Αποτελείται από καλά καθορισμένες ψωριασικές πλάκες συνήθως στις εξωτερικές επιφάνειες των άκρων αλλά επίσης και στον κορμό, πρόσωπο, τριχωτό κεφαλής.
2) Τριχωτού κεφαλής:
Εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία.Συνήθως είναι το 1ο σημείο εμφάνισης της ψωρίασης στα παιδιά. Καλά καθορισμένες ερυθηματώδεις λεπιδώδεις πλάκες.
Συχνά επεκτείνεται στο μέτωπο. Μπορεί να είναι έντονα κνησμώδης.
6) Νυχιών:
Σε οποιαδήποτε ηλικία, συχνότερη σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες. Βοθρία στα νύχια, ονυχόλυση, τραχειονυχία. Μπορεί να μην υπάρχουν στο δέρμα αλλοιώσεις ψωρίασης. Είναι ιδιαίτερα δύσκολη στη θεραπεία.
7) Φλυκταινώδης:
Σπάνια. Εμφανίζεται σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες. Επιφανειακές άσηπτες φλύκταινες σε ερυθηματώδες δέρμα. Μπορεί να περιορίζονται στις παλάμες και τα πέλματα.
8) Ερυθροδερμική:
Εξαιρετικά σπάνια σε οποιαδήποτε ηλικία. Γενικευμένο ερύθημα με ελάχιστα λέπια.
Συνοσηρότης ψωρίασης
Ψωριασική αρθρίτις, παχυσαρκία, υπερλιπιδαιμία, σακχαρώδης διαβήτης, ρευματοειδής αρθρίτις, νόσος Crohn.
H ψωριασική αρθρίτις εμφανίζεται συνήθως 10 χρόνια μετά την εμφάνιση των βλαβών στο δέρμα, αλλά σπανιότερα μπορεί να προηγηθεί.
Στα παιδιά εμφανίζεται γύρω στην ηλικία των 10 ετών και 20% των αρθρίτιδων στα παιδιά είναι ψωριασικές. Είναι ολιγοαρθρική και εμφανίζεται στις μικρές αρθρώσεις. Η τελική πρόγνωση είναι γενικά καλή.
Διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται κλινικά.
Θεραπεία
Δεν υπάρχει πλήρης ίαση. Η θεραπεία γίνεται αναλόγως με ενυδατικές κρέμες, τοπικά κορτικοστεροειδή, ανάλογα βιταμίνης D, ανθραλίνη, αναστολείς υποδοχέων καλσινευρίνης, ταζαροτίνη. κερατολυτικά, κυκλοσπορίνη.
Δρ. Ιωάννης Γεωργίου
Παιδίατρος
Η ψωρίαση είναι μια συχνή, ανοσολογικά διαμεσολαβούμενη χρόνια νόσος με γενετικό υπόστρωμα, που κυρίως επηρεάζει το δέρμα. Αποτελεί το 4% των δερματοπαθειών που παρατηρούνται στα παιδιά και υπάρχει στο 2-3% του πληθυσμού. Περίπου το 30% αναπτύσσουν την νόσο στη παιδική ηλικία με μέση ηλικία διάγνωσης τα 10 χρόνια. Το 25% των παιδιών αναπτύσσουν την νόσο πριν τα 2 χρόνια ζωής.
Παθοφυσιολογία
Δεν έχει κατανοηθεί πλήρως. Φαίνεται ότι η ενεργοποίηση ορισμένων Τ-κυττάρων οδηγεί σε παραγωγή καθορισμένων κυτοκινών που με την σειρά τους ενεργοποιούν τα κύτταρα της κερατίνης στοιβάδος της επιδερμίδας, οδηγώντας σε παραγωγή φλεγμονωδών κυττάρων.
Το γενετικό υπόβαθρο αποδεικνύεται από το ότι συγγενείς 1ου βαθμού με ψωριασικό άτομο έχουν πενταπλάσιο κίνδυνο ανάπτυξης ψωρίασης και πολλά παιδιά με ψωρίαση έχουν συγγενείς 1ου βαθμού με την νόσο.
Κλινική εικόνα
Οι βλάβες αποτελούνται από καλά καθορισμένες ροδόχρου-ερυθρού χρώματος πλάκες με υπερκείμενα ασημένιου-λευκού χρώματος λέπια.
Η μηχανική απομάκρυνση των λεπιών αποκαλύπτει μικρές αιμορραγίες (σημείο Auspitz). Παράγοντες που ενεργοποιούν ή επιδεινώνουν την ψωρίαση είναι τραύμα ή ερεθισμός του δέρματος, λοιμώξεις (στρεπτόκοκκος), συναισθηματική ένταση και ορισμένα φάρμακα.
Μορφές ψωρίασης
1) Χρονία πλακώδης:
Εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία και αποτελεί την συχνότερη μορφή. Αποτελείται από καλά καθορισμένες ψωριασικές πλάκες συνήθως στις εξωτερικές επιφάνειες των άκρων αλλά επίσης και στον κορμό, πρόσωπο, τριχωτό κεφαλής.
2) Τριχωτού κεφαλής:
Εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία.Συνήθως είναι το 1ο σημείο εμφάνισης της ψωρίασης στα παιδιά. Καλά καθορισμένες ερυθηματώδεις λεπιδώδεις πλάκες.
Συχνά επεκτείνεται στο μέτωπο. Μπορεί να είναι έντονα κνησμώδης.
3) Στικτή ψωρίαση:
Εμφανίζεται σε παιδιά, εφήβους, μικρούς ενήλικες.
4) Αντίστροφη ψωρίαση:
Μικρότερα παιδιά. Ερυθηματώδης πλάκες με μικρά λέπια εμφανίζονται στις καμπτικές επιφάνειες και το πρόσωπο.
5) Περιοχή πάνας:
Ηλικία μέχρι 2 χρονών. Καλά καθορισμένες ερυθρές πλάκες στην περιοχή της πάνας με λίγα λέπια. Περιλαμβάνει και τις βουβωνικές πτυχές. Μπορεί να υπάρχουν βλάβες και σε άλλες περιοχές. Μπορεί να είναι δύσκολη στη θεραπεία.5) Περιοχή πάνας:
6) Νυχιών:
Σε οποιαδήποτε ηλικία, συχνότερη σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες. Βοθρία στα νύχια, ονυχόλυση, τραχειονυχία. Μπορεί να μην υπάρχουν στο δέρμα αλλοιώσεις ψωρίασης. Είναι ιδιαίτερα δύσκολη στη θεραπεία.
7) Φλυκταινώδης:
Σπάνια. Εμφανίζεται σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες. Επιφανειακές άσηπτες φλύκταινες σε ερυθηματώδες δέρμα. Μπορεί να περιορίζονται στις παλάμες και τα πέλματα.
8) Ερυθροδερμική:
Εξαιρετικά σπάνια σε οποιαδήποτε ηλικία. Γενικευμένο ερύθημα με ελάχιστα λέπια.
Συνοσηρότης ψωρίασης
Ψωριασική αρθρίτις, παχυσαρκία, υπερλιπιδαιμία, σακχαρώδης διαβήτης, ρευματοειδής αρθρίτις, νόσος Crohn.
H ψωριασική αρθρίτις εμφανίζεται συνήθως 10 χρόνια μετά την εμφάνιση των βλαβών στο δέρμα, αλλά σπανιότερα μπορεί να προηγηθεί.
Στα παιδιά εμφανίζεται γύρω στην ηλικία των 10 ετών και 20% των αρθρίτιδων στα παιδιά είναι ψωριασικές. Είναι ολιγοαρθρική και εμφανίζεται στις μικρές αρθρώσεις. Η τελική πρόγνωση είναι γενικά καλή.
Διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται κλινικά.
Θεραπεία
Δεν υπάρχει πλήρης ίαση. Η θεραπεία γίνεται αναλόγως με ενυδατικές κρέμες, τοπικά κορτικοστεροειδή, ανάλογα βιταμίνης D, ανθραλίνη, αναστολείς υποδοχέων καλσινευρίνης, ταζαροτίνη. κερατολυτικά, κυκλοσπορίνη.
Δρ. Ιωάννης Γεωργίου
Παιδίατρος
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/r29vz2xl/avvxsehdwdo32relji6egodftnoxefh0ohiniptpaggpi6slbps1axnjjsupo7v6o38yjy13eeqarthx_15eztyeqjzvf7dgs96uv7pnsuu26efnetjdlw8rhaxvkg9ckccpgnux8uugk110isjw2_tr9unvefedjimc9nhnwrckdvmi0gqrj-faummvmhtg5pv1/s1600/hamomilaki.viber.png")
Posts
No comments:
Post a Comment