* Δίνεις μια μπουκιά από την τυρόπιτα σου σε ένα κοκαλιάρικο αδέσποτο σκυλί και σκάει μύτη ο «εδώ πεινάνε παιδιά κι εσείς ταΐζετε τα ζώα».
* Βοηθάς μια φτωχή οικογένεια και σκάει μύτη ο «Ναι, αλλά αυτή έβαψε τη ρίζα της, δεν έχουν ανάγκη, στα ψέματα το κάνουν»
* Βοηθάς αλλοδαπή οικογένεια «Εδώ πεινάνε οι Έλληνες, αυτοί μας μάραναν»
* Βοηθάς ανάπηρο άνθρωπο «Αυτόν, μωρέ, που παίρνει την αναπηρική; Τόσοι άνεργοι υπάρχουν».
* Βοηθάς άνεργο «Να πάει να δουλέψει το ρεμάλι»
* Βοηθάς πρεζάκι «Επιλογή του είναι, τί τον ταΐζεις, βόηθα κανέναν με καρκίνο»
* Δίνεις σε γυφτάκι «θα του τα φάνε αυτοί που το βάλανε»
* Δίνεις στο «χαμόγελο» είναι απατεώνες. Αυτό κολλάει παντού.
Η απάντηση προς τα κακιασμένα αυτά όντα που ποτέ δεν έχουν δώσει τίποτα σε κανέναν, ούτε από την τσέπη ούτε και από την ψυχή τους (όταν φυσικά έχουν την δυνατότητα!) είναι το:
«Σήμερα έχω άπειρο χρόνο. Πάμε μωρέ σε αυτούς που βοηθάς εσύ να τους γνωρίσω, άμα είναι να δώσω κι εγώ».
— ........... (σιωπή).
Σάκης Μπουλάς
Το φλασάκι του ευτυχώς αναβοσβήνει ακόμα και φωτίζει τις καθαρές ψυχές!
No comments:
Post a Comment