Μειώθηκαν σε 15 από 150 τα δελφίνια σε μόλις 10 χρόνια

Γρι-γρι, μηχανότρατες και βιντζότρατες 

προκαλούν τη μεγαλύτερη καταστροφή 

Το Ιόνιο χάνει τα δελφίνια του... Μία από τις τελευταίες περιοχές της κεντρικής Μεσογείου, όπου συναντώνται κοινά δελφίνια, η θάλασσα του Ιονίου, βρίσκεται αντιμέτωπη με τον άμεσο κίνδυνο του αφανισμού των σπάνιων δελφινιών από τα νερά της.

.

.

Σύμφωνα με εντατική επιστημονική έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή, ο αριθμός των κοινών δελφινιών έχει μειωθεί από τα 150 στα 15 τα τελευταία δέκα χρόνια.

Η αρνητική τάση δεν θεωρείται συνέπεια μετανάστευσης ή μετακινήσεων ευρείας κλίμακας, αλλά αποδίδεται στην έλλειψη τροφής λόγω της υπεραλίευσης. Τη μεγαλύτερη καταστροφή φαίνεται πως προκαλούν τα γρι γρι, οι μηχανότρατες και οι βιντζότρατες. Στο πλαίσιο αυτό, 10 διεθνείς και 3 ελληνικές ερευνητικές και περιβαλλοντικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις απευθύνουν έκκληση ζητώντας την άμεση λήψη διαχειριστικών μέτρων της αλιείας προκειμένου να προστατευτεί ο σπάνιος οικισμός δελφινιών.

Συγκεκριμένα, ζητούν την αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας και του Ευρωπαϊκού Κανονισμού για την πάταξη της παράνομης αλιείας, την επιβολή χρονικών περιορισμών στην αλιεία με γρι γρι και μηχανότρατα, την πλήρη απαγόρευση της βιντζότρατας και την υιοθέτηση πιο επιλεκτικών στατικών διχτυών από όλα τα σκάφη παράκτιας αλιείας.

.

Το βραχύρυγχο κοινό δελφίνι είναι ένα από τα τέσσερα είδη δελφινιών που ζουν στη χώρα μας και αποτελούσε κάποτε το πιο κοινό είδος κήτους της Μεσογείου. Παρ όλα αυτά, τα τελευταία 10 χρόνια έχει επισημανθεί η δραματική μείωση του πληθυσμού του.

Η θαλάσσια περιοχή ανατολικά της Λευκάδας και πέριξ του νησιού Κάλαμος ήταν ένας από τους τελευταίους θυλάκους πυκνής παρουσίας στη δυτική και ανατολική Μεσόγειο.

Τα κοινά δελφίνια είναι σπάνια ή απόντα από την κεντρική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής τάφρου, της Αδριατικής, άλλων τμημάτων του Ιόνιου, ενώ λίγα ακόμη δελφίνια εντοπίζονται στον Κορινθιακό κόλπο.

Η συγκεκριμένη περιοχή του Ιονίου φιλοξενεί επίσης την απειλούμενη μεσογειακή φώκια και τη θαλάσσια χελώνα Καρέτα Καρέτα, ενώ αποτελεί περιοχή συγκέντρωσης γόνου μπακαλιάρου. Ως εκ τούτου έχει χαρακτηριστεί Τόπος Κοινοτικής Σημασίας NATURA 2000.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΟΒΒΑ
Αναρτήθηκε από hamomilaki ♀ στις 2:42 μμ