Απ’ τα σοκάκια στο ξέφωτο

Χωμένος και χαμένος στα σοκάκια πανάρχαιου κόσμου,

ο έπηλυς περιηγητής, ο περαστικός εντόπιος,

ή ο αδιάφορος περιπατητής,

πολιορκημένος από τη βοή των χρωμάτων,

από ήχους τωρινούς, και φωνές της Βαβέλ του τώρα,

απλώνει το λαίμαργο βλέμμα

σε πάγκους πλαστικούς μ' αραδιασμένα

ομοιώματα γύψινα της σοφίας, του πνεύματος,

της ανδρείας, της γενναιότητας.

Θλιβερά αντίγραφα ενός κόσμου του τότε…

Του πότε;

Αδιάφορο, παντελώς αδιάφορο….

Παζαρεύεις για ν’ αγοράσεις σε τιμή ευτελή

ιδέες ανεκτίμητες….

Κι ο πρόθυμος, πανούργος πωλητής,

ο διαβαστής των «θέλω», μέσα απ’ τ' αδηφάγο σου βλέμμα,

και μετρητής της τσέπης σου επιτήδειος,

θα σου πουλήσει,

θα σου πουλήσει γύψινα και φορεσιές κακέκτυπες,

σε τιμές ευτελείς

εκείνων των περίεργων κατοίκων του τότε…

του πότε;

Αδιάφορο, παντελώς αδιάφορο…

Θα τα σωρέψεις σε ράφια, για να ‘χεις να λες

κομπάζοντας

-έχοντας ακόμα στον ουρανίσκο σου κολλημένη

τη γεύση από τα λιπαρά τερψιλαρύγγια

της γωνιάς, εκεί στον πεζόδρομο με τα χάσκοντα πλακάκια-,

βρέθηκα εκεί, θα λες,

Εκεί.

Κι είδα κι έφαγα κι ήπια κι αγόρασα,

σε τιμή ευτελή,

σοφία, πνεύμα, ανδρεία και μια πρέζα

από ποιητές και φιλοσόφους του τότε…

Του πότε;

Αδιάφορο, παντελώς αδιάφορο…

Να, κοιτάξτε! Τη σοφία πάμφθηνα αγόρασα, την ψυχή τους….

Στο ξέφωτο, εκεί στην πλατεία,

σε πάγκους μικροπωλητών στριμωγμένοι

ή στα μαρμάρινα πεζούλια σκυφτοί,

φορτωμένοι τις έγνοιες και τις ζοφερές τους σκέψεις

ξαποσταίνουν για λίγα λεπτά,
έτσι χωρίς όνειρα,

μέχρι να πάρουν της πιστροφής το δρόμο

το ίδιο σκυφτοί, το ίδιο βαριά φορτωμένοι.

Αν σήκωνες εσύ, περιηγητή επήλυδα,

εντόπιε περαστικέ, ή περιπατητή αδιάφορε,

τα μάτια ψηλά,

κι αν το κορμί της ψυχής σου

ίσιωνες,

θα 'βλεπες πανωθέ σου και πέρα

τον Παρθενώνα,

καρφωμένο πάνω στο Άκρον του Άστεως,

ολόφωτο -μέρα και νύχτα-

δωρεάν να προσφέρει,

χωρίς καμιά φτηνή συναλλαγή,

όσα, αιώνες τώρα, αίρουν των ανθρώπων

τα βάρη

και δικές σου θα γίνονταν οι αλήθειες του τότε,
που αναβλύζουν αέναα από πηγές μαρμάρινες

κι αδιακρίτως διαχέονται

στου κόσμου τα πέρατα.

Β. Π. Δ.

hamomilaki