Watashi no kokoro wa itai -Πονάει η καρδιά μου- 私の心は痛い

Και δώσω αυτώ ψήφον λευκήν
και επί ψήφον όνομα καινόν γεγραμένον
ο ουδείς οίδε ει μη ο λαμβάνων

(Αποκάλυψη Ιωάννη)

私の心は痛い

Watashi no kokoro wa itai
Πονάει καρδιά μου

 

Στις 6/9/1922 στο λιμάνι της Σμύρνης, μαζί με τα «συμμαχικά» και τα ελληνικά πλοία, είναι αγκυροβολημένο ένα φορτηγό ιαπωνικό. Εμπορικός ο σκοπός του! 

Ήρθε να μεταφέρει μετάξι και δαντέλες !

Ο Ιάπωνας Πλοίαρχος έκπληκτος βλέπει τους «συμμάχους» να ρίχνουν στη θάλασσα ξανά τους κυνηγημένους από φωτιά και μαχαίρι Έλληνες.

 

私の心は痛い 

Watashi no kokoro wa itai, φωνάζει 

Πονάει η καρδιά μου! 

Watashi no kokoro wa itai 

Πονάει η καρδιά μου!

 

Και δίνει εντολή να πετάξουν στη θάλασσα το άχρηστο μετάξι, τις άχρηστες δαντέλες για να αδειάσει ο χώρος να μπουν οι πολύτιμοι άνθρωποι! 

Δεν ζητάει διαβατήριο, 

あなたは行く

Anata wa iku 

Ελάτε !

 

825 Έλληνες και Αρμένιοι χώρεσαν !

Τους πέρασε στα νησιά, στα ίδια νησιά που τώρα έρχονται άλλοι πρόσφυγες, στο Πειραιά.

 
Δεν ξέρουμε το όνομα του ! 

Δεν ξέρουμε πως «πλήρωσε» τη κραυγή του 

Watashi no kokoro wa itai 

Πονάει η καρδιά μου! 

Ξέρουμε μόνο ότι τον λένε Άνθρωπο! 

Ξέρουμε ότι δεν πρόδωσε την Ιερότητα που του Δώρισε Εκείνος που τον Έπλασε!

Υ.Γ.

Αυτή η άγνωστη ιστορία, ήρθε στο φως από μια διδακτορική διατριβή. 

Την άκουσα εχθές 18/6/2018 από το πατέρα Νεκτάριο στο σταθμό της Πειραϊκής εκκλησίας στην εκπομπή «Ραδιοφωνική Παραμυθία» με τη Σ .Χατζή. 

Ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας !

Για μένα ο κόσμος θα σωθεί μόνο όταν κάνουμε πράξη αυτή τη κραυγή : 

Πονάει η καρδιά μου!

Μας το έστειλε η Ευαγγελία
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι