Εσείς, παρακαλώ, μη λησμονάτε τη χώρα μου

Τώρα στα δύσκολα,

τώρα που οι μεγάλοι τη Δικαιοσύνη ξέχασαν, επειδή δεν τους βολεύει,

τώρα που άνθρωποι δολοφονήθηκαν, έτσι για πλάκα,

τώρα που κοντεύουμε πάτο να πιάσουμε,  

-χωρίς εμείς τα παιδιά καθόλου να φταίμε-

Σας παρακαλώ μη λησμονάτε τη χώρα μου  

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη εσύ δοξαστική 

μη παρακαλώ σας μη 

μη λησμονάτε τη χώρα μου. 

Αετόμορφα τα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα

Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό
τα γυρίζω πίσω απ' τον καιρό
τους παλιούς μου φίλους καλώ
με φοβέρες και μ' αίματα

Οδυσσέας Ελύτης (Το Άξιον Εστί)