Όταν ο γονιός κάνει διακρίσεις στα παιδιά του

Ο σύζυγός μου επιπλήττει διαρκώς την 7 ετών κόρη μας, ενώ επιβραβεύει τον 9 ετών γιο μας, ακόμη και όταν δεν κάνει κάτι άξιο λόγου. Είναι όπως λέει «το καμάρι» του, αλλά ανησυχώ αν αυτό θα δημιουργήσει ψυχολογικές επιπτώσεις στην κόρη μας. 

Φαίνεται ότι ο σύζυγός σας δείχνει μεγαλύτερη αγάπη και αποδοχή για τον γιό σας δίχως να αντιλαμβάνεται και να συναισθάνεται το πώς κάνει το άλλο σας παιδί να νιώθει.
Η προτίμηση αυτή μπορεί να είναι επίπονη και για τα δύο παιδιά, διότι ο γιος σας μπορεί να νιώθει την αδικία στο πρόσωπο της αδελφής του, ενοχές για την προτίμηση που λαμβάνει ο ίδιος και ενδεχομένως συγκεκαλυμμένο θυμό προς τον πατέρα του, μην επιθυμώντας ο ίδιος τον διαχωρισμό με την αδελφή του.
Ο σύζυγός σας ενισχύει με την συμπεριφορά του την ανταγωνιστικότητα, τη ζήλεια, τα εχθρικά αισθήματα του ενός παιδιού προς το άλλο αλλά πιθανώς και την προσκόλληση της κόρης προς τον γιο για να αντλήσει ασφάλεια.
Ενδέχεται η κόρη σας στο μέλλον να αναζητήσει την αγάπη και το συναισθηματικό δέσιμο με άλλο μέλος της οικογένειας όπως π.χ. η γιαγιά, για να γεμίσει τα συναισθηματικά της κενά.
Προσπαθήστε να εξηγήσετε τους ψυχολογικούς αυτούς κινδύνους στον σύζυγό σας και να εξισορροπήσετε ως μητέρα την κατάσταση, υποστηρίζοντας την ισότητα απέναντι στα παιδιά σας.
Το κάθε παιδί δικαιούται τον δικό του συμβολικό χώρο, την ικανοποίηση των ατομικών του συναισθηματικών αναγκών, και μια αγάπη δίχως προϋποθέσεις.

Μυρσίνη Κωστοπούλου, διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας-ψυχοθεραπεύτρια