«…τό εὔδαιμον τό ἐλεύθερον, τό δ' ἐλεύθερον τό εὔψυχον…» : Η Ευτυχία προϋποθέτει την Ελευθερία και αυτή την Ευψυχία.

…τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον, τὸ δ' ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον…

Περικλέους Ἐπιτάφιος Λόγος, 

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΑΙ [2.43.4]

Σ' έναν κόσμο παράλογο...
Ζούμε μέσα στον παραλογισμό, παρόλο που γνωρίζουμε καλά τη συνταγή της Ευτυχίας.

Τρεις λέξεις είναι:
ΕΥΔΑΙΜΟΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ
ΕΥΨΥΧΟΝ
Η μια συνάρτηση της άλλης
Η Ευτυχία προϋποθέτει την Ελευθερία και αυτή την Ευψυχία.

Τὸ εὔδαιμον
Ευδαιμονισμός, η υπέρτατη αρχή του βίου είναι η ευτυχία του ατόμου. Αυτή η αρχή χαρακτηρίζει την αρχαία εποχή.
Για το Σωκράτη η εσωτερική ευτυχία συνδέεται με τη χρηστότητα και την αρετή.
Ο Αριστοτέλης δίδασκε ότι η ευδαιμονία επιτυγχάνεται και θεμελιώνεται στον ενάρετο βίο.
Ο μεγάλος Περικλής, στον Επιτάφιο θέτει τις προϋποθέσεις της. “…τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον, τὸ δ' ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον…”
Ο Χριστός μας αποκάλυψε την αληθινή φύση και το όνομά της: Αγάπη…
Στη νεώτερη φιλοσοφία επανέρχεται με τη σημασία της κοινωνικής ευημερίας , της ωφέλειας και της ευτυχίας όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπων.

Ευτυχία!! Το χαμόγελο πριν κοιμηθείς μετά από μια δύσκολη μέρα. Η εσωτερική γαλήνη που σου δίνει η βεβαιότητα ότι το πάλεψες και σήμερα, άσχετα από το αποτέλεσμα, ότι έδωσες τη μάχη σου με φρόνημα γενναίο, σαν Ελεύθερος και συνειδητοποιημένος άνθρωπος, στα μικρά ή στα μεγάλα που προέκυψαν.

Τὸ ἐλεύθερον,
η Ελευθερία κάνει ευτυχισμένο τον άνθρωπο. Η Ελευθερία με όλες τις μορφές της, μα κυρίως η πνευματική. Ελεύθερος από τα δεσμά του φόβου, των προκαταλήψεων, ελεύθερος από κάθε δυνάστη, κάθε σκέψη ωφελιμιστική, κάθε μικρότητα που περιορίζει τις βλέψεις σου στην απόκτηση υλικών μόνον πραγμάτων, ή εφήμερης δόξας. Ελευθερία να επιλέγεις, να διατυπώνεις τις σκέψεις σου χωρίς φόβο και πάθος. Ελευθερία να μάχεσαι για το σωστό και το δίκαιο από Αγάπη για τον άνθρωπο. Αγάπα και είσαι ελεύθερος να κάνεις ό τι θέλεις.

Τὸ εὔψυχον,
είναι το καθαρό βλέμμα, η καθαρή σκέψη. Είναι το θάρρος που σε κάνει να μάχεσαι για το δίκιο. Είναι ο καθαρός σου λόγος, η ανδρεία και αμετακίνητη στάση σου. Όταν κατέχεις το Εύψυχον δεν υπάρχει κανένας λόγος να το διατυμπανίζεις, ακτινοβολεί στο βλέμμα σου. Το διαβάζεις μέσα στα μάτια των δειλών· όσων πολύ θα επιθυμούσαν να κρατούν την ίδια με σένα στάση αλλά δεν μπορούν. Η γνώμη σου, οι θέσεις και οι προτάσεις σου απέναντι στις γνώμες, θέσεις και προτάσεις πολλών ή και όλων.

Οι θέσεις του Ελευθέρου και Ευψύχου σε αντιπαράθεση με τις θέσεις ανελεύθερων, δειλών και μίζερων.
Για μάχη πρόκειται, για αγώνα άνισο, φαινομενικά, μα για τον αιώνιο αγώνα του δίκιου με το άδικο, του Δαυίδ με το Γολιάθ.
Όλοι γνωρίζουν το νικητή.
ΟΛΟΙ.
Φλέγεται από την Αγάπη για την προάσπιση του Καλού και αυτό δεν κρύβεται.
Δεν δίνει αγώνες μόνο όταν αδικείται ο ίδιος.
Σ' αυτό είμαστε όλοι «εύψυχοι».
Οι καλοί του αγώνες δίνονται για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των αδικημένων, για τη διαφύλαξη των χρημάτων των άλλων και μάλιστα του δημοσίου χρήματος.

Ο φθόνος των πολλών είναι δεδομένος, αλλά άλλο τόσο δεδομένος είναι και ο θαυμασμός τους.

Δεν είναι εύκολη η κατάκτηση της ευψυχίας, γιατί είναι η ίδια η Αρετή.
Η Αρετή που δίνει την Ελευθερία στον αγωνιστή, που καθιστά ευτυχείς τους Ευψύχους.

Και αν τα καλομελετήσουμε θα καταλήξουμε ότι προϋπόθεση όλων είναι η Αγάπη…

hamomilaki