Ξεκίνησε με Ελύτη, από την Ιδιωτική Οδό αναφέροντας:
«Ερχομαι από μακριά.Οι συλλέκτριες των κρόκων της Θήρας πορεύονται πλάι μου, κι από κοντά, παγεμένες με τον άνεμο το βόρειο, οι Μυροφόρες, ωραίες μες στα τριαντάφυλλιά τους και τη χρυσή των αγγέλων αντανάκλαση».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον έρωτα των Ελλήνων για την Ελευθερία: «Εμείς οι Ολύμπιοι διδάξαμε στην Οικουμένη εδώ ότι η Έρις γίνεται Έρως, έρως ελευθερίας».
Από την... διδακτική ομιλία του δεν έλειψε φυσικά η επίθεση στη Γερμανία, την οποία παρομοίασε με τον αρχέκακο όφι:
««Και επειδή θα επανέλθουν πάλι οι δυσσεβείς και οι άλλοι Αλλεμανοί * ως αρχέκακος όφις (διάβολος)*, εμείς ξέρουμε ότι θα συμπαραταχθούμε θα συμπορευθούμε, θα συμπολεμήσουμε τη Υπερμάχω Στρατηγώ που’ χει στα μάτια της ψηφιδωτό τον καημό της Ρωμιοσύνης».
Συνέχισε με ένα απόσπασμα από το έργο του Θουκυδίδη «Περικλέους Επιτάφιος» 41:
«ἀλλὰ πᾶσαν μὲν θάλασσαν καὶ γῆν ἐσβατὸν τῇ ἡμετέρᾳ τόλμῃ καταναγκάσαντες γενέσθαι, πανταχοῦ δὲ μνημεῖα κακῶν τε κἀγαθῶν ἀίδια ξυγκατοικίσαντες.».
Στην νεοελληνική:
Εξαναγκάσαμε με την τόλμη μας ολόκληρη τη θάλασσα και την ξηρά να γίνει προσιτή, ιδρύσαμε παντού αιώνια μνημεία και των συμφορών μας και των επιτυχιών μας.
Ο Κ. Ζουράρις κατέληξε με Ρίτσο λέγοντας:
«Ως ηττημένοι θα δώσουμε σε αυτό τον πλανήτη των πεπλανημένων πλανητών και των πλανήτων την καθ’ημάς καθεστηκυίαν πολιτείαν. Και ποια είναι η καθ ημάς καθεστηκυία πολιτεία; Μία και μόνη: Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει»!
-------------------
* Οι Αλεμάνοι, Αλλεμάνοι ή Αλαμανοί
* Πάλιν ὁ δεινός καί ἀρχέκακος ὄφις, τήν ἑαυτοῦ κεφαλήν καθ᾿ ἡμῶν διαιρών, ὑποψιθυρίζει τά τῆς ἀληθείας ἀντίθετα.
επιμέλεια: Βασιλική Δεδούση - Φιλόλογος
No comments:
Post a Comment