Το παιδί μου είναι τριών χρόνων...

Παιδικός Σταθμός
Παιδίατροι, αναπτυξιολόγοι και παιδοψυχολόγοι συμφωνούν ότι είναι η πιο κατάλληλη ηλικία για να ξεκινήσει το παιδί σας να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό. Τώρα το παιδί είναι αναπτυξιακά πιο ώριμο να αποχωρίζεται τη μαμά του όλο και περισσότερη ώρα και πιο πρόθυμο να συνυπάρχει και να παίζει μαζί με άλλα παιδιά στην ίδια ομάδα. Επίσης, είναι πιο ανεξάρτητο από πλευράς αυτοεξυπηρέτησης. Ο παιδικός σταθμός μάλιστα ενδείκνυται ιδιαίτερα αν το μικρούλι δεν έχει αδελφάκι ή πρόκειται να έρθει νέο μωρό στο σπίτι.

Το πέρασμα από την οικογένεια στο σχολείο είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία, καθώς σημαίνει αποχωρισμό από τη μαμά και τον μπαμπά, καθημερινή επαφή με άλλα παιδιά και ενηλίκους (νηπιαγωγούς - βρεφονηπιοκόμους). Στην αρχή όλα αυτά μπορεί να το φοβίσουν ή να του δημιουργήσουν άγχος και ανασφάλεια, ανάλογα με το βαθμό προσαρμογής κάθε παιδιού. Να θυμάστε ότι η λέξη κλειδί σε αυτή τη φάση είναι η ασφάλεια.

Να κάνετε δηλαδή το παιδί σας να αισθανθεί ασφαλές, ώστε να μπορεί οικειοθελώς να μείνει χωρίς εσάς και ταυτόχρονα να γνωρίζει άλλους ανθρώπους και να αναπτύσσει σχέσεις με συνομήλικα παιδιά. Η μετάβαση αυτή πρέπει να γίνει προσεκτικά. Με την κατάλληλη υποστήριξη γρήγορα το παιδί θα προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και θα ενταχθεί στο νέο κοινωνικό περιβάλλον.

 

Για καλύτερα αποτελέσματα:

• Επισκεφθείτε το σταθμό μία-δύο εβδομάδες πριν για να γνωρίσει το παιδί το χώρο και τη νηπιαγωγό του, ώστε να μην του φανούν όλα πρωτόγνωρα, όταν το αφήσετε εκεί για πρώτη φορά
• Μετά την πρώτη επίσκεψη ξεκινήσετε να αναφέρεστε στο γεγονός ότι θα ξεκινήσει το παιδί «σχολείο», χωρίς όμως να υπερβάλλετε
• Την πρώτη μέρα ξυπνήστε αρκετά νωρίτερα, ώστε να ετοιμαστείτε μαζί με το παιδί χωρίς να βιάζεστε
• Φροντίστε να το συνοδεύετε εσείς ή ο μπαμπάς τις πρώτες μέρες αποφεύγοντας απλώς να το παραδώσετε στο σχολικό
• Δείξτε συνέπεια στην ώρα. Είναι λάθος να φτάνετε όταν πια όλα τα παιδιά έχουν καθίσει στο τραπέζι
• Τις πρώτες δύο ημέρες ίσως χρειαστεί να παραμείνετε κι εσείς στο χώρο του σταθμού μέχρι να νιώσει σιγουριά
• Ύστερα από δύο ή τρεις ημέρες πείτε στο παιδί ότι πρέπει να φύγετε για λίγο κι ότι θα γυρίσετε να το πάρετε
• Βάλτε ένα χρονικό όριο -π.χ. θα μείνετε μαζί του 1-3 λεπτά- και μετά φύγετε ήρεμα αλλά αποφασιστικά
• Αποφύγετε να το σκάσετε στα κρυφά κάποια στιγμή που το παιδί είναι απορροφημένο και δεν σας βλέπει
• Μην αγχώνεστε την ώρα που το αφήνετε. Το άγχος είναι μεταδοτικό. Πάρτε βαθιές ανάσες, προκειμένου να κρατήσετε την ηρεμία σας, διατηρώντας το χαμόγελό σας
• Δείξτε χαρούμενη που το αφήνετε στο σταθμό, ότι έχετε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους εκεί και ότι είστε σίγουρη ότι θα περάσει πολύ καλά
• Μάθετε τα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών. Με αυτόν τον τρόπο πείθετε το παιδί ότι το περιβάλλον είναι οικείο. Μόλις φτάσετε λοιπόν μπορείτε να πείτε «Να η Άννα, πήγαινε κοντά της»
• Δώστε στο παιδί κάτι αγαπημένο που του θυμίζει το σπίτι, όπως ένα παιχνιδάκι ή ένα κουκλάκι. Σε αυτή την ηλικία έχουν ακόμα την εξάρτηση από τα αντικείμενα ανακούφισης
• Τονίστε την επιστροφή σας. Εξηγήστε ότι θα λείψετε, αλλά θα γυρίσετε μετά από λίγο για να το πάρετε
• Φροντίστε ώστε ο αποχαιρετισμός να είναι σύντομος, αλλά όχι απότομος. Πείτε «αντίο» γρήγορα, γλυκά κι ανάλαφρα, αλλά με σιγουριά
• Καθιερώστε ρουτίνα αποχαιρετισμού: αγκαλίτσα, φιλάκι και... γεια σου! Κάντε το ίδιο κάθε φορά, ανεξάρτητα από την αντίδραση του παιδιού, είτε κλαίει είτε όχι
• Φροντίστε να είστε πιο νωρίς εκεί, για να σας δει το παιδί αμέσως μόλις ανοίξει η πόρτα. Τις πρώτες ημέρες μπορεί να χρειαστεί να το παίρνετε λίγο νωρίτερα
• Υποδεχτείτε το πάντα χαμογελαστή και όχι προβληματισμένη, όποια κι αν είναι η έκφρασή του. Αγκαλιάστε το και δείξτε αμέσως ενδιαφέρον για το πώς πέρασε
• Μην απογοητεύεστε. Τα παιδιά -ιδιαίτερα αυτά που ξεκινούν πρώτη φορά παιδικό σταθμό- χρειάζονται συνήθως δύο εβδομάδες μέχρι κι ένα μήνα για να προσαρμοστούν. Είναι σημαντικό να κρατήσετε θετική στάση ακόμα και την ώρα που θα έρθουν τα δύσκολα, π.χ. όταν το παιδί βάλει τα κλάματα
• Κατά τη φάση προσαρμογής μπορεί να προκύψουν διάφορα πισωγυρίσματα ή προβλήματα στο σπίτι, π.χ. το παιδί μπορεί να βρέχεται, ενώ είχε κόψει την πάνα ή να μην τρώει. Δείξτε υπομονή και ψυχραιμία. Σιγά σιγά όλα αυτά θα ξεπεραστούν