Πότε οι αθώες συμπεριφορές του παιδιού πρέπει να μας ανησυχήσουν;

Ποιες συμπεριφορές του παιδιού που μοιάζουν αθώες είναι τελικά ανησυχητικές;

Μπορεί να προσπερνάμε κάποιες συνήθειες των παιδιών γιατί θεωρούμε πως είναι αθώες ή να τις συγχωρούμε με τη λογική ότι «παιδιά είναι», όμως αν αυτές επαναλαμβάνονται τότε είναι πιθανό να διογκωθούν, δημιουργώντας προβλήματα στο παιδί και στις συναναστροφές του ακόμα και στην ενήλικη ζωή του. 

Ας δούμε μερικές από αυτές:

Λέει μικρά ψεματάκια, 

όπως για παράδειγμα όταν θέλει να κρύψει μια ζημιά που έκανε. 
Για να τα σταματήσει φροντίστε να διατηρείτε την ψυχραιμία σας καθώς πιθανόν να το κάνει επειδή φοβάται την τιμωρία ή τον θυμό σας.

Προσπαθεί με τη γκρίνια να προσελκύσει την προσοχή σας. 

Αφενός ελέγξτε αν πράγματι δεν του αφιερώνετε αρκετό χρόνο, αφετέρου διδάξτε του πώς να έχει υπομονή και να περιμένει για να ικανοποιηθούν όσα ζητάει.

Ζηλεύει πολύ το αδερφάκι του. 

Δύσκολο το πρωτότοκο δεν θα ζηλέψει το καινούργιο μέλος της οικογένειας. Ωστόσο η ζήλια θα πρέπει να αρχίσει να μετριάζεται καθώς τα δύο παιδιά περνούν χρόνο μαζί. 
Αν αυτό δεν συμβεί, σημαίνει πως είτε το πρωτότοκο δεν έχει προετοιμαστεί σωστά είτε δεν μοιράζετε σωστά τον χρόνο σας και στα δύο.

Τα περιμένει όλα έτοιμα.

Αντί να πιέζετε το μικρό σας να σας βοηθήσει, δοκιμάστε να το συμπεριλάβετε στις δουλειές του σπιτιού κάνοντας την ενασχόλησή του να μοιάζει με παιχνίδι. 
Το να τα έχει όλα έτοιμα χωρίς καμία προσπάθεια, είναι βέβαιο πως θα του δημιουργήσει προβλήματα στο μέλλον.

Δεν βοηθάει άλλα παιδιά όταν το έχουν ανάγκη, 

όπως για παράδειγμα ένα παιδί – θύμα ενδοσχολικής βίας. 
Είναι σημαντικό, όμως να καλλιεργήσετε από νωρίς στο παιδί σας την εν-συναίσθηση και το αίσθημα αλληλεγγύης ειδικά προς τους πιο αδύναμους.

altsantiri