Γιατί δεν μου αρέσουν τα Talent shows

Δεν μου αρέσουν επειδή δημιουργούν όνειρα και προσδοκίες σε νέους ανθρώπους.

Δεν μου αρέσουν γιατί δημιουργούν πρότυπα και στόχους ζωής σε νέους ανθρώπους.

Δεν μου αρέσουν γιατί νέοι άνθρωποι υφίστανται μια δημόσια κριτική σε βαθμό διαπόμπευσης.

Δεν μου αρέσουν γιατί καταστρέφουν ελπίδες και επιθυμίες.

Δεν μου αρέσουν επειδή οι εταιρείες θα ψωνίσουν τους νέους ανθρώπους που «πουλάνε».

Δεν μου αρέσει η κριτική των επιδόσεών τους.

Δεν μου αρέσουν τα λόγια «παρηγοριάς» που τους «ανταμείβουν».

Δεν μου αρέσουν τα κριτήρια της επιλογής τους.

Δεν μου αρέσουν γιατί λένε ότι είναι αντικειμενικά.

Δεν μου αρέσουν επειδή είναι realities με επίφαση ανάδειξης ταλέντων.

Δεν μου αρέσουν γιατί αποχαυνώνουν.

.................................

Καμιά τοποθέτηση από τις παραπάνω, δεν έχει τεκμηρίωση, είναι απλή παράθεση δυσαρέσκειας.

Υπάρχει ένας αντίλογος στα παραπάνω:

«Οι νέοι επιλέγουν να εκτεθούν, εν γνώσει τους»

Η Απάντηση είναι:

«Όχι δεν επιλέγουν, ΣΥΡΟΝΤΑΙ. Σύρονται σε ένα αυτοκαταστροφικό πεδίο μάχης, επειδή δεν έχουν τίποτε άλλο να επιλέξουν, επειδή μόνο το σαρκίο τους έχουν να προσφέρουν σε ένα φθηνό reality».

hamomilaki