Κουράστηκα...

Είναι παλιά η κούραση που κουβαλάω

Δεν έχω άλλες αντοχές.

Το μυαλό μου λέει «συνέχισε», το σώμα όμως δεν τραβάει. Κουράστηκε. Και μαζί με το σώμα βάρυνε και η ψυχή.

Αναρωτιέσαι τι μπορεί να φταίει. Τι έγινε και είμαι έτσι.

Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Δεν είναι ότι έγινε κάτι σήμερα, χθες, αυτές τις μέρες…

Είναι παλιά η κούραση που έχω μαζεμένη. Είναι παλιά κούραση.

Απλά τώρα ήρθε και έσκασε. Ξεχείλισε το ποτήρι. Κλάταρα ρε παιδί μου, πως το λένε…

«Ξεκουράσου», θα μου πεις.

Δεν είναι όμως τόσο απλό. Με μια και δυο μέρες, δουλειά δεν γίνεται.

Πρέπει, η νοοτροπία να αλλάξει. Ο τρόπος ζωής.

Να σκάω για χαζά πράγματα λιγότερο, να βρίσκω χρόνο λίγο να ξεκουράζομαι, λίγο να παίρνω καμμιά ανάσα, να μην τρελαίνομαι αν δεν γίνονται όλα τέλεια, να αφήνω και κάτι στο Θεό, να αφήνω και τίποτα να πέσει κάτω….

Είναι παλιά η κούραση που έχω μαζεμένη. Είναι παλιά η κούραση που κουβαλάω…

Πιστεύω πως με καταλαβαίνεις…

Πάνω κάτω, τα ίδια πρέπει να περνάς και εσύ…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι