Liberty, Liberty, your crown rips up and bites the sky... Λευτεριά, Λευτεριά σχίζει, δαγκάνει τους ουρανούς το στέμμα σου

Κώστας Καρυωτάκης 

Στο άγαλμα της Ελευθερίας που φωτίζει τον κόσμο 

Liberty, Liberty, your crown rips up and bites the sky

Liberty, Liberty, your crown rips up and bites the sky
Your light, without burning, makes your people blind.
Gold butterflies, the Americans,
estimate how much your divine metal costs.

Liberty, Liberty, you will be bought by merchants,
By consortia and Jewish people.
The upcoming generations will read about
This century's enormous debts and sins,
As they compare you to the portrait of Dorian Gray.

Liberty, Liberty, you are missed by
Distant forests, tattered gardens,
By those who welcome sadness
As an award of struggle and strain,
And continue their life,
Dead, who are deprived of acknowledgment.

Kostas Karyotakis
Greek poet (30 Οct. 1896 – 21 July 1928)

Στο άγαλμα της ελευθερίας που φωτίζει τον κόσμο
Λευτεριά, Λευτεριά σχίζει, δαγκάνει
τους ουρανούς το στέμμα σου. Το φως σου,
χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου.
Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι,
λογαριάζουν, πόσα δολάρια κάνει
σήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου.

Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν
έμποροι και κονσόρτια κι εβραίοι.
Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,
πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν
οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν
με το προτραίτο του Dorian Gray.

Λευτεριά, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε,
μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,
όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη
σαν έπαθλο του αγώνος, και μοχθούνε,
και τη ζωή τους εξακολουθούνε,
νεκροί που η καθιέρωσις του λείπει. 

Κώστας Καρυωτάκης