Έβλεπα μια ταινία: Οι Αεροναύτες (2019) που αφορά την πρώτη πτήση του επιστήμονα Τζέιμς Γκλέισερ (James Glaisher, 1809 – 1903) Άγγλου μετεωρολόγου, αεροναυτικού και αστρονόμου, με αερόστατο.
Το 1862, φτάνοντας στα 8.500 μέτρα, κάνοντας τις μετρήσεις του, στη θερμοκρασία και την υγρασία στα ανώτατα επίπεδα της ατμόσφαιρας, εκστασιασμένος αναφωνεί:
Όλη μου τη ζωή
παρηγοριά ήταν η επιστήμη.
Δίνει νόημα σε πολλά πράγματα
που δε μπορούμε να ελέγξουμε.
Βάζει λίγη τάξη
στο χάος που μας περιβάλλει.
Ενώ όμως μπορούμε
να εξηγήσουμε επιστημονικά...
ένα φωτοστέφανο
ή το χιόνι που πέφτει...
παρηγοριά ήταν η επιστήμη.
Δίνει νόημα σε πολλά πράγματα
που δε μπορούμε να ελέγξουμε.
Βάζει λίγη τάξη
στο χάος που μας περιβάλλει.
Ενώ όμως μπορούμε
να εξηγήσουμε επιστημονικά...
ένα φωτοστέφανο
ή το χιόνι που πέφτει...
δε μπορούμε να εξηγήσουμε
την ομορφιά σ' αυτά.
Αυτό είναι!
την ομορφιά σ' αυτά.
Αυτό είναι!
Έλεγε ένας φίλος μου: «Η
ανθρωπότητα έχει διανύσει πάνω από 500 χρόνια από τότε που η Θεολογία
παραχώρησε βίαια τη θέση της στην Επιστήμη όσον αφορά στη κατανόηση του
Κόσμου». Σωστό είναι αυτό, αν και κανονικά άλλα πράγματα εξηγεί η Επιστήμη και άλλα η Θεολογία.
Αυτό που δεν μπόρεσε η Επιστήμη να εξηγήσει, είναι η ομορφιά του Κόσμου.
Κατάφερε να εξηγήσει γιατί πέφτει το χιόνι, κατάφερε να εξηγήσει από τι αποτελείται μια χιονονιφάδα, αλλά δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί είναι τόσο όμορφη η χιονονιφάδα.
Θα μπορούσε να είναι ένα τυχαίο, αδιάφορο, άμορφο πράγμα, και όμως για τις λίγες στιγμές που ζει, είναι μια ομορφιά απείρου κάλλους, μια συμμετρία αδύνατη να την πετύχει και ο πιο εξελιγμένος υπερυπολογιστής, τόσο στην κανονικότητα, όσο και στην ποικιλία των σχεδίων της.
Καμιά χιονονιφάδα δεν είναι ίδια με την άλλη και καμιά δεν είναι άσχημη.
Κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να φτιάξει τόση ομορφιά εκ τους μηδενός και κανείς δεν μπορεί να αγγίξει, ούτε το πλήθος, το μέγεθος, την ευρηματικότητα και την ποικιλία!
Γιατί τόση Ομορφιά;
Πώς να αντέξω τόση Ομορφιά!
«ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας, ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆς κτίσεώς σου»
Το Χαμομηλάκι
No comments:
Post a Comment