Ένα απόσπασμα της μελέτης του Γάλλου διανοητή Roger Caillois για την έννοια, τον ρόλο και την αξία του παιχνιδιού.
από την εισαγωγή:
«Κάθε παιχνίδι είναι σύστημα κανόνων.
Αυτοί καθορίζουν τι είναι και τι δεν είναι παιχνίδι, δηλαδή το
επιτρεπόμενο και το απαγορευμένο. Αυτές οι συμβάσεις είναι, ταυτόχρονα,
αυθαίρετα, επιτακτικές και ανέκκλητες. Δεν μπορούν να παραβιαστούν για
κανένα λόγο, αλλιώς το παιχνίδι τελειώνει την ίδια στιγμή και αναιρείται
από αυτό το γεγονός.
Γιατί το μόνο που συντηρεί τον κανόνα είναι η
επιθυμία για παιχνίδι, δηλαδή η θέληση για σεβασμό του κανόνα. Πρέπει να
παίξουμε το παιχνίδι ή να μην παίξουμε καθόλου.
Ωστόσο, η έκφραση αυτή
λέγεται επίσης έξω και πέρα από το παιχνίδι (και μάλιστα λέγεται κυρίως
εκτός παιχνιδιού) σε πολλές πράξεις ή συναλλαγές που επιχειρείται να
επιβληθούν υπονοούμενες συμβάσεις που θυμίζουν εκείνες των παιχνιδιών.
Η
υποταγή στον κανόνα έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία, καθώς καμία επίσημη
κύρωση δεν τιμωρεί τον ανέντιμο παίχτη.
Απλώς, παύοντας να παίζει το
παιχνίδι, επιστρέφει στη φυσική κατάσταση και επιτρέπει ξανά κάθε
βιαιοπραγία, πανουργία ή απαγορευμένη αντίδραση, που οι συμβάσεις
αποσκοπούσαν ακριβώς να τις αποκλείσουν με κοινή συμφωνία.
Αυτό που
ονομάζεται παιχνίδι παρουσιάζεται τούτη τη φορά σαν ένα σύνολο
εθελοντικών περιορισμών, που γίνονται εκούσια αποδεκτοί και εγκαθιδρύουν
μια σταθερή τάξη, μερικές φορές μια σιωπηρή νομοθεσία μέσα σ’ ένα
σύμπαν χωρίς νόμους.
...................................
περισσότερα στο Παιδείας Απάνθισμα
No comments:
Post a Comment