Κάποτε στην άκρη ενός χωριού ζούσε ένας
γέρος. Μια μέρα ένας ταξιδιώτης που έφτασε στο χωριό από ένα μακρινό
τόπο, πλησίασε τον γέρο και ρώτησε:
«πώς είναι οι άνθρωποι του χωριού;»
Ο γέροντας τον κοίταξε και τον ρώτησε:
«πώς βρίσκεις τους ανθρώπους στο δικό σου τόπο;»
«πώς βρίσκεις τους ανθρώπους στο δικό σου τόπο;»
Ο ταξιδιώτης σάστισε λίγο και μετά
απάντησε πως το χωριό του ήταν γεμάτο έγκλημα, βία κι επιθετικότητα και
οι άνθρωποι ήταν εντελώς αναξιόπιστοι.
Τότε ο γέροντας μουρμούρισε λυπημένα:
«νομίζω πως κι εδώ τα ίδια θα βρεις.»
.
«νομίζω πως κι εδώ τα ίδια θα βρεις.»
.
Πέρασε λίγος καιρός κι ένας επόμενος ταξιδιώτης σταμάτησε και ρώτησε τον γέρο:
«πώς είναι οι άνθρωποι στο χωριό αυτό;»
«πώς είναι οι άνθρωποι στο χωριό αυτό;»
κι εκείνος ανταπάντησε πάλι:
«πώς τους βρίσκεις στο δικό σου τόπο;»
«πώς τους βρίσκεις στο δικό σου τόπο;»
Ο ταξιδιώτης χαμογέλασε και ξεκίνησε να
λέει στον γέρο πόσο φιλικοί, καλοσυνάτοι και συμπονετικοί ήταν οι
κάτοικοι στο χωριό του.
Ο γέροντας τον κοίταξε, του χαμογέλασε πίσω και
του είπε:
«έτσι θα τους βρεις και δω.»
«έτσι θα τους βρεις και δω.»
_______
(πηγή: Shawn Callahan, Anecdote)
το βρήκαμε στο Αντικλείδι
Τι υπέροχη ιστορία Χαμομηλάκι...Θα την θυμάμαι! Είναι χρήσημη πολύ!
ReplyDeleteΚατερίνα, ευχαριστούμε :-)
ReplyDeleteΑναδημοσιεύσαμε στο Χαμομηλάκι μια εξαιρετική ιστορία που βρήκαμε στο ιστολόγιο σας...
Να είστε καλά όλοι εκεί στον Kapaworld