«Μου το υποσχέθηκες μαμά...»

«Να υπόσχεσαι μόνο όσα μπορείς να πραγματοποιήσεις. Να πραγματοποιείς όμως, περισσότερα από όσα υποσχέθηκες!»

J. Brown, Αμερικανός συγγραφέας

Γράφει η Ελένη Σίγκου, Ψυχολόγος - Ενίσχυση Δεξιοτήτων Μάθησης & Συμβουλευτική Γονέων

Οι άνθρωποι δίνουμε μεγάλη σημασία και αξία στις υποσχέσεις. Η υπόσχεση είναι η βάση της συλλογικής μας ζωής και θεωρείται σημαντική πτυχή της ανθρώπινης συνύπαρξης. 

Κάθε υπόσχεση που δίνουμε συνδέεται άμεσα με τη διαβεβαίωση για την εκπλήρωσή της και τα πρόσωπα που συμμετέχουν σε αυτή, αναμένουν ότι οι όροι θα τηρηθούν. Όταν δεν τηρείται μια συμφωνία ή υπόσχεση, ο καθένας από εμάς το αντιλαμβάνεται ως κάτι κακό. 

Όταν κάποιος δεν τηρεί αυτό που υποσχέθηκε, μάς δημιουργεί συναισθήματα αβεβαιότητας και ουσιαστικά κλονίζει την εμπιστοσύνη που του έχουμε. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να δημιουργήσει συγκρούσεις και να διαταράξει τη σχέση μας με το άλλο πρόσωπο. 
Τι γίνεται όμως όταν οι γονείς δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους;
Όταν οι γονείς υπόσχονται...
Πολλοί ίσως είναι οι γονείς που δεν έχουν κρατήσει υπόσχεση στα παιδιά τους. Μπορεί να υποσχέθηκαν πως θα γυρίσουν μια συγκεκριμένη ώρα στο σπίτι ή πως θα κάνουν μαζί μια δραστηριότητα, αλλά τελικά να μην τα κατάφεραν. 

Αν και το απρόοπτο ή το έκτακτο είναι κάτι που μπορεί να συμβεί και να σπάσει την υπόσχεση, όταν η αθέτησή της επαναλαμβάνεται συστηματικά τα παιδιά δεν μένουν ανεπηρέαστα. Για τα παιδιά, οι γονείς είναι το κέντρο του κόσμου τους και όταν δεν τηρούν αυτά που τους υπόσχονται, είναι σαν να γκρεμίζεται ένα κομμάτι από αυτόν. 

Η αθέτηση της υπόσχεσης μπορεί να θυμώσει και να απογοητεύσει τα παιδιά γιατί την αντιλαμβάνονται ως έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπό τους. Επίσης, μπορεί να τα κάνει να αισθανθούν ανασφάλεια και να αρχίσουν να αμφιβάλλουν για την αξιοπιστία των γονιών τους. Για τα παιδιά, οι γονείς είναι οι πρώτοι τους δάσκαλοι. Οι προσδοκίες και οι εμπειρίες που έχουν από τους γονείς, διαμορφώνουν τις προσδοκίες που έχουν για τον κόσμο. Όταν οι γονείς σπάνε τις υποσχέσεις τους, τα παιδιά μαθαίνουν πως οι άνθρωποι είναι αναξιόπιστοι και δεν μπορούν να τους εμπιστευτούν.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;
Οι γονείς πρέπει να προσπαθήσουν να είναι συνεπείς σε αυτά που υπόσχονται στα παιδιά. Αν θεωρήσουν πως κάτι είναι πολύ πιθανό να μην τηρηθεί από αυτό που θα υποσχεθούν, είναι προτιμότερο να μην υποσχεθούν καθόλου. 

Επειδή όμως το λάθος πάντοτε μπορεί να συμβεί και μια υπόσχεση να μην μπορέσει τελικά να κρατηθεί, τότε οι γονείς το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν είναι να αναγνωρίσουν το λάθος τους και να ζητήσουν συγγνώμη. Με αυτό τον τρόπο τα παιδιά διδάσκονται να ζητούν και τα ίδια συγγνώμη όταν κάνουν κάποιο λάθος, αλλά παράλληλα γνωρίζουν πως οι γονείς σέβονται τα συναισθήματά τους.

Όταν τα σχέδια πρέπει να αλλάξουν και να ανατραπεί το αρχικό πλάνο που θα οδηγούσε στην τήρηση της υπόσχεσης, οι γονείς πρέπει να ενημερώσουν και να εξηγήσουν στο παιδί τι συνέβη και όχι να περιμένουν να φέρει το ίδιο το θέμα ή να ελπίζουν πως θα το ξεχάσει. 

Τα παιδιά δεν έχουν τις ίδιες πιέσεις και περισπασμούς, όπως εμείς οι μεγάλοι, και τα φρέσκα κύτταρα του εγκεφάλου τους δεν τους επιτρέπουν να ξεχνούν εύκολα αυτά που τους λένε οι γονείς. Είτε υπόσχονται μέσα σε φωνές και φασαρία, είτε υπόσχονται νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ, η υπόσχεση των γονιών γίνεται κάτι που τα παιδιά προσδοκούν όλη την ημέρα, όλη την εβδομάδα, ακόμη και ολόκληρο το μήνα αν χρειαστεί. 

Την επόμενη φορά επομένως είναι καλό να σκεφτούν διπλά οι γονείς τι θα υποσχεθούν, αν θέλουν να δουν το παιδί τους να εμπιστεύεται τόσο τους ίδιους, όσο και τον κόσμο γύρω του!

infokids