ΑΥΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ #1 - Πώς περνάω στον Παύλο

«... μη, δεν, όχι... ΠΟΤΈ»

Γενικότερα τα παιδιά αντιδρούν όταν ακούνε απαγορεύσεις και όχι μόνο τα αυτιστικά.
Παλιοτερα και για αρκετα χρονια , αν ελεγα στον Π. «μη το κανεις αυτο» ηταν σαν να του ελεγα... «καντο» και του εσπαγα και τα νευρα ταυτοχρονα.

Παρατηρωντας το παιδι παρα πολυ καλα, κατάλαβα οτι ο τροπος νουθεσιας ηταν λανθασμενος.

Επισης ,προσεξα οτι καθε φορα που χρησιμοποιουσα το «δεν», θα επρεπε να το επαναλαβω πολλες φορες και χωρις καμια εγγυηση οτι το καταλαβε.
Αυτο που δεν επιανε στο παιδι ηταν οι αρνητικες προτασεις και η απαγορευση.

Ακομα κι αν καταλαβαινε τί του ελεγα μετα απο πολλες επαναληψεις, υπακουε για μια φορα και αυτα που του ελεγα δεν μπορουσαν να αποτυπωθουν στο μυαλο του .

Αλλαξαμε λοιπον τροπαριο και καναμε ακριβως το αντιθετο, αντι δηλαδη να του λεω τί δεν πρεπει να κανει, του ελεγα τί πρεπει να κανει και μετα ακολουθουσε επιβεβαιωση.

Παράδειγμα
Αντι να του πω "δεν κανει να τρεχεις στις σκαλες", του ελεγα "οταν κατεβαινουμε τις σκαλες, περπαταμε".
Παντα σε πρωτο πληθυντικο προσωπο και λεω αυτο που θελω να του περασω ετσι ωστε να μοιαζει με κανονα.
Μετα ακολουθει η επιβεβαιωση με μια ερωτηση : «Πώς κατεβαινουμε τις σκαλες Παυλο;». Αν η απαντηση που θα δωσει ειναι «περπατάμε», τοτε σιγουρα το εχει αφομοιωσει αυτο που του ζητησα και εμμεσα του το περασα.

• αποφευγουμε τα «μη» και τα «δεν»
• χρησιμοποιούμε καταφατικές προτάσεις
  
• πάντα στο πρωτο πληθυντικό προσωπο
• επιβεβαιώνουμε αν έχει καταλάβει αυτό που του ζητησαμε με μια ερωτηση, στην οποία, αν απαντήσει σωστα, εχει κατα πασα πιθανοτητα πιασει το νοημα.

ευχαριστούμε την πηγή 

Μέρος 2: Ωχ αδερφέ... αυτιστικό είναι... (κούνια που σας κούναγε!!) - ΑΥΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ #2