Ελληνική Μυθολογία: Η φοβερή Στύγα

Η μυθική Στύγα στα μεγαλύτερα Μουσεία του κόσμου

.....................................

Νάτην, η Ίριδα η εφτάχρωμη με το χρυσό λαγήνι,

πέταξε κι έφτασε.
Φέρνει εκείνο το νερό,
που πάντα κρύο πέφτει απ’ ενός βράχου την κορφή,
σπονδές να κάνει ο Δίας
και με το μαύρο το νερό τον όρκο να σφραγίσει.
Βαρύς ο όρκος που ‘δωσε
στου Ωκεανού την κόρη την πρωτότοκη,
με τη γοργή φυρονεριά,
τη μισητή απ’ αθάνατους,
την τρομερή τη Στύγα,
που διασχίζοντας τη γη,
περνά από κακοτράχαλα
και μέρη βραχιασμένα.

Έχει, η φοβερή θεά, ένα παλάτι απόμερο,

πέρα, μακριά κι απόμακρα
'κει π’ αρχινούν του Τάρταρου τα μέρη τα φριχτά.
Βράχια το στεφανώνουνε,
κι είν’ σε κολώνες αργυρές γερά θεμελιωμένο.

Τα πιότερ’ από τα νερά της ιερής πηγής της

κάτω απ’  της γης τα έγκατα
κυλούν και γοργοπάνε,
και μέσ’ στου Ωκεανού τη σκοτεινιά
πελώριοι, πανώριοι βραχίονες γίνονται.

Το ένα απ’ τα δέκα στον όρκο ανήκει.

Τ’ άλλα, τα εννιά, φιδίσια κυλούν,
τη γη ολοτρόγυρα ζώνουν,
-του κάμπου του υγρού την ολόπλατη  ράχη-
κι απέ στη θάλασσα χύνονται
σε χίλιους ασημένιους στροβίλους,
ρουφήχτρες και δίνες και χειμέρια κύματα.
Το μαύρο νερό που πέφτει πάν’ απ’ το βράχο
για τιμωρία τους είναι,
τιμωρία θεών.

---

απόσπασμα από την τραγωδία Προμηθεύς Πυρφόρος 
της Βασιλικής Π. Δεδούση