Το 1/3 δεν θα το ομολογήσει ποτέ σε κανέναν...

Ύποπτα αγγίγματα, θώπευση, επίδειξη γεννητικών οργάνων, σεξουαλική παρενόχληση, βιασμός... 

Η σεξουαλική βία σε ένα παιδί έχει πολλές μορφές και αποτελεί την πιο σιωπηλή και αθόρυβη πράξη κακοποίησης.

H 18η Νοεμβρίου είναι καθιερωμένη ως Ευρωπαϊκή Ημέρα για την Προστασία των Παιδιών από τη Σεξουαλική Εκμετάλλευση και την Κακοποίηση, η οποία αποτελεί τον πιο εφιαλτικό τρόπο έκφρασης βίας απέναντι σε μια ανήλικη ψυχή. 

     Σύμφωνα με τα στατιστικά, 1 στα 5 παιδιά πέφτει θύμα κάποιας μορφής σεξουαλικής βίας, η οποία πέρα από τα παραπάνω και πιο προφανή, μπορεί να εκδηλωθεί και μέσα από τον διαδικτυακό σεξουαλικό εκβιασμό ή εξαναγκασμό αλλά μπορεί να λάβει και τη μορφή εκμετάλλευσης μέσω πορνείας και πορνογραφίας.
     Mία ακόμη εφιαλτική πραγματικότητα ορίζεται από το γεγονός ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό, τα παιδιά κακοποιούνται από άτομα της εμπιστοσύνης τους και του οικείου τους περιβάλλοντος. 

     Η τελευταία σχετική είδηση στην Ελλάδα για το περιστατικό κακοποίησης ενός κοριτσιού μόλις 4 ετών και 4 μηνών από τον 29χρονο αστυνομικό που είναι πατέρας του, επιβεβαιώνει την αμήχανη διαπίστωση και ξεδιπλώνει ένα μεγάλο μέρος μιας αθέατης εγκληματικότητας, η οποία τρέφεται από την κυριαρχία των δραστών και καλύπτεται από τη σιωπή των θυμάτων.
     Περίπου το 1/3 των παιδιών που έχουν τραυματιστεί ανεπανόρθωτα στο σώμα και την ψυχή τους, δεν θα το ομολογήσουν ποτέ σε κανέναν, παρόλο που το 70% έως 85% των παιδιών γνωρίζουν τον δράστη τους. Θα προτιμήσουν να το κρύψουν για να αποφύγουν μελλοντικές εκρηκτικές συμπεριφορές εις βάρος τους.
     Από το 2017, μέσω του κινήματος #MeToo, πολλές γυναικείες φωνές ακούστηκαν για πρώτη φορά να καταγγέλλουν δημοσίως τον θύτη τους. To φαινόμενο ωστόσο της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης παραμένει στη σκιά και βρίσκεται καλά φυλαγμένο στο υποσυνείδητο που γιγαντώνεται, μεγαλώνοντας. Για τα θύματα κυρίως της προσχολικής ηλικίας, δεν υπάρχουν επαρκείς έρευνες που εξετάζουν την επίδραση του τραύματος στην ψυχολογία τους. Οι περισσότερες εστιάζουν στους ενήλικες και τα τραυματικά τους βιώματα.
     Έρευνα του 2019 σε ενήλικες από το Québec αποκαλύπτει ότι το 22.1% των γυναικών και το 9.7% των ανδρών είχαν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης- βιασμού ή ανεπιθύμητων αγγιγμάτων- προτού κλείσουν τα 18. Το 16.3% αυτών ήταν μάλιστα κάτω από την ηλικία των 6 όταν κακοποιήθηκαν για πρώτη φορά και το 45.5% ήταν παιδιά σχολικής ηλικίας.
     Η συγκεκριμένη έρευνα αποκαλύπτει ότι 1 στα 5 παιδιά δεν ομολόγησαν ποτέ σε κανέναν την σεξουαλική τους κακοποίηση και ότι 1 στα 2 την κράτησαν κρυφή για τουλάχιστον 5 χρόνια μετά το αρχικό τραύμα. Οι λόγοι που δεν μιλούν ανοιχτά για αυτό που τους συμβαίνει, είναι πολλοί. 

Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως γλωσσικά και σε γνωστικό επίπεδο, τα παιδιά λίγο μεγαλύτερης ηλικίας συχνά βρίσκονται πολύ κοντά με τον κακοποιητή τους με αποτέλεσμα πολλές φορές να νιώθουν ενοχικά για αυτό που βιώνουν. Η ντροπή και ο φόβος είναι οι μεγαλύτεροι ανασταλτικοί παράγοντες που κρατούν κρυφή την ιστορία της κακοποίησης τους.
     Το μυστικό τους αναδύει ένα σύνολο προβληματικών συμπεριφορών, που αρχίζουν να γίνονται περισσότερο ορατές στη συναναστροφή με τους συνομηλίκους τους. Η δυσκολία προσαρμογής, οι ελλιπείς κοινωνικές δεξιότητες, οι χαμηλές σχολικές επιδόσεις και η κοινωνική απομόνωση που πολλές φορές εκφράζεται μέσω του bullying από συμμαθητές τους, είναι μερικά από τα κυριότερα σημάδια που μαρτυρούν το καλά κρυμμένο μυστικό των παιδιών που αναγκάστηκαν να γίνουν απότομα ενήλικες στο πιο τρυφερό αναπτυξιακό τους στάδιο.

Σημάδια ότι ένα παιδί έχει κακοποιηθεί ή κακοποιείται:

• Ψυχολογικές διακυμάνσεις
• Απομόνωση
• Σημάδια ή τραύματα στο σώμα του
• Κακή σωματική υγιεινή
• Αντίδραση ή απέχθεια στην προσπάθεια να το αγγίξει κάποιος ή οι γονείς, (πχ όταν είναι ώρα για μπάνιο ή στο άλλαγμα ρούχων)
• Παράπονα για πόνους στα γεννητικά όργανα η αλλού
• Έντονη ενασχόληση με τα γεννητικά όργανα
• Σεξουαλική συμπεριφορά που δεν συνάδει με την ηλικία του
• Δεν θέλει να πάει σχολείο ή δεν θέλει να επιστρέψει σπίτι
• Έντονο άγχος, καταθλιπτική διάθεση, έλλειψη συγκέντρωσης ή αυτοκαταστροφική συμπεριφορά
• Αλλαγές στον ύπνο- Διαταραχές ύπνου, παλινδρόμηση, (νυχτερινή ενούρηση κλπ)
• Αλλαγές στη διατροφή

Μέθοδοι Πρόληψης

• Σωστή ενημέρωση και σεξουαλική διαπαιδαγώγηση
• Η σημασία του ΟΧΙ στο άγγιγμα χωρίς την θέληση μας, ιδίως σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος
• Μαθαίνουμε στο παιδί να Αντιδρά-Φωνάζει όταν κάποιος παραβιάζει την ιδιωτικότητά του
• Προσέχουμε σε ποιους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας, και ελέγχουμε τυχόν περίεργες συμπεριφορές- διερευνώ την σχέση που έχει το παιδί με τους ενήλικες
• Μαθαίνουμε στο παιδί να μην απαντά - δέχεται κάτι από αγνώστους
• Δεν επιτρέπουμε την ύπαρξη μυστικών.(Συνήθως, ο θύτης αρχικά προσεγγίζει με όμορφο τρόπο το παιδί, (δώρα, χάρες, παιχνίδι και έπειτα προβαίνει σε κακοποίηση και όλο αυτό το ονομάζει το μυστικό μεταξύ αυτού και του παιδιού)
• Ανοιχτή επικοινωνία, (πολλές φορές τα παιδιά νιώθουν ενοχές και πιστεύουν ότι αν το μάθει ο γονέας θα τιμωρηθεί- επίσης ο θύτης απειλεί το παιδί πως θα πάθει κακό αν μιλήσει)

jenny
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι