Μιζέριες... διενέξεις... παρεξηγήσεις...

«Ξέρεις…
Στο δικό μας σπίτι δεν έχουμε πρόβλημα με τον πόνο. Με τον πόνο τα πάμε μια χαρά. Με τη χαρά είναι που έχουμε το πρόβλημα…

Όταν αντιμετωπίζουμε μια δυσκολία, ένα πρόβλημα, όταν τα πράγματα δεν είναι καλά, μας βλέπεις όλους... είμαστε εντάξει. Ξέρουμε τι να κάνουμε. Ξέρουμε πως να λειτουργήσουμε. 

Μπορεί να στεναχωριόμαστε, ναι, αλλά είμαστε φυσιολογικοί…

Όταν όμως συμβεί κάτι ευχάριστο, όταν έρθει μια χαρά στο σπιτικό μας, όταν τα πράγματα είναι ήρεμα, φυσιολογικά, τότε είναι λες και δαιμονιζόμαστε.

Δεν μπορούμε να χαρούμε.
Δεν μπορούμε να χαλαρώσουμε. Να το απολαύσουμε ρε παιδί μου…
Τρωγόμαστε μεταξύ μας σαν τα σκυλιά.

Μιζέριες. Μαλώματα. Παρεξηγήσεις. Ζήλιες. Λόγια. Να μην μιλιόμαστε.
Δεν την αντέχουμε τη χαρά. Δεν μπορούμε να τη διαχειριστούμε…»

Αυτά μου είπε μια φίλη μου προχθές…
Προβληματίστηκα.

Εσύ; Έχεις σκεφθεί τι γίνεται μες στο δικό σου σπίτι;

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι