Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα των Πολιτικών

Ο Οιδίποδας, όταν συνειδητοποίησε την καταστροφή που έσπειρε γύρω του, ένοιωσε τόσο ένοχος, παρόλο που αυτό έγινε άθελά του, και μάλιστα ενώ προσπάθησε να το αποφύγει, που έβγαλε τα μάτια του και αυτοεξορίστηκε.
Οι δικοί μας πολιτικοί, ενώ ξέρουν ότι είναι ένοχοι, όχι μόνο δεν βγάζουν τα μάτια τους αλλά αποποιούνται παντελώς των ευθυνών τους. 
Ο Οιδίποδας, αποφάσισε να βγάλει τα μάτια του και να αναλάβει έτσι την ευθύνη, παρ' ότι ήξερε πως ό,τι έκανε, το έκανε εν αγνοία του. Δεν μπόρεσε να υποφέρει το θέαμα της δυστυχίας που είχε προξενήσει με την άγνοια του. Ξερίζωσε τα μάτια του και, τυφλός για πάντα, έφυγε από τη Θήβα.

Σκιαγραφείται η ηθική της πολιτικής σκηνής, η οποία δεν μοιάζει καθόλου με εκείνη του Οιδίποδα, αφού συνηθίζει να μην αυτο-τιμωρείται, παρά την επιβεβαιωμένη ενοχή, ενίοτε και παραδοχή, αρκούμενη στη ρήση «αποποίηση ευθυνών». 
Στην πολιτική αυτή σκηνή, κατοικοεδρεύουν άνθρωποι σε υψηλά πόστα, που αργότερα θα πουν "δεν καταλάβαμε τι γινόταν κάτω από τα μάτια μας", λες και τους κατέλαβε η Άτη και τα μυαλά τους σάλεψαν. 
Εξαιτίας της ασυνειδησίας των πολιτικών μας, αυτός ο τόπος έχει, ίσως για χρόνια, χάσει την ελευθερία του και αυτοί φωνάζουν πως νιώθουν αθώοι.
Πώς μπορούν ακόμα να κοιτάζουν γύρω τους;
Πώς δεν είναι τρομοκρατημένοι;
Πως είναι ικανοί να βλέπουν;
Αν είχαν μάτια, θα έπρεπε να τα ξεριζώσουν και να φύγουν απ’ τη Θήβα!

Ο Κούντερα που είναι Τσέχος, ένιωσε άριστα το συμβολισμό του Οιδίποδα.
Οι δικοί μας πολιτικοί, σαν Έλληνες θα πρέπει να τον καταλάβουν ακόμη καλύτερα.
Έστω και αργά, για μια τουλάχιστον φορά ...

Ο μέγιστος Σοφοκλής, μετά την Ύβρη, επιβάλλει τη Νέμεση στον ήρωά του, επειδή πρέπει να αποκατασταθεί το θείο που προσεβλήθη.
Αν η Δίκη δεν καταφέρει να επιβάλλει τη Νέμεση, στους δικούς μας "ήρωες", αυτό θα το κάνουν οι πολίτες, μόνιμα και νόμιμα.

Το Χαμομηλάκι