Ο ήρωας της οικογένειας στο χωριό... η μάνα...

«Ο πραγματικός ήρωας της οικογένειας»

13 του Μάη σήμερα, δεύτερη Κυριακή του μήνα, και γιορτάζουν οι μάνες όλου του κόσμου.

Γιορτάζει η κλασσική Ελληνίδα μάνα με την αστείρευτη πηγή δύναμης, αγάπης και τρυφερότητας.

Ας δούμε πως περνούσε την μέρα της μια μάνα στα παλιά εκείνα χρόνια στα χωριά μας...

Γύριζε το βράδυ εξουθενωμένη από την ολοήμερη δουλειά κάτω από τον ήλιο, το κρύο ή τη βροχή χωρίς να πάρει ανάσα έπρεπε να αρχίσει της δουλειές του σπιτιού.

Να αρμέξει τα ζώα, να ταΐσει, στη συνέχεια να βάλει το γάλα (για να το πάει το μεγαλύτερο παιδί στα σπίτια που το πουλούσαν), να ετοιμάσει το βραδινό φαγητό που συνήθως ήταν τραχανάς, κουρκούτι, τηγανητό, γλίνα, κλωτσοτύρι και αυγά.

Κρέας η οικογένεια έτρωγε μία φορά ανά 8 ή 15 ημέρες σε ελάχιστες μερίδες. Το Πάσχα και τα Χριστούγεννα που έσφαζαν γουρούνι γινόταν φαγοπότι με κρέας, λουκάνικα, μπουμπάρια, τσιγαρίδες, καπνιστό ψαχνό (μεσίσκλια). Το χοιρινό λίπος, η γλίνα, έλυνε τα χέρια της μάνας στο φαγητό για το πρωινό με τη μπουκουβάλα, τις ζυμαρόπιτες και τα τηγανητά.

Το λάδι ήταν πανάκριβο και το χρησιμοποιούσαν ελάχιστα με το σταγονόμετρο.

Για αυτό η γλίνα (το λίπος του χοιρινού) έλυνε τα χέρια της νοικοκυράς στην παρασκευή του φαγητού.

Η μάνα αφού τακτοποιούσε το βραδινό, όπως είπαμε, έπρεπε να ζυμώσει και να ψήσει ψωμί, να ετοιμάσει το φαγητό της επόμενης, να σηκωθεί νύχτα, να ταΐσει τα ζώα που θα τα πήγαινε για δουλειά το πρωί, να αρμέξει πάλι τα ζώα, να ετοιμάσει το πρωινό για τα παιδιά για να πάνε σχολείο.

Ακόμη, να τους δώσει οδηγίες για το τι πρέπει να κάνουν όταν γυρίσουν από το σχολείο.

Αυτή είναι η μάνα...

Ας μην ξεχνάμε ότι Μάνα είναι μόνο μία και ας τη βάλουμε στον πιο ψηλό θρόνο που της αξίζει: στην καρδιά μας.

Χρόνια Πολλά Μάνα...

Κουκουράβας Αθ. Δημήτρης