Αλκοόλ κάτω από το θρανίο - The alcoholic child's story

The alcoholic child's story

I got my first taste of alcohol when I was a tot – my mum used to give me whisky in warm milk to help me sleep. She was a big drinker, a binge drinker. At the age of 11 I had my first proper drink. I found a bottle of advocat in the bathroom cupboard, and I had some. I was incredibly ill, but I guess I must have liked the sensation because after that, I went on looking for more.

 more

.

Μειώνεται διαρκώς το όριο ηλικίας των αλκοολικών.
Τα τροχαία δυστυχήματα, οι απόπειρες αυτοκτονίας, η ενδοοικογενειακή βία και τα εγκλήματα εν βρασμώ ψυχής.

.

Στα αστυνομικά δελτία καταγράφονται οι επιπτώσεις: τροχαία δυστυχήματα, απόπειρες αυτοκτονίας, εγκλήματα εν βρασμώ ψυχής. Το νέκταρ των θεών εκδικείται την κοινωνία που προσπάθησε να μιμηθεί τους ολύμπιους θεούς. Και να μυηθεί στα μυστικά της ζάλης και της εξάρτησης, που φέρνει εξαθλίωση και καθημερινή αγωνία. Είναι το μυστικό που απλώς καταγράφεται ως αιτία. Και που προς το παρόν δεν έχει πάρει τη θέση του στο βάθρο της ιεράρχησης των κοινωνικών προβλημάτων. Και όμως οι αριθμοί είναι που προκαλούν τη μεγαλύτερη ζάλη:

• Διακόσιες χιλιάδες άνδρες και γυναίκες είναι οι εξαρτημένοι στη χώρα μας από τα οινοπνευματώδη, τη στιγμή που οι χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών ανέρχονται σε μερικές δεκάδες χιλιάδες.
• Κάθε χρόνο προστίθενται χιλιάδες καινούργιοι αλκοολικοί στον κατάλογο.
• Η θνησιμότητα δεν μπορεί επακριβώς να προσδιορισθεί, γιατί οι χρήστες αλκοόλ πεθαίνουν από διάφορες έμμεσες αιτίες.

Τα στοιχεία αυτά - και άλλα περισσότερο ανατριχιαστικά - που παρουσιάστηκαν στη Χαλκίδα, σε ημερίδα την οποία διοργάνωσε για το θέμα η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Ποινικού Δικαίου και τον Δικηγορικό Σύλλογο Χαλκίδας, τρόμαξαν τους ίδιους τους δικαστές. Τους ανθρώπους δηλαδή που έχουν ταχθεί να κρίνουν παραβατικές συμπεριφορές. Και να δικάζουν ανάλογα με την περίπτωση με το βλέμμα στραμμένο στην κοινωνία. Και με τον νου στις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις.
Το συμπέρασμα από τη διάγνωση του προβλήματος και τις προεκτάσεις του δεν αφήνει πλέον κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Η σχέση της κατάχρησης του αλκοόλ με την εγκληματικότητα είναι σαφώς η μια πλευρά του παγόβουνου. Η άλλη πλευρά είναι αυτή που προκαλεί την κοινωνία, διαλύει την οικογένεια και στερεί την οικονομία από το παραγωγικό δυναμικό της. Είναι οι παράπλευρες συνέπειες, που έπρεπε να είχαν αντιμετωπισθεί χθες. Στην πατρίδα του Βάκχου και του Διονύσου, το αλκοόλ κατάντησε να είναι ένα νόμιμο σκληρό ναρκωτικό. Στον ίδιο μάλιστα βαθμό επικινδυνότητας με την ηρωίνη και την κοκαΐνη. Από τη μια, είναι η άγνοια και η κοινωνική αποδοχή του. Από την άλλη, είναι η επίγνωση, αλλά και η ταύτιση με το πρέπον, τη μεγάλη ζωή, την ελίτ, τη διαφορετικότητα.

• Οταν ένα παιδί κρύβει το ούζο κάτω από το θρανίο,
• όταν ένας έφηβος αγοράζει το κουτάκι την μπίρα όπως τις τσίχλες και το παγωτό από το περίπτερο,
• όταν στα μπαρ και στις καφετέριες σερβίρεται το σφηνάκι σε δωδεκάχρονους και δεκατριάχρονους χωρίς κάποιος να δίνει λόγο γι' αυτό,
• όταν οι ίδιοι οι γονείς προσφέρουν στο παιδί τους ένα ποτήρι κρασί την ημέρα της γιορτής γιατί τώρα μεγάλωσε και μπορεί να πιει ένα ποτηράκι,
• όταν η διαφήμιση βομβαρδίζει την άγουρη ψυχή, τότε όλοι έχουμε τις δικές μας ευθύνες. Και αυτές πρέπει να αναδειχθούν. Το κοκτέιλ των αιτίων αλλά και το πικρό ποτήρι των συνεπειών αναλύονται στην έρευνα που παρουσιάζει σήμερα «Το Βήμα»
  

Είναι η ουσία που ναρκώνει την Ευρώπη και δεν το υποψιάζεται κανείς. Είναι μια ασθένεια που δεν κάνει διακρίσεις. Δεν γνωρίζει κοινωνικές τάξεις, μορφωτικό επίπεδο, ηλικία. Τι κι αν οι επιστήμονες την κατατάσσουν στην πρώτη σειρά και στον ίδιο βαθμό επικινδυνότητας με την ηρωίνη και την κοκαΐνη. Διαφημίζεται σε κάθε μέσο και με κάθε τρόπο. Κυκλώνει τον νου. Αποσυντονίζει σοβαρές πολιτικές. Και «ζαλίζει» κοινωνία και πολιτεία, που ακόμη θεωρούν ότι το αλκοόλ είναι απλώς ένας φίλος ο οποίος κάθεται μαζί μας στο τραπέζι και συμπληρώνει την παρέα ή τη μοναξιά. Μια ανώδυνη συνήθεια.
Η κατάχρηση του αλκοόλ συνδυάζει μια φοβερή αλήθεια: είναι ουσία εξάρτησης, καθ' όλα όμως νόμιμη και συνεπώς κοινωνικά αποδεκτή. Προσέξτε πώς πίνουν σήμερα οι νέοι και θα το κατανοήσετε ευκολότερα.
.Η κατάχρηση από τους νέους
Στην Ελλάδα, όπου όλα τα κοινωνικά προβλήματα καλύπτονται πίσω από τα οικογενειακά δράματα, όπως εξελίσσονται μέσα στους τοίχους ενός σπιτιού - στη χώρα όπου δεν υπάρχει σταθερή πολιτική, και από αυτήν που υπάρχει απουσιάζουν εντελώς στοιχεία πρόληψης για όλα τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα - η κατάχρηση του αλκοόλ έχει από καιρό αποκτήσει όλα εκείνα τα στοιχεία που το αναδεικνύουν μέγα πρόβλημα. Ενα πρόβλημα που χρήζει αντιμετώπισης. Ιδού γιατί:

• Πάνω από 200.000 παιδιά στην Ελλάδα γυρνώντας στο σπίτι έχουν να αντιμετωπίσουν τη βία από έναν πατέρα ή μια μητέρα αλκοολική. Και το στοιχείο αυτό το αγνοεί η ελληνική πολιτεία. Το φέρνει στο φως «Το Βήμα», η συνεργασία του συντάκτη αυτής της έρευνας με την αρμόδια επιτροπή της Ευρώπης, τη Eurocear, που έκανε τη σχετική έρευνα.
• Κοντά στα 1.100 άτομα τον χρόνο χάνουν τη ζωή τους σε τροχαία των οποίων η αιτία είναι το αλκοόλ. Οι περισσότεροι είναι νέοι. Σε ποσοστό, αποτελούν το 40% του συνόλου των νεκρών από τροχαία. Και σε ποσοστό ηλικίας, το 57% των θυμάτων είναι ηλικίας από 17 ως 25 χρόνων.
• Στην Ελλάδα μειώνεται διαρκώς το όριο ηλικίας των αλκοολικών. Συναντάμε σήμερα δεκαεξάχρονους, και δεκάχρονους ακόμη, εθισμένους στο αλκοόλ.
• Εχει μειωθεί δραματικά ο μέσος όρος έναρξης χρήσης του αλκοόλ. Τώρα βρίσκεται στα 12 χρόνια. Τα αποτελέσματα των ερευνών αποδεικνύουν ότι, ενώ ένας ενήλικος χρειάζεται π.χ. ένα χρόνο για να γίνει αλκοολικός, ένα παιδί, ένας έφηβος μπορεί να γίνει μέσα σε δύο ή τρεις μήνες. Και όχι μόνον αυτό:
• Στην ηλικιακή ομάδα μεταξύ 18 και 24 ετών η συχνή κατανάλωση οινοπνευματωδών έχει αυξηθεί από 27,8% σε 35,6%.
• Ο μαθητικός πληθυσμός της χώρας, καταναλώνει αλκοόλ σχεδόν καθημερινά. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά πρώτη μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών στις ηλικιακές ομάδες 13-15 ετών όσον αφορά την κατανάλωση αλκοόλ.

περισσότερα