Μαμά, η αγάπη σου με ... σκοτώνει

Αφορμή γι' αυτό εδώ το κείμενο, μου έδωσε η παρατήρηση, ότι λείπει μια στήλη έκφρασης των εφήβων σε ένα μεγάλο και σύγχρονο μέσο, όπως είναι το διαδίκτυο. Πρότεινα λοιπόν αυτό εδώ το άρθρο στο in.gr και η εκδοτική ομάδα πράγματι την δέχτηκε. Έτσι παγιδεύτηκα στην πρότασή μου και πρέπει να «δημοσιογραφήσω» για θέματα του τώρα και του αύριο.

Ένα θέμα που αφορά στην Ελλάδα του σήμερα, που έρχεται από την Ελλάδα του χθες και θα επηρεάσει την Ελλάδα του αύριο είναι η παιδεία μας στην διατροφή. Η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση στην Ευρώπη στην παιδική παχυσαρκία, η οποία περιλαμβάνει και τους εφήβους.

Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται καθαρά στην μελέτη του 2003 της Ελληνικής Εταιρείας Παχυσαρκίας το μέγεθος του προβλήματος.

Ηλικίες	Αγόρια	Κορίτσια
2-6 ετών	18,1%	16,3%
7-12 ετών	22,7%	18,3%
13-19 ετών	29,6%	16,1%

Κύριος μοχλός της διατροφής στην ελληνική οικογένεια είναι η μητέρα. Αυτή συνήθως είναι επιφορτισμένη με το καθήκον του εφοδιασμού του σπιτιού, αλλά και με την παρασκευή των γευμάτων.

Πως κατανέμεται λοιπόν το μενού μέσα στην εβδομάδα; Τι τροφές επιλέγονται; Όλα αυτά εν πολλοίς τα αποφασίζει η μητέρα.

Αυτή πάλι από την πλευρά της, πολλές φορές χρησιμοποιεί το φαγητό σαν μέσο επικοινωνίας με εμάς. Φάε, δεν έφαγες, φάε αυτό ή φάε εκείνο, μην τρως το άλλο. Είναι συνηθισμένες προτάσεις, κλισέ θα έλεγα.

Ωστόσο πόσο καλά ξέρουν οι Ελληνίδες μητέρες να μας ταΐσουν και επιμένουν; Η απάντηση έρχεται στον παραπάνω πίνακα. Επειδή δεν μπορώ να αμφισβητήσω την αγάπη τους, για την οποία είμαι βεβαία, καταλήγω στην επικεφαλίδα του άρθρου μου.

Η σύγχρονη ελληνική διατροφή λοιπόν οδηγεί σίγουρα σε αύξηση του βάρους. Κανείς θα μπορούσε να πει ότι το πάχος είναι δείκτης ομορφιάς αλλά και υγείας, όπως ίσχυε τον Μεσαίωνα, οπότε και ο παχύς ήταν σίγουρο ότι είχε να θραφεί και δεν είχε φυματίωση.

Σήμερα ξέρουμε ότι το πάχος μπορεί να υποδηλώνει ευημερία, δεν υποδηλώνει όμως καλή υγεία και δεν την εξασφαλίζει για το μέλλον. Η ακολουθία είναι: εφηβική παχυσαρκία > Σακχαρώδης διαβήτης > καρδιοπάθεια.

Ο κύριος διατροφικός υπεύθυνος είναι οι υδατάνθρακες, δηλαδή η ζάχαρη, οι πατάτες (τις επέβαλε στην Ελλάδα ο Όθωνας), το ρύζι, το λευκό ψωμί. Λίγο πολύ, ότι κάθε ημέρα τρώμε στο σπίτι. Βέβαια πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι μερικά από αυτά είναι εύκολα στην παρασκευή τους για την κουρασμένη μητέρα που εκτός της εργασίας της πρέπει να είναι και ο οικονόμος του σπιτιού. Η επιστροφή στα πιο πολλά λαχανικά (παραδοσιακή ελληνική κουζίνα), στα πιο φρέσκα υλικά και στα προϊόντα ολικής άλεσης όποτε χρειάζονται υδατάνθρακες είναι λύση.

Ζητάω λοιπόν από την μητέρα μου να θυμηθεί ξανά την παραδοσιακή μαγειρική και να μην με πιέζει να τρώω αλλά να εκπαιδεύεται για την διατροφή και να με εκπαιδεύει.

Είναι ζήτημα επιβίωσης.

 

Λυδία Καραγιάννη, είναι 16 ετών, μαθήτρια της Β' Λυκείου, της Σχολής Μωραϊτη.

In Health