O Master Chef της Αρχαίας Ελλάδας...

Στο βιβλίο του «Περί Αισθήσεως και Αισθητών» υποστηρίζει ότι 

Το Φάρμακό μας είναι η τροφή μας!

Λέει:
Διότι, όταν προσφέρετε τροφή σε έναν ζώντα οργανισμό η τροφή κινείται σε δύο παραμέτρους. Από την μία λειτουργεί για την ανάπλαση του οργανισμού και από την άλλη, για τον περιορισμό της ασθένειας. Είναι προφανές λοιπόν, ότι η τροφή λειτουργεί και ως φάρμακο. Στην περίπτωση αυτή, λειτουργεί ως «τροπή», γίνεται δηλαδή η αιτία που μπορεί να μετατρέψει μία ενδεχόμενη ασθενή κατάσταση σε υγιή.
(…)
Η αιτία αυτών των θεραπειών μέσω τροφής, βασίζεται στο αν η προσφερόμενη τροφή είναι θερμή ή ψυχρή. Διαφορετική επίδραση επιφέρει μία τροφή που την τρώμε ζεστή, από μία τροφή που την λαμβάνουμε κρύα.

Θεωρεί ότι πρέπει να καθορίσουμε σε όλα αυτά τα τρόφιμα, τον τρόπο παρασκευής τους. Για τον λόγο αυτόν, αναφέρεται στους περισσότερο χρήσιμους τρόπους παρασκευής τροφών. 

Υποστηρίζει ότι μια ζεστή τροφή βοηθά στην ανάπλαση του οργανισμού, επομένως αποτελεί καλή διατροφή. 

Για παράδειγμα μία ζεστή σούπα, δεν θεραπεύει αλλά ωφελεί σαν διατροφή τον οργανισμό μας. Οι ανάλαφρες τροφές τραβάνε την ασθένεια από τον οργανισμό. 

Επίσης η αλμυρή και η πικρή τροφή μειώνουν το βάρος της ασθένειας. 

Όπως είναι γνωστό τα περισσότερα φάρμακα είναι ιδιαιτέρως πικρά, σαν φαρμάκι. 

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τα ζώα που ζουν στην ύπαιθρο, κάτω από τον Ήλιο, δηλαδή αφορά την φυσιολογία των ζώων και των φυτών. Δηλαδή η θερμότητα του Ήλιου βοηθάει τα ζώα και τα φυτά να αναπτυχθούν.

Για τον ίδιο λόγο, αποτελεί διατροφή των ζώων ό,τι είναι γλυκό (αφού βοηθάει στην αύξηση). Μπορούν να δημιουργηθούν «χημικά μείγματα» (συνδυασμοί τροφών) με τις άλλες ουσίες, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δηλαδή αναμιγνύοντας το γλυκό με το αλμυρό και το ξινό, αντί μια σκέτη και γλυκιά τροφή. Όλα αυτά χρησιμεύουν στον μεταβολισμό της τροφής. 

Το δε πιο θρεπτικό από όλα είναι το γλυκό και πρέπει να αναμιγνύεται με όλα τα υπόλοιπα. Μπορούμε να παρομοιάσουμε τους γευστικούς συνδυασμούς του γλυκού και του πικρού με τους χρωματικούς συνδυασμούς του λευκού και μαύρου.

Και σύμφωνα με την σωστή αναλογία του μικρότερου προς το μεγαλύτερο μέρος ή με αριθμητικά δεδομένα που αφορούν στην ανάμιξη και στην ανακίνηση του μίγματος. 

Οι αριθμοί είναι: 

1, η θερμοκρασία που πρέπει να γίνει η ανάμιξη και 

2, η ταχύτητα της ανάμιξης του μείγματος ή ακόμα και με τυχαία ανάμιξη, δηλαδή άνευ προσδιορισμού ποσοτήτων ή αριθμών. Αυτοί που ασχολούνται μόνο με την ηδονή της γεύσης του μείγματος, αυτοί λαμβάνουν υπόψη τους, μόνο αυτές τις αριθμητικές ποσότητες.

Έτσι οι τροφές που έχουν γλυκιά γεύση, αντιδρούν χημικά στον οργανισμό μας όπως το λίπος (δηλαδή δημιουργεί καύσεις) ενώ οι τροφές που έχουν αλμυρή και πικρή γεύση, λειτουργούν περίπου το ίδιο. Τα άλατα και οι λοιπές πικρές ουσίες λειτουργούν στο σώμα μας ως καταλύτες των καύσεων. Αν δεν υπάρχουν αυτά, δεν γίνονται οι καύσεις και η αφομοίωση των αποτελεσμάτων της καύσης. Σε ό,τι αφορά τις τροφές που έχουν γεύση έντονη και χαρακτηριστική και ιδιότροπη και ξινή, αυτές βρίσκονται σε μία μέση κατάσταση επίδρασης. Δηλαδή άλλες επιδρούν και άλλες όχι.

 

Από ό,τι φαίνεται ο Αριστοτέλης δεν ήταν μόνο ένας θεωρητικός φιλόσοφος αλλά είχε κάνει και φιλοσοφική έρευνα για τον σκοπό και το όφελος της διατροφής, όχι μόνο για τις ανάγκες ανάπτυξης αλλά και τις ανάγκες θεραπείας.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι