Όταν το παιδί λέει ιστορίες της φαντασίας του

Μαμά, κάθε βράδυ σχεδόν, αργά, πολύ αργά, βλέπω από το παράθυρο την θεία Μαίρη να μιλάει με κάποιον στο πεζοδρόμιο. 

-Το βράδυ στο πεζοδρόμιο; Είναι και ο θείος μαζί της;
-Όχι, ποτέ. Και η θεία πάντα φαίνεται αγχωμένη.
Τα λόγια αυτά της μικρής Κατερίνας (4,5 ετών) έκαναν τη μαμά της να ρωτήσει όσο πιο διακριτικά μπορούσε την αδερφή της που μένει στον από κάτω όροφο για το τι συνέβαινε. Η θεία έκπληκτη απάντησε πως ποτέ δε συνέβη κάτι τέτοιο. Ύστερα από τρεις μέρες η μητέρα ρώτησε την Κατερίνα εάν ξαναείδε τη θεία.
-Ναι. Και χθες και προχθές τους είδα πάλι. Κάθε βράδυ σου λέω!
Ήταν ξεκάθαρο πως η μικρή έλεγε ψέματα. Το θέμα και ο προβληματισμός της μαμάς της ήταν το ΓΙΑΤΙ... Δεν είχε να κερδίσει κάτι από αυτό...

Θα πρέπει λοιπόν να γνωρίζουμε πως είναι φυσικό να λένε τα παιδιά φανταστικές ιστορίες, ιδίως μέχρι την ηλικία περίπου των 6.
Τα πολύ μικρά παιδιά δεν αναγνωρίζουν την διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και τη φαντασία. Φαίνεται επίσης από έρευνες, ότι ένα παιδί προσχολικής ηλικίας με προχωρημένη ευφυΐα και ιδιαίτερα ανεπτυγμένη φαντασία λέει συχνότερα ψέματα από τους συνομηλίκους του. Συχνά λοιπόν εφεύρει έναν δικό του κόσμο, όπου τα πράγματα γίνονται όπως θέλει εκείνο, δίχως περιορισμούς και φραγμούς.
Είναι πολύ φυσιολογικό οι γονείς να αναστατώνονται με τις φανταστικές ιστορίες του παιδιού τους. 
Όμως θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να βλέπουμε τις καταστάσεις στο σύνολό τους και όχι σαν μεμονωμένα γεγονότα. Δηλαδή, εάν το παιδί μας είναι χαρούμενο και οι σχέσεις που έχει με τους γύρω του είναι λειτουργικές, οι φανταστικές του ιστορίες δεν αποτελούν απαραίτητα κάτι ανησυχητικό.
Εξάλλου ο τρόπος που σκεφτόμαστε εμείς οι ενήλικες και επεξεργαζόμαστε τις καταστάσεις και τις νέες ιδέες μας, δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο των παιδιών.
Καλό θα ήταν λοιπόν να περνάμε περισσότερο χρόνο με το παιδί σε τέτοιες περιόδους, μπορούμε να παίζουμε εμείς οι ίδιοι την φανταστική του ιστορία μαζί του εκφράζοντας τα συναισθήματά μας, αλλά και αφήνοντας και το ίδιο να εκφράζεται χωρίς να είμαστε επικριτικοί ή απορριπτικοί.

Μαρία Κωνσταντινοπούλου
Ψυχοπαιδαγωγός-Συντονίστρια Σχολών Γονέων
Ψυχολογία (BA), Ειδική αγωγή (BTEC), Παιδοψυχολογία (MSc)

babyradio.gr