Ένας πατέρας γυρίζει σπίτι από την εργασία αργά, κουρασμένος και
εκνευρισμένος , για να βρει τον πεντάχρονο γιο του να τον
περιμένει στην πόρτα.
- ΓΙΟΣ: «Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;»
- Πατέρας: «Ναι βεβαίως, τι είναι;»
- ΓΙΟΣ: «Μπαμπά, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»
- Πατέρας: «Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα;» ρώτησε θυμωμένα.
- ΓΙΟΣ: «Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ πες μου, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»
- Πατέρας: «Εάν πρέπει να ξέρεις παίρνω 50 ευρώ την ώρα.»
- ΓΙΟΣ: «Ωχ, απάντησε το παιδί με το κεφάλι του κάτω, μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις 25 ευρώ;»
Ο πατέρας εξαγριωμένος, «Εάν ο μόνος λόγος που εσύ ρώτησες είναι,
ώστε να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο
παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατ' ευθείαν στο δωμάτιό
σου και στο κρεβάτι σου. Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής. Δεν εργάζομαι
σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.»
Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα.
Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε
περισσότερο. Πώς τόλμησε να υποβάλλει τέτοια ερώτηση για να πάρει μόνο
κάποια χρήματα;
Μετά από μια περίπου ώρα, ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και είχε αρχίσει να
σκέφτεται:
Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο μικρός με
τα 25 ευρώ και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά. Πήγε στην πόρτα
του δωματίου του παιδιού και άνοιξε την πόρτα.
«Κοιμάσαι γιε μου;» Ρώτησε.
«Δεν κοιμάμαι » απάντησε το αγόρι.
«Σκεφτόμουν, ότι ίσως ήμουν πάρα πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα» είπε ο
μπαμπάς .«Ήταν μια μεγάλη ημέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα. Εδώ
είναι τα 25 ευρώ που μου ζήτησες »
Το παιδί έτρεξε κατ' ευθείαν επάνω του χαμογελώντας. «Σε ευχαριστώ μπαμπά!»
φώναξε. Κατόπιν, πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω
κάποια τσαλακωμένα χρήματα.
Ο πατέρας μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, αρχίζει να
νευριάζει.
Το μικρό παιδί αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματά του, και κοιτάζει τον
μπαμπά του.
«Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη μερικά;» ο πατέρας
του γκρινιάζει.
«Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα έχω» το μικρό παιδί απάντησε.
«Μπαμπά, έχω 50 ευρώ τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα του χρόνου
σου;
Σε παρακαλώ έλα νωρίς αύριο σπίτι. Θα ήθελα πολύ να
φάμε μαζί.»
Ο πατέρας συντρίφτηκε. Αγκάλιασε τον μικρό γιο του και ικέτευσε για τη
συγχώρεσή του.
Είναι ακριβώς μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους σας που εργάζεστε τόσο σκληρά
στη ζωή. Δεν πρέπει να αφήσουμε το χρόνο να περνάει από τα χέρια μας χωρίς
να περνάμε χρόνο με εκείνους που πραγματικά σημαίνουν κάτι για εμάς ,
εκείνους που είναι κοντά στις καρδιές μας. Θυμηθείτε να μοιραστείτε
εκείνη την αξία των 50 ευρώ του χρόνου σας με κάποιους που αγαπάτε.
«Εάν πεθάνουμε αύριο, η επιχείρηση για την οποία εργαζόμαστε θα
μπορέσει εύκολα να μας αντικαταστήσει μέσα σε λίγες ώρες . Αλλά
η οικογένεια και οι φίλοι που αφήνουμε πίσω θα αισθανθούν την
απώλεια για το υπόλοιπο της ζωής τους.»
απιστευτο μαθημα για ολουσ αυτη η ιστορια!κι ομως ετσι ειναι...βλεπουν οι πατεραδες και οι μαναδες τα παιδια τους να μεγαλωνουν χωρις να τα φροντιζουν καν οι ιδιοι,παρα μονο η γιαγια ή ο παππους!
ReplyDeleteKαλημέρα ! Μάθημα ζωής ! Και αν αντιδρούμε αυθόρμητα κι ανόητα πολλές φορές στα παιδιά , οφείλουμε να ζητούμε συγνώμη για την συμπεριφορά μας ! ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ !
ReplyDeleteNαι.. Πραγματικά συγκηνιτικό... Τα παιδιά, μας μαθαίνουν.. Μας δείχνουν το δρόμο.. Πρέπει να τα ακούμε.. Να τους δείχνουμε προσοχή. Δεν τα κάναμε για να λέμε "έχω κι εγώ παιδί".. Δεν είναι σκουλαρίκι.. Είναι η ζωή... Φιλιά χαμομηλάκι.. Καλή Κυριακή..
ReplyDeleteΠολύ καλό μάθημα!
ReplyDeleteΣ' ευχαριστώ!!!!
:))
Μεγάλο το νόημα! Εύγε!
ReplyDeletekyklamino
δίνετε νόημα στο bloging. Και ένας πατέρας να το διαβάσει είναι αρκετό
ReplyDeleteΠόσο πολύ μάς χρειάζονται τά παιδιά μας,είναι τόσο σημαντικό τό νά ήμαστε δίπλα τους αλλά μαζί τους ,οι ώρες πού είμαστε εκεί πρέπει νά είναι αφιερωμένες γι αυτά τά πλασματάκια πού ζητάνε λίγο χρόνο μόνο γι αυτά.έστω καί μία ώρα μαζί τους αλλά μόνο μαζί τους.Αφιερώστε χρόνο στά παιδιά σας,μάς χρειάζονται.
ReplyDeleteΤά παιδιά ζητάνε έστω καί μία ώρα ποιοτική μαζί τους,όχι πολλές ώρες αλλά κενές!μάς έχουν τόσο ανάγκη,αφιερώστε χρόνο στά παιδιά σας.πάντα μέ τόν τρόπο τους μάς δείχνουν τί χρειάζονται καί πότε,αλλά δέν είμαστε πάντα εκεί γι αυτά!
ReplyDeleteΠροτεραιότητα πάντα στά παιδιά μας είναι πάνω από όλους καί από όλα!
ReplyDelete