Πατέρας είναι μόνο ένας

Σύμφωνα με τα στοιχεία ερευνών, ο Έλληνας μπαμπάς γίνεται όλο και πιο στοργικός, επιδιώκοντας τη συμμετοχή του σε κάθε δραστηριότητα του παιδιού

Πολύτιμοι συνοδοιπόροι, προστατευτικοί, αυστηροί, ήρωες στα μάτια των παιδιών, απόντες, με ή χωρίς τη θέλησή τους, μα πάνω από όλα... παιδιά και οι ίδιοι, οι πατεράδες όλου του κόσμου θέλουν κι αυτοί τη γιορτή τους. Η ιδέα γεννήθηκε έναν αιώνα πριν, όταν η Αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ θέλησε να τιμήσει τον πατέρα της, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου, ο οποίος ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά του. Σήμερα, ο σύγχρονος πατέρας είναι περισσότερο επικοινωνιακός, εκδηλωτικός, στοργικός. Δεν περιορίζεται στην κάλυψη των βασικών αναγκών του παιδιού του, αλλά και στη συναισθηματική.
Σύμφωνα με την πρόεδρο του ΚΕΘΙ, Ελενα Ζενάκου, «σε όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες κοινωνίες εμφανίζεται μια νέα κουλτούρα που επιχειρεί να ενδυναμώσει τον ρόλο του πατέρα στο επίπεδο του λόγου, των νομοθετικών ρυθμίσεων και των καθημερινών πρακτικών. Το σημείο αιχμής αυτών των αλλαγών εντοπίζεται σε αυτό που παραδοσιακά προσδιορίζαμε ως «πατρική ευθύνη».
Ο ρόλος του πατέρα υπερβαίνει πλέον την όποια οικονομική δέσμευση, γίνεται πιο σφαιρικός, πιο ολοκληρωμένος, αφορά και τη συναισθηματική στήριξη των παιδιών».

Θυσίες και ανταμοιβή
Αυτό κάνει ακόμη και σε ακραίες περιπτώσεις όταν ο πατέρας είναι πολύτεκνος και μόνος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του επιχειρηματία Βασίλη Λάμπρου, ο οποίος είναι χωρισμένος κι έχει αναλάβει την επιμέλεια των τεσσάρων παιδιών του.
«Η επιλογή ήταν δική μου να τα κρατήσω. Πιστεύω πως τα παιδιά πρέπει να μένουν με τον γονιό με τον οποίο περνάνε όμορφα», μας λέει. «Θέλει θυσίες το μεγάλωμα των παιδιών. Προσωπικά θυσίασα τον ελεύθερο χρόνο μου, τα χόμπι μου, τις δραστηριότητες που με ευχαριστούσαν. Διαίρεσα τη ζωή μου δια πέντε. Και έδωσα περισσότερη ψυχή στα παιδιά μου. Τα φρόντισα, για να μεγαλώσουν σωστά. Με παραμύθι, βόλτα στο δάσος, διακοπές».
Οσο για την ανταμοιβή του: ««Είμαι ένας ευτυχισμένος μπαμπάς. Τα παιδιά δείχνουν μια αγάπη συγκινητική, μοναδική. Αυτή είναι η πληρωμή μου».
Κάπως έτσι η παρουσία του πατέρα γίνεται όλο και πιο έντονη μέσα στο σπίτι. Παρατηρείται μια εντυπωσιακή εμπλοκή των αντρών στις οικογενειακές ευθύνες, οι οποίες όμως περιορίζονται σε ό,τι έχει σχέση με το παιδί. Τα παραπάνω προκύπτουν από μελέτη που πραγματοποίησε το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας σε συνεργασία με τον Σύλλογο για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια, η οποία διενεργήθηκε σε πέντε ακόμη χώρες της ΕΕ.

ΑΙΑΣ ΜΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ
«Η φροντίδα των παιδιών είναι μια γλυκιά κούραση»
Ηθοποιός, πατέρας τριών παιδιών
«Η ζωή με τα παιδιά είναι εκπληκτική. Περνάω την καλύτερη περίοδο της ζωής μου. Αισθάνομαι πως η ζωή έχει μια συνέχεια. Τα παρακολουθώ πώς μεγαλώνουν, πώς μαθαίνουν καινούργια πράγματα. Γυρίζω κουρασμένος από τη δουλειά και ασχολούμαι μαζί τους, τα φροντίζω, τα κάνω μπάνιο. Θέλω να συμμετέχω στη φροντίδα τους και να ξεκουράζω τη γυναίκα μου. Η εξίσου συμμετοχή προσφέρει εξίσου ικανοποίηση. Είναι μια γλυκιά κούραση αυτή. Με γεμίζει να βλέπω ευτυχισμένα τα παιδιά μου. Να έχουν αυτό το υπέροχο χαμόγελο όταν κοιμούνται».

Πόσο έχει αλλάξει ο τρόπος που μεγαλώνουν οι γονείς τα παιδιά τους σε σχέση με την εποχή που μεγαλώσατε εσείς;
«Ακόμη θυμάμαι τον πατέρα μου που μου έφτιαχνε πατάτες τηγανητές με αβγά. Τον θεωρούσα μεγάλο σεφ. Αυτή τη Μεσογειακή οικογένεια πρέπει να υποστηρίξουμε. Που είναι ενωμένη, όλες τις στιγμές. Που όλοι συμμετέχουν σε αυτήν».

Έχετε και έναν γιο 10 ετών. Τον βλέπετε;
«Δεν με αφήνουν να τον δω. Έχω πέντε χρόνια να τον δω. Ζούμε στη χώρα του φανταστικού. Υπάρχει νομικό κενό στην Ελλάδα σε αντίθεση με το εξωτερικό που ψάχνουν πολύ πριν αποφασίσουν για την τύχη ενός παιδιού. Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να βλέπουν και τον πατέρα τους. Εδώ, στερούνται αυτό το δικαίωμα. Είναι τρομερό να μη γνωρίζουν τον φυσικό τους πατέρα. Θα μεγαλώσουν λειψά. Πρέπει κάποια στιγμή να εναρμονιστούμε με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Δεν καταλαβαίνουν κάποιοι γονείς τι κακό κάνουν στο παιδί τους».

Η αριθμητική των μπαμπάδων
Η ενασχόληση των πατέρων με τη φροντίδα και την περιποίηση των παιδιών μικρής ηλικίας φτάνει το 54,5%, η συμμετοχή τους όσον αφορά τις μετακινήσεις παιδιών αγγίζει το 70%, ενώ μεγαλύτερη ευχαρίστηση για έναν μπαμπά αποτελούν οι εξωτερικές δουλειές, όπως ψώνια, λογαριασμοί σε ποσοστό 91,4%. Οσο για τις εντός σπιτιού εργασίες, μόνο ένα 34,8% συμμετέχει σε αυτές.
Η κυριότερη πηγή άγχους ενός πατέρα είναι τα παιδιά του σε ποσοστό 26,5% και δεύτερη τα οικονομικά και η εργασία (23,2%).
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό ανδρών-πατεράδων (87,7%) σκέφτεται τα παιδιά του την ώρα που εργάζεται.
Επίσης το 68,9% δηλώνει πως μεγαλώνοντας ως αγόρι έμαθε να ενεργεί με ευθύνη και δύναμη, ενώ μόνο το 31,1% υποστηρίζει πως μεγάλωσε με αγάπη και στοργή.
Ίσως γι αυτόν τον λόγο το 75,1% στην ερώτηση «τι σημαίνει για σας η λέξη πατέρας;» απαντά «ευθύνη και προστασία» και μόλις το 24,9% «αγάπη και στοργή».
Μάλιστα, το 66,7% θεωρεί ότι είναι καλύτερος πατέρας από τον δικό του, το 30,8% ότι δεν υπάρχει διαφορά και μόνο το 2,6% ότι ο πατέρας του ήταν καλύτερος από αυτόν.
Εντυπωσιακό είναι ότι παρά το γεγονός ότι το 71,4% των πατέρων γνωρίζει τα δικαιώματά του αναφορικά με τις γονικές άδειες, το 31,6% δεν κάνει ποτέ χρήση άδειας εργασίας για τις ανάγκες των παιδιών, το 27% κάνει σπάνια, το 33,2% μερικές φορές ενώ μόλις το 8,2% συχνά.

Εμείς και οι άλλοι
32,2% των Ελλήνων πατεράδων δηλώνει πως παίζει με τα παιδιά του. Το αντίστοιχο ποσοστό των Άγγλων φτάνει το 46%.
16,5% των Ελλήνων πατεράδων (χαμηλό ποσοστό) έχουν επισκεφθεί το σχολείο του παιδιού τους για να ενημερωθούν σχετικά με την πρόοδό του. Το αντίστοιχο ποσοστό των Αμερικανών είναι 49%, ενώ ένα 32% παρακολουθεί τις συναντήσεις γονέων και δασκάλων.
15,3% των Ελλήνων πατεράδων συμμετέχουν στις σχολικές υποχρεώσεις των παιδιών τους, ενώ οι Αμερικανοί διαβάζουν τα παιδιά τους σε ποσοστό 83%.
28,9% των Ελλήνων μπαμπάδων πιστεύει ότι η εργασία δεν επηρεάζει τον ρόλο του πατέρα (έναντι 53,3% 28,9% των Πορτογάλων).
54,5% των Ελλήνων πατεράδων ασχολείται με τη φροντίδα των παιδιών, ενώ οι Πορτογάλοι τα προσέχουν σε ποσοστό 58,7%.

ΜΑΤΙΝΑ ΔΕΜΕΛΗ
Εφημερίδα Έθνος