Ινδία: Σκοτώνουν τις «ανεπιθύμητες κόρες»

Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Ο προγεννητικός καθορισμός του φύλου
και οι επιλεκτικές αμβλώσεις ευθύνονται
για το ότι κάθε χρόνο μένουν αγέννητα
500.000 κορίτσια.

Millions of Missing Girls

Κορίτσια -νεογέννητα και νήπια- θανατώνονται σε όλη την Ινδία,
ενώ θηλυκά έμβρυα βρίσκονται συχνά σε κάδους απορριμμάτων, καθώς και εγκαταλελειμμένα πηγάδια.

Πριν από λίγες ημέρες η μόλις τριών μηνών Αφρίν πέθανε από ανακοπή σε νοσοκομείο της νότιας Ινδίας. Είχε σημάδια από χτυπήματα και καψίματα από τσιγάρο, που της προκάλεσε ο 25χρονος πατέρας της, ο οποίος ήθελε γιο, όπως κατήγγειλε η μητέρα της. Ο νεαρός άντρας συνελήφθη στην Μπανγκαλόρ και κατηγορείται για ανθρωποκτονία από πρόθεση.

Σε ανάλογη υπόθεση τον Μάρτιο, ένα ακόμα «ανεπιθύμητο κορίτσι» πέθανε στο Νέο Δελχί από σοβαρά τραύματα στο κεφάλι και στα άκρα του.

Χθες, ένας άντρας συνελήφθη στην πόλη Αμριτσάρ με την κατηγορία ότι στραγγάλισε τη γυναίκα του επειδή γέννησε για τρίτη φορά κορίτσι.

Οι πρόσφατες περιπτώσεις κακοποιημένων κοριτσιών έχουν αφυπνίσει την συνείδηση του έθνους και έχουν προκαλέσει διαφωνίες για τη θέση της γυναίκας στην ινδική κοινωνία.

Η ρίζα του κακού βρίσκεται στην προτίμηση των Ινδών στους γιους, που θα φροντίσουν τους γονείς τους και στην αντίληψη ότι οι κόρες αποτελούν οικονομικό βάρος, επισημαίνει η Γκίτα Αραβαμούνταν συγγραφέας του βιβλίου «Εξαφανίζοντας τις Κόρες».

Τα Ηνωμένα Έθνη χαρακτηρίζουν την Ινδία ως το πλέον «θανατηφόρο μέρος» για τα μικρά κορίτσια. Στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα τον Φεβρουάριο από την Υπηρεσία Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων του ΟΗΕ αποκαλύπτουν πως ένα κορίτσι ηλικίας ενός ως πέντε ετών έχει 75% λιγότερες πιθανότητες να επιζήσει απ' ότι ένα αγόρι.

Τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι η Ινδία, μια χώρα με γυναίκα πρόεδρο και γυναίκα επικεφαλής του κυβερνώντος κόμματος,... 

έχει το μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας ανάμεσα στα κορίτσια βρεφικής ηλικίας.

Lancet: Αγέννητα μένουν 500.000 κορίτσια
Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2006 στη βρετανική ιατρική επιθεώρηση Lancet με θέμα τα ποσοστά γεννήσεων τα τελευταία 20 χρόνια, υπογραμμίζεται πως η χώρα έχει 10 εκατομμύρια «εξαφανισμένες» γυναίκες. Ο προγεννητικός καθορισμός του φύλου και οι επιλεκτικές αμβλώσεις ευθύνονται για το ότι κάθε χρόνο μένουν αγέννητα 500.000 κορίτσια.

Καθώς η Ινδία αναδύεται ως οικονομική δύναμη, η θέση των γυναικών είναι ο μόνος κοινωνικός δείκτης που δεν έχει αντιδράσει θετικά στην πρόοδο στους τομείς της εκπαίδευσης και των παροχών υγείας, αλλά και στην αυξανόμενη ευημερία.

Μελέτες δείχνουν επίσης πως όσο πιο μορφωμένη είναι μια γυναίκα τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να επιλέξει αγόρι αν πρόκειται να κάνει μόνο ένα παιδί.

«Είναι σαν η μόρφωση, η οικονομική άνεση και η τεχνολογία να συνωμοτούν εναντίον της γέννησης κοριτσιών και αυτό φαίνεται τόσο έντονα με την εμβρυοκτονία, την παιδοκτονία και το εμπόριο κοριτσιών», επισημαίνει ο Χαρπάλ Σινγκ, ο οποίος έχει ιδρύσει τη μη κερδοσκοπική οργάνωση Nanhi Chhaan.

Ο νόμος του 1994 που απαγορεύει την επιλογή φύλου στην Ινδία ισχύει αλλά σπάνια εφαρμόζεται. «Τα τελευταία 15 χρόνια μόλις 600 υποθέσεις εμβρυοκτονίας έχουν φτάσει στα δικαστήρια και μόνο 80 κατηγορούμενοι έχουν καταδικαστεί», υπογραμμίζει ο Σινγκ.

Χρειάζεται αλλαγή στους «νόμους της ανισότητας»
Νόμοι και πολιτικές που οδηγούν σε ανισότητες ανάμεσα στα δύο φύλα πρέπει να αλλάξουν, υποστηρίζουν ειδικοί.

«Πρέπει να υπάρξουν εγγυήσεις ότι κάθε ευάλωτο κορίτσι θα έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση και στις υπηρεσίες υγείας και δεν θα αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σχολείο ή να παντρευτεί σε πολύ μικρή ηλικία», τονίζει η Σάντα Σίνχα, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για την Προστασία των Δικαιωμάτων των Παιδιών.

Ο Σινγκ επισημαίνει πως όσο οι νοοτροπίες και οι αξίες δεν αλλάζουν, η κοινωνία στην Ινδία δεν θα σταματήσει να βρίσκει τρόπους για να τελειώνει μαζί τους...»

«Κανείς δεν μαθαίνει το μάθημά του, αφού οι άνθρωποι δεν παραδέχονται πως κάνουν λάθος και ισχυρίζονται πως είναι οικογενειακό θέμα. Σε μια χώρα όπου λατρεύονται οι γυναικείες θεότητες, υπάρχει μια σιωπηλή ανοχή στην θανάτωση των κοριτσιών, είναι μια εθνική τραγωδία», καταλήγει η Αραβαμούνταν.

πηγή