Κατανοήστε τα παιδιά σας...

Το μικρό παιδί ζει σ’ έναν δικό του κόσμο, όπου σκέπτεται αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει όλα όσα συμβαίνουν γύρω του με διαφορετικό τρόπο, με τα δικά του μάτια..

Οι γονείς έχουν την συνεχή τάση να θέλουν να διαμορφώσουν την συμπεριφορά και την προσωπικότητα των παιδιών τους ακριβώς όπως είναι εκείνοι χωρίς να λαμβάνουν υπόψη ιδιαιτερότητες και χαρίσματα που μπορεί να έχει το παιδί.

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες τεχνικές ανατροφής, εκείνο που είναι σημαντικό είναι οι γονείς να διαθέσουν χρόνο στα παιδιά τους και να δημιουργηθεί μία θετική σχέση μεταξύ τους κάτι που δεν συνηθίζεται στις μέρες μας.

Οι περισσότεροι γονείς αγνοούν τις ιδιαιτερότητες της παιδικής ψυχής λόγω του άγχους που επικρατεί στην καθημερινότητα τους και δεν συμπεριφέρονται με τρόπους που ευνοούν την ομαλή ανάπτυξη των παιδιών.

Τα παιδιά πρέπει να τα αφήνουμε να πειραματίζονται να παίρνουν πρωτοβουλίες και να αυτενεργούν. Σημαντικό είναι το παιδί να μάθει να απομακρύνεται και να μην παραμένει προσκολλημένο στους γονείς γιατί αυτό είναι που θα καθορίσει την ψυχολογική του ωριμότητα στο μέλλον.
"Όταν αγαπάς κάτι να το απομακρύνεις, όχι γιατί δεν το αγαπάς αλλά για να του δώσεις φτερά να πετάξει".

Σε άλλες περιπτώσεις οι γονείς δεν βάζουν όρια στα παιδιά τους. Το παιδί χρειάζεται όρια στην συμπεριφορά του γιατί θα το βοηθήσουν να προσαρμοστεί στη κοινωνική ζωή αλλιώς αν δεν μάθει να συντονίζεται θα έχει δυσκολίες προσαρμογής.
Ακόμα οι γονείς οφείλουν να είναι συνεπής και να κρατάνε τις υποσχέσεις τους γιατί το παιδί έχει την ανάγκη να εμπιστεύεται το περιβάλλον γύρω του, αλλιώς θα μεγαλώσει μέσα στην ανασφάλεια και το ίδιο θα είναι ασυνεπής και ανεύθυνο.

Επιπλέον ένα λάθος που κάνουν αρκετοί γονείς είναι να φορτώνουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σε διαπροσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο στο παιδί, χωρίς να λάβουν υπόψη τους ότι το παιδί δεν ωφελείται με το να το μαθαίνει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γονείς του.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των γονέων πιστεύουν πως ‘το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο’ και καταφεύγουν σ’ αυτό. Όμως έχει αποδειχτεί πως το ξύλο είναι το μέσο με το οποίο εκφράζουμε τα δικά μας συναισθήματα και θυμό και όχι τακτική που χρησιμοποιούμε για να διαπαιδαγωγήσουμε το παιδί για να αποτρέψουμε την συμπεριφορά του. Το ξύλο τραυματίζει την αυτοπεποίθηση διδάσκει βία και όχι τον αυτοέλεγχο.
Για επίλογο παραθέτουμε ένα απόσπασμα από τον Khalil Gibran το οποίο εάν θέλουμε να γίνουμε τέλειοι γονείς, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ.

"Τα παιδιά σου δεν είναι τα δικά σου παιδιά. Είναι οι γιοι και οι κόρες της νοσταλγίας της ζωής για την ζωή". 

Έρχονται μέσα από σένα, αλλά όχι για σένα και αν και είναι δικά σου, δεν σου ανήκουν. 

Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη, όχι τις σκέψεις σου, γιατί έχουν τις δικές τους. 

Μπορείς να προσπαθήσεις να είσαι όμοιος με αυτά, αλλά μην επιδιώξεις να τα κάνεις όμοια με σένα. 

Γιατί η ζωή δεν πηγαίνει πίσω. Είσαι το τόξο που θα εκτοξευθούν σαν ζωντανά βέλη τα παιδιά σου".
Εάν κάθε γονιός είχε ως παράδειγμα το παραπάνω απόσπασμα και το έκανε πράξη, θα είχαν αποφευχθεί και λυθεί πολλά προβλήματα στις σχέσεις, μεταξύ αυτών και των παιδιών τους.

Σαραντόπουλος Αντώνης - Νησίδη Μαρίζα
arcadia.ceid.upatras.gr