Thursday 5 March 2015

Στον Φουρφουρά της Κρήτης, το πρώτο Δημόσιο Σχολείο
που πέταξε τις καρέκλες των μαθητών

Το Δημοτικό Σχολείο στο Φουρφουρά της Κρήτης είναι το πρώτο δημόσιο σχολείο, όπου οι καρέκλες των μαθητών έχουν κυριολεκτικά πεταχτεί. Ίσως και να είναι το μοναδικό δημόσιο σχολείο στην Ελλάδα, στο οποίο συμβαίνουν προχωρημένα, για τα ελληνικά δεδομένα, πράγματα!
Το πρώτο δημόσιο σχολείο που πέταξε τις καρέκλες των μαθητών
Το εν λόγω δημοτικό σχολείο, πέταξε τις συνηθισμένες άχρωμες καρέκλες από τις σχολικές τάξεις, και τις αντικατέστησε με πολύχρωμες μπάλες για πιλάτες!
Για το ασυνήθιστο εγχείρημα διαβάζουμε στο site του σχολείου, το οποίο δημιούργησε ένας από τους δασκάλους, ο Άγγελος Πατσιάς:
 
«Σε αντίθεση με τις καρέκλες, που εμποδίζουν τη σωστή ανάσα, την καλή κυκλοφορία του αίματος και που επιβαρύνουν το σώμα με τη λανθασμένη στάση, οι ελβετικές μπάλες γυμναστικής ή όπως είναι γνωστές «οι μπάλες για πιλάτες», κρατούν το σώμα σε εγρήγορση, βοηθούν στη συγκέντρωση, ενώ γυμνάζουν, διευκολύνοντας την αναπνοή και την καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Δεν είναι τυχαίο που τις μπάλες αυτές τις χρησιμοποιούν σε κέντρα πληροφορικής, σε εργασίες που απαιτούν πολύ καθισιό, ενώ βοηθούν ιδιαίτερα τα παιδιά με αυτισμό».

Το σχολείο είναι τετραθέσιο και δεν ονομάζεται τυχαία, «Το σχολείο της Φύσης και των Χρωμάτων». Είναι το μοναδικό ελληνικό δημόσιο δημοτικό που συμπεριλαμβάνεται στην παγκόσμια λίστα των Σχολείων της Εναλλακτικής εκπαίδευσης «εκπροσωπώντας τη χώρα μας σε μία εκπαιδευτική κοινότητα που θέτει διαφορετικούς στόχους», όπως αναφέρει ο δάσκαλος.

Ο Φουρφουράς είναι ένα χωριό στο Ρέθυμνο με μόλις 650 κατοίκους. Κι όμως εκεί έχει συντελεστεί ένα εκπαιδευτικό θαύμα όχι μόνον εξαιτίας του συγκεκριμένου δασκάλου αλλά και των υπόλοιπων δασκάλων οι οποίοι μαζί με τα παιδιά έχουν δημιουργήσει μία «εκρηκτική παρέα» που έχει φέρει τα πάνω κάτω στα δεδομένα της ελληνικής εκπαίδευσης.
 
enallaktikidrasi

2 comments:

  1. Καλό μου Χαμομηλάκι, τον Άγγελο τον είχα πρωτοδεί σε κάποιο Ted-X. Δε θυμάμαι ποια χρονιά. Ήταν υπέροχος! Στα μάτια του έβλεπες τη φλόγα του ανθρώπου που έχει τόσες ιδέες και θέλει να τις κάνει πράξη! Φανταστικός.
    Μου θύμισε το κείμενο του Κέρουακ που διάβασα πριν λίγες μέρες στο site του φίλου Νικόλα:
    http://nikolastsaras.blogspot.gr/2015/02/o-jack-kerouac-champagne-kisses.html

    ReplyDelete
  2. ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥς ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ?

    ReplyDelete

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki