Τσερνόμπιλ: 22 χρόνια μετά...

[To παρακάτω διήγημα στηρίζεται σε πραγματικό γεγονός και γράφτηκε ορισμένα χρόνια μετά το ατύχημα του Τσερνόμπιλ. Ο Πειραϊκός Σύνδεσμος το βράβευσε το 1995. Και ο Σεργκέϊ χάθηκε το 1996. Ηταν πάλι Απρίλης, 10 χρόνια μετά το ατύχημα]

[Θυμάμαι, πέρυσι 20 και πλέον χρόνια μετά το ατύχημα, το αφιέρωσα στον ουκρανό ομόλογό μου σε μια ομάδα εργασίας του ΒSEC (Black Sea Economic Cooperation) ο οποίος επέμενε να διατηρήσει (και να αυξήσει) η Ουκρανία την πυρηνική της δύναμη. Φυσικά, η …αφιέρωση, ήταν χωρίς αποτέλεσμα..

Η πυρηνική αναγέννηση στην Ευρώπη αλλά και τον κόσμο ολόκληρο, είναι πλέον γεγονός! Ακόμη και στη Φινλανδία ετοιμάζουν τον νέο πυρηνικό τους αντιδραστήρα (τον μεγαλύτερο στον κόσμο παρακαλώ) κοντά στους αλλους δύο που διαθέτουν στο παραθαλάσσιο Ολκιλουότο.. Στην Βρετανία, αυτήν την περίοδο, η κινητικότητα για τα σχέδια κατασκευής νέας τεχνολογίας πυρηνικών αντιδραστήρων, έχει φτάσει στο κατακόρυφο, με αγγλογαλλικά σχέδια αλλά και αντιδράσεις.

Η «καθαρή» ενέργεια, χωρίς διοξείδιο του άνθρακα, είναι μια καλή δικαιολογία για νέα εργοστάσια! Ας ελπίσουμε και …αναίμακτα]

ΣEPΓKΓEI MATBEΓEΦ, διήγημα

Πυρηνική αναγέννηση και πάλι...

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

Περισσότερα στο : Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ