Το Καλό είναι διακριτικό

Επειδή την εποχή που ζούμε η ανθρωπιά και η αλληλοβοήθεια είναι είδος προς εξαφάνιση θα ήθελα να σας εξιστορήσω κάτι που έζησα σήμερα το βράδυ στο μετρό....
Βρίσκομαι στον σταθμό Ευαγγελισμό και δίπλα μου στέκεται ένας κύριος γύρω στα 38-40...
Καθώς έρχεται το τραίνο ο κόσμος είναι τόσο πολύς και μέσα στο τραίνο αλλά και στην αποβάθρα έτσι που με αναγκάζει να μπω όχι από την ίδια πόρτα που μπήκε αυτός αλλά από την διπλανή...
Κάποια στιγμή κι ενώ φτάνουμε στο Μοναστηράκι όπου και κατεβαίνω ακούω κάποια φωνή να λέει: 

--Κυρία, κυρία εσείς με το μαύρο παλτό!!!-. Γυρνάω και βλέπω τον κύριο που σας ανέφερα προηγουμένως να με κοιτάει... Σε μένα μιλάτε;;; Του λέω... Ναι κυρία μου σε εσάς μου λέει αυτός... δεν δίνω σημασία καθώς σκέφτομαι ότι μάλλον μου την πέφτει και ακούγεται κι η αναγγελία από τα μεγάφωνα... επόμενη στάση Μοναστηράκι...!!!
Το τραίνο σταματάει, βγαίνω έξω και ακούω τον κύριο να φωνάζει πάλι ,κυρία μισό λεπτό παρακαλώ... σταματάω, γυρνάω προς τα πίσω και βλέπω τον κύριο -σημειωτέον πρέπει να σας πω ότι πρόκειται για έναν ψηλό αρρενωπό άνδρα με σκληρά και αυστηρά χαρακτηριστικά- να έρχεται προς το μέρος μου κρατώντας δυο ανήλικους -γύρω στα 16-17 μου φάνηκαν- και να μου λέει πάλι... κυρία μου μισό λεπτό... Ορίστε, τι θέλετε του λέω προσπαθώντας να καταλάβω τι γίνεται... Αυτό είναι το πορτοφόλι σας;;; μου λέει και βλέπω στα χέρια του το πορτοφόλι μου... Παθαίνω την πλάκα μου καθώς, ναι, ήταν το πορτοφόλι μου το οποίο είχα μέσα στη τσάντα μου με όλα τα δημόσια έγγραφά μου μέσα και τα τελευταία μου 650 Ευρώ για να περάσω τον μήνα μου...
Ναι του λέω με φωνή που έτρεμε από την λαχτάρα μου... που το βρήκατε;;;;
Σας το πήραν τα παιδιά από δω μου λέει... Κοιτάξτε παρακαλώ, σας λείπει κάτι;;; Ανοίγω το πορτοφόλι και ήταν όλα στη θέση τους... Όχι του λέω, είναι όλα εδώ... Εντάξει μου λέει, περιμένετε μισό λεπτό παρακαλώ και τραβάει τους νεαρούς λίγο ποιο πέρα.. Αρχίζει να τους μιλάει σε πολύ έντονο ύφος, τόσο που κι οι δυο πιτσιρικάδες βάζουν τα κλάματα... Επιστρέφουν πάλι προς το μέρος μου και με ρωτάει ενώ οι δυο πιτσιρικάδες κλαίνε και λένε στον κύριο να τους αφήσει,κυρία θέλετε να τους κάνετε μήνυση;;;
Στην αρχή σαστίζω και κοιτάω τον κύριο σαν χαζή... Εσείς τι λέτε του λέω;;; Εγώ δεν θα τους έκανα μου λέει, είναι ανήλικοι και πεινάνε, αλλά ότι θέλετε εσείς, εσάς προσπάθησαν να κλέψουν... Όχι του λέω αφήστε τους... τους παίρνει πάλι πιο δίπλα και ακούω να τους λέει... μη σας ξαναδώ μέσα στο Μετρό, συγχρόνως βγάζει από την τσέπη του 20Ευρώ και τους τα δίνει... παθαίνω την πλάκα μου για πολλοστή φορά, πηγαίνετε τώρα στη κυρία ζητήστε της συγγνώμη κι ευχαριστήστε την που δεν σας έκανε μήνυση... Οι πιτσιρικάδες με κόκκινα τα μάτια από το κλάμα έρχονται προς το μέρος μου και κάνουν αυτό που τους είπε... Τώρα φύγετε.. τους λέει πάλι με αυστηρό ύφος κι αφού λένε ευχαριστώ και σε αυτόν εξαφανίζονται... Εντάξει κυρία πάλι καλά που τους είδα μου λέει χαμογελώντας αυτή τη φορά ο άγνωστος άντρας... Χίλια ευχαριστώ του λέω ανεβαίνοντας μαζί του τις σκάλες του σταθμού.. Δεν χρειάζεται κυρία μου μου λέει, υποχρέωση μου... 

Μα γιατί τους δώσατε χρήματα τον ρωτάω;;; Μου είπαν πως πεινάγανε και μάλλον λέγανε αλήθεια μου απαντάει.. Τουλάχιστον να σας δώσω αυτά τα χρήματα του λέω, όχι μου λέει σας παρακαλώ... αυτό είναι δικό μου θέμα... και συνεχίζουμε να ανεβαίνουμε τις σκάλες, τότε του λέω... Δεν @#$#%#@$# κι αυτοί του Μετρό, μόνο έλεγχο εισιτηρίων ξέρουν να κάνουν -καθώς αυτή την εβδομάδα μου έχουν κάνει ίσα με δέκα φορές- τους πορτοφολάδες δεν τους βλέπουν;;;  

Τότε ο "σωτήρας" μου σκάει στα γέλια και με κάνει να αναρωτιέμαι... Τι βλακεία είπα;;; Μα γιατί γελάτε τον ρωτάω... Γιατί μόλις με στείλατε στο διάολο μου λέει και συνεχίζει να γελάει... τον κοιτάω με απορία...Τότε βγάζει από την τσέπη του μια υπηρεσιακή ταυτότητα και βλέπω το σήμα του μετρό και από πάνω με κεφαλαία γράμματα "ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΙ ΕΛΕΓΧΟΥ"... 

Τότε καταλαβαίνω ότι ο άνθρωπος είναι υπάλληλος του Μετρό και καταλαβαίνω τη γκάφα μου... Μου εξηγεί ότι δεν είναι σε υπηρεσία και τυχαία βρέθηκε εκεί και με βοήθησε... Επίσης μου είπε ότι ο έλεγχος εισιτηρίων είναι μια δουλειά που κάνει κι ο ίδιος... Τον καληνύχτισα του είπα άλλη μια φορά ευχαριστώ και πήραμε διαφορετικές κατευθύνσεις βγαίνοντας από τον σταθμό...
Το περιστατικό αυτό με έκανε να αναθεωρήσω πολλά από αυτά που πίστευα μέχρι τώρα κι εύχομαι να υπάρχουν κι άλλοι υπάλληλοι σαν κι αυτόν όχι μόνο στο Μετρό... ΠΑΝΤΟΥ!!!

Συγχαρητήρια!!!!!!!!!!!!!!

ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ

"Συγχαρητήρια σε υπάλληλο του Μετρό!!!"