2018: 12 χρόνια «Χαμομηλάκι»

Αγαπημένοι μας, φίλοι των παιδιών,
σας ευχαριστούμε για την αγάπη  και την υποστήριξή σας
όλα αυτά τα χρόνια. 

με πολλή αγάπη
το «χαμομηλάκι»

Η γενέθλια ημερομηνία της ιστοσελίδας «το Χαμομηλάκι», ήταν η γιορτή του Αγίου Στυλιανού, του προστάτη των Παιδιών, ίσως επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο.

Αυτή η ιστοσελίδα φτιάχτηκε για ένα παιδάκι που ταλαιπωρήθηκε πολύ και αγκάλιασε τα παιδιά ΟΛΟΥ του κόσμου.

Είπαμε, να φτιάξουμε ένα ιστολόγιο, ένα blog, μια συντροφιά ΧΩΡΙΣ ΛΕΦΤΑ, για να λέμε πράγματα για τα παιδιά.

Να λέμε αυτά που αγαπάνε τα παιδιά.

Να λέμε αυτά που στενοχωρούν τα παιδιά.

Να λέμε πως να προφυλαχτεί ένα παιδί.

Να λέμε πως ένα παιδί θα μεγαλώσει καλύτερα, πως θα νοιώσει καλύτερα.

Να στηλιτεύσουμε όλα τα κακά, όλα τα δυσάρεστα, όλα τα εγκλήματα που γίνονται σε βάρος των παιδιών 

Το παιδί είναι ο αδύναμος κρίκος του ιστού της κοινωνίας μας 
και εκεί χτυπάει το κακό. 

Το παιδί είναι το πιο απροστάτευτο πλάσμα σ’ αυτό τον κόσμο. 
Σ' αυτόν τον κόσμο τον «καλό». 

Το παιδί, πρέπει κάποιος άλλος να το προστατεύσει. 

Πρέπει να το προστατεύσει η μάνα του, ο πατέρας του, ο γονιός του, ο κηδεμόνας του, ο δάσκαλός του, η κοινότητα, η πολιτεία. 

Το παιδί δεν μπορεί μόνο του. Είναι ευάλωτο παντελώς, από κάθε άποψη. Ευάλωτο σωματικά, ψυχικά, πνευματικά.

Και είπαμε, έστω και ένα παιδάκι να γλυτώσει, 
αξίζει αυτή η προσπάθεια. 
Έστω και ένα.

Και από τότε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι. 

Όταν ξεκίνησε το Χαμομηλάκι, ήταν λίγα ιστολόγια που αναφέρονταν στο παιδί, κυρίως γονιών που ήθελαν να μοιραστούν την χαρά τους για το παιδί τους, ή να ελαφρύνουν τον πόνο τους για το παιδί τους που υπέφερε, κοινοποιώντας το πρόβλημα του παιδιού τους, για να πάρουν δύναμη από την συμπαράσταση των συνανθρώπων μας. 

Λίγες ιστοσελίδες οργανωμένες ήταν.  Ήταν το Χαμόγελο του παιδιού, η Κιβωτός και μερικές άλλες.

Αλλά λες και φύσηξε ένας ούριος άνεμος. Από τότε έγιναν πολλές ιστοσελίδες αλληλεγγύης, πολλά ιστολόγια που αναφέρονται στο παιδί. Πώς να ντύσουμε το παιδί μας, πώς να του μαγειρέψουμε, πώς να το μεγαλώσουμε, τι να προσέχει το παιδί, τι να αποφεύγει το παιδί. Ο κόσμος ήθελε το καλό και το στήριξε, ίσως να ήταν η συγκυρία, ίσως να ήταν ότι ο κόσμος απηύδησε, αλλά μου φαίνεται ότι και το Χαμομηλάκι έβαλε το λιθαράκι του. 

Γέμισε ο τόπος, ο δικτυακός, με πρωτοβουλίες αλληλεγγύης. 

Βλέπουμε στα διάφορα sites χαμομηλάκια-λουλουδάκια να κοσμούν την πρόσοψή τους και χαιρόμαστε, επειδή νοιώθουμε ότι οι άνθρωποι αγάπησαν το Χαμομηλάκι. Νιώθουμε, ότι αγριεύουν οι «κόσμοι» όταν ακούσουν για την κακοποίηση ενός παιδιού. Νιώθουμε ότι οι μανάδες σφίγγουν πιο πολύ το παιδάκι τους στην αγκαλιά τους όταν έρθει η κακιά η είδηση.

Κι εμείς αυτό θέλαμε. 

Θέλαμε, να ευαισθητοποιηθούν οι άνθρωποι. 

Θέλαμε να θυμώνουν όταν ακούνε ότι πειράζουν τα παιδιά. 

Θέλαμε να αρχίσουν να προσέχουν περισσότερο τα παιδιά τους αυτούς τους δύσκολους καιρούς. 

Και θα δείτε, κάποια στιγμή, θα έρθει η ώρα, που σιωπηλά, μ’ ένα χαμομηλάκι στο πέτο θα κατεβούμε όλοι στο Σύνταγμα. 

Θα κατεβούμε για να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας. Επειδή τα έχουμε κάνει ρόιδο.

Το πρώτο θέμα στο Χαμομηλάκι εκείνη την 26^ηΝοεμβρίου ήταν η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού και ένα χρόνο μετά διαπιστώσαμε με έκπληξη ότι η γενέθλια ημερομηνία της ιστοσελίδας το Χαμομηλάκι, ήταν η γιορτή του Αγίου Στυλιανού, του προστάτη των Παιδιών, ίσως επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο.

Σταχυολογήματα ...

Το Χαμομηλάκι