Μάνος Χατζιδάκις: Τα παιδιά κάτω στον κάμπο - Manos Hadjidakis's song “Ta pedia kato ston kampo” - (The urchins down in the meadow)

Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Κατήρα

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
δεν μιλάν με τον καιρό
μόνο πέφτουν στα ποτάμια
για να πιάσουν τον Σταυρό.

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
κυνηγούν έναν τρελό
τον επνίγουν με τα χέρια
και τον καίνε στον γιαλό.

Έλα κόρη της σελήνης,
κόρη του αυγερινού.
Να χαρίσεις στα παιδιά μας
λίγα χάδια του ουρανού.

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
κυνηγάνε τους αστούς
πετσοκόβουν τα κεφάλια
από εχθρούς και από πιστούς.

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
κόβουν δεντρολιβανιές
και στολίζουν τα πηγάδια
για να πέσουν μέσα οι νιες.

Τα παιδιά μες τα χωράφια
κοροϊδεύουν τον παπά
του φοράνε όλα τα άμφια
και το παν στην αγορά.

Έλα κόρη της σελήνης,
έλα και άναψε φωτιά.
Κοίτα τόσα παλικάρια
που κοιμούνται στη νυχτιά.

Τα παιδιά δεν έχουν μνήμη
τους προγόνους τους πουλούν
και ο,τι αρπάξουν δεν θα μείνει
γιατί ευθύς μελαγχολούν.

Οι στίχοι στα αγγλικά και η ιστορία του τραγουδιού:

"The urchins down in the meadow
don't converse with the times.
They only dive into the rivers
to retrieve the cross.

The urchins down in the meadow
go after a madman,
strangle him
and burn him on the beach.

Come, daughter of the moon,
daughter of the morning star,
show the sky's affection
for our children.

The urchins down in the meadow
go after the bourgeoisie.
They cut off the heads
of the faithful and the foe.

The urchins down in the meadow
lop off rosemaries
and adorn the wells
so that the young girls will fall in.

The urchins in the fields
make fun of the priest,
dressing him in pontificals
and dragging him to the market.

Come, daughter of the moon,
daughter of the morning star,
show the sky's affection
for our children.

The urchins have no memory,
they sell out their ancestors.
And whatever they grab does not last
for they are instantly overcome by sadness..."

Η Παιδική Χορωδία Δημοτικού Ωδείου Λάρισας ερμηνεύει "τα Παιδιά κάτω στον κάμπο" του Μάνου Χατζιδάκι. Συμμετέχει το μουσικό σύνολο "Ενωδεία". Χορωδιακή επεξεργασία/ Ενορχήστρωση/ Διεύθυνση Δημήτρης Καρβούνης.

Ο Μάνος Χατζιδάκις είναι βέβαια γνωστός σε όλους.

Στους περισσότερους πρέπει να είναι γνωστός κι ο Αλέξης Δαμιανός, σκηνοθέτης της ταινίας «Ευδοκία» (1970), απ' όπου και το πολύ ακουσμένο «ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας» σε μουσική Μάνου Λοΐζου.

Το 1946 (20-12-46 είναι η ημερομηνία η τυπωμένη στην τελευταία του σελίδα) ο Αλέξης Δαμιανός είχε γράψει ένα θεατρικό έργο με τίτλο «Το καλοκαίρι θα θερίσουμε». Τη μουσική και τους στίχους για το «χορικό Δ΄ εικόνας» της παράστασης είχε γράψει ο Μάνος Χατζιδάκις.

Στο τέλος της έκδοσης, που ίσως είχε χρησιμεύσει σαν πρόγραμμα της παράστασης το 1946, υπάρχουν οι στίχοι του «χορικού». Ο τίτλος του και ο πρώτος στίχος της κάθε μιας από τις δυο στροφές του, είναι ο γνωστός από αργότερα στίχος του Χατζιδάκι: «Τα παιδιά κάτω στον κάμπο». Το ίδιο και το μέτρο των πρώτων τεσσάρων στίχων κάθε στροφής.

Το έργο απηχούσε τις μεταπολεμικές προσδοκίες, ή ακριβέστερα τις προσδοκίες τις γεννημένες μέσα από την εθνική αντίσταση και την απελευθέρωση, οι οποίες προσδοκίες είχαν ήδη βρει στραμμένες απέναντι τους τις κάνες του βρετανικού ιμπεριαλισμού.

Ο επίλογος της ιστορίας μας γράφεται σχεδόν 30 χρόνια αργότερα, το 1974, όταν ο Χατζιδάκις γράφει μουσική για την ταινία του Ντούσαν Μακαβέγιεφ "Sweet movie", όπου για το "σάουντρακ" αυτής της «ξένης» ταινίας χρησιμοποιεί κατά τρόπο "αινιγματικό" για τον θεατή ένα τραγούδι με ελληνικά λόγια... Με τον ίδιο πρώτο στίχο, το ίδιο μέτρο, διαφορετική μελωδία και ποίηση.

Ίσως σαν απολογισμός μιας πραγματικότητας (και μαζί σαν προσωπικός απολογισμός) τριών δεκαετιών ανάμεσα στην αφετηρία του '46 και στο «σημείο παρόν» του '74.