Δεν του 'μαθαν ποτέ του ν’ αγαπάει ...

Ο Πίκος

Ο Πίκος το ξανθό αρκουδάκι

στο δάσος κλαίει μοναχός,

είχε μια μάνα ο φτωχός

κι ένα μονάχα βόλι

ο κυνηγός.

Πίνει νερό μαραίνεται

και πάει…

δεν έχει κάποιον να τον αγαπάει.

Μια μέρα στο μικρό ρυάκι

ένα σκιουράκι του γελά,

παιχνίδια κάνουνε πολλά

θέλουν να μην τελειώσει

τέτοια χαρά.

Πίνει νερό δροσίζεται

και πάει…

γιατί έχει φίλο που τον αγαπάει.

Το 'σφιξε πάνω στην καρδιά του,

μα έβαλε δύναμη πολλή

και το σκιουράκι το μελί

άφησε την πνοή του

δίχως φωνή.

Πίνει νερό μαραίνεται

και πάει…

δεν του 'μαθαν ποτέ του ν’ αγαπάει.

Ο Πίκος

Δεν του 'μαθαν ποτέ του ν’ αγαπάει...

Το χαμομηλάκι