Τα λάθη βελτιώνουν την ικανότητα μάθησης των παιδιών.

Όλοι κάνουν λάθη και τα παιδιά δεν είναι η εξαίρεση. 

Το σημαντικό είναι να μαθαίνουν από αυτά.

Σήμερα τα παιδιά μεγαλώνουν σε μια κοινωνία που τα πιέζει να είναι τέλεια, πανέξυπνα, να παίρνουν τους μεγαλύτερους βαθμούς στο σχολείο, βραβεία, υποτροφίες και σίγουρα να περάσουν σε μια καλή σχολή. 

Οι γονείς ενισχύουν αυτήν την πίεση στο σπίτι όταν καλύπτουν τα λάθη των παιδιών τους ή όταν διορθώνουν τις εργασίες τους για να πετύχουν καλύτερες βαθμολογίες. Το άγχος αυξάνεται όταν τα παιδιά συνεχώς επαινούνται για την ευφυία τους.

Στο παρελθόν παιδαγωγοί δημιούργησαν συνθήκες μάθησης που αποθάρρυναν την ύπαρξη λαθών. Και οι γονείς ακολούθησαν το παράδειγμά τους.

Υπάρχει η πεποίθηση ότι επαναλαμβάνοντας και εξασκώντας συνέχεια τα παιδιά πάνω σε ένα πρόβλημα μαθηματικών, στο τέλος θα θυμούνται την απάντηση. Και πιθανώς θα τη θυμούνται και σε ένα τυποποιημένο τεστ. Αυτή η προσέγγιση θεωρεί ότι αν είναι επιτρεπτό στους μαθητές να κάνουν λάθη, τότε δε θα μάθουν ποτέ τη σωστή πληροφορία.

Όμως, σύγχρονες έρευνες βρίσκουν την παραπάνω υπόθεση λανθασμένη. Στην πραγματικότητα, μελέτες έχουν δείξει ότι η μάθηση βελτιώνεται όταν τα παιδιά κάνουν λάθη.

Είτε πρόκειται για εργασίες, ανάπτυξη σχέσεων φιλίας ή απλά ένα παιχνίδι, η μάθηση εμπλουτίζεται μέσω του σφάλματος. Το να κάνουν τα παιδιά λάθη είναι μια πρόκληση για να μάθουν να δρουν με διαφορετικούς τρόπους. Τα παρακινεί να δοκιμάσουν νέους δρόμους.

Η έρευνά της Carol Dweck, καθηγήτριας στο πανεπιστήμιο του Stanford, δείχνει ότι ο έπαινος στα παιδιά για την ευφυία τους μπορεί να τα κάνει να επιμείνουν λιγότερο σε κάποια πρόκληση. Μαζί με άλλους συνάδελφους της, χώρισαν σε δύο ομάδες παιδιά της πέμπτης τάξης του Δημοτικού και τους έβαλαν κάποιες ασκήσεις. Η μία ομάδα επιβραβευόταν για την εξυπνάδα της, ενώ η άλλη για την προσπάθειά της.

Όταν ανατέθηκε στα παιδιά αυτά ένα εξαιρετικά δύσκολο τεστ, το οποίο είχε αρχικά σχεδιαστεί για παιδιά μεγαλύτερης τάξης, προέκυψε ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. 

Οι μαθητές που είχαν επιβραβευτεί για τον κόπο τους, δούλεψαν πολύ σκληρά, παρόλο που έκαναν πολλά λάθη. 

Οι άλλοι που είχαν επιβραβευτεί γιατί ήταν έξυπνοι αποθαρρύνθηκαν και είδαν τα λάθη τους ως σημάδι αποτυχίας. 

Η πρώτη ομάδα παιδιών είχε αυξημένες επιδόσεις κατά 305, ενώ η δεύτερη ομάδα παιδιών που επαινέθηκαν για την ευφυία τους είχε πτώση στην απόδοση κατά 20%.

Η δουλειά της Dweck, περιγράφεται στο βιβλίο MindSet: The New Psychology of Success, και τονίζει στους γονείς ότι η επιβράβευση άνευ όρων με τρόπο που καλύπτει τα λάθη είναι επιβλαβής για την ανάπτυξη των παιδιών. Η αβίαστη χρήση του επαίνου μπορεί να είναι τόσο ζημιογόνα όσο και η διόρθωση από εμάς των λαθών μιας εργασίας.

Τα παιδιά κάνουν πολλών ειδών λάθη. Κάποια απ’ αυτά όπως να ξεχάσουν τις ασκήσεις ή να μη διαβάσουν για ένα διαγώνισμα έχουν αναμενόμενες συνέπειες. Άλλα όμως όπως τα ψέματα, οι ζαβολιές ή οι πράξεις που επιδρούν αρνητικά σε φιλίες, έχουν περίπλοκες αιτίες και πολυσύνθετη θεραπεία. Όλα όμως τα λάθη εμπεριέχουν τον σπόρο της μάθησης.

antikleidi
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι