Οι Σκύλες του Χίτλερ. Το ίδιο διαβολικές με τους άνδρες / The Nazi women who were every bit as evil as the men

Μπορεί η ναζιστική δολοφονική μηχανή να στελεχωνόταν κυρίως από άντρες, αλλά από μια νέα έρευνα προέκυψε ότι δεν ήταν λίγες και οι Γερμανίδες που συμμετείχαν είτε ως θύτες, είτε ως μάρτυρες, είτε ως συνεργοί.

... μεταξύ άλλων, εντόπιζαν παιδιά με προβλήματα υγείας
ή μαθησιακά προβλήματα, τα οποία δεν είχαν δικαίωμα να ζήσουν.

Σύμφωνα με την Αμερικανίδα ιστορικό Γουέντι Λόουερ, οι  Γερμανίδες που είχαν ενεργό ρόλο στα εγκλήματα των Ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν περισσότερες από 500.000!

...................................
The Nazi women who were every bit as evil as the men: From the mother who shot Jewish children in cold blood to the nurses who gave lethal injections in death camps

more... dailymail 

........................... 

Μάλιστα, όπως λέει η Λόουερ, μετά το ξέσπασμα του πολέμου όλες οι Γερμανίδες ηλικίας μεταξύ 17 και 25 ετών ήταν υποχρεωμένες να αναλάβουν κάποιου είδους υπηρεσία.

Κάποιες ήταν δασκάλες, άλλες νοσοκόμες, ενώ αρκετές ήταν γραμματείς (και ερωμένες) υψηλόβαθμων στελεχών του ναζιστικού καθεστώτος και συμμετείχαν άλλοτε παθητικά, και άλλοτε ενεργά στις εγκληματικές ενέργειες των προϊσταμένων τους.

Κυρίως όσες ανήκαν στις δύο πρώτες κατηγορίες, εντόπιζαν νεογέννητα ή μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά με προβλήματα υγείας ή μαθησιακά προβλήματα, τα οποία δεν είχαν δικαίωμα να ζήσουν.

Λίζελοτ Μάγερ

Μια από τις πιο αδίστακτες γυναίκες, που συμμετείχαν στα απάνθρωπα αυτά εγκλήματα ήταν  η Λίζελοτ Μάγερ. 
Υπήρξε γραμματέας και ερωμένη του ναζιστή κομισάριου της πόλης Λίντα στη Λευκορωσία. 

Επέλεγε ποιοι από τους κρατούμενους εργάτες
θα εκτελούνταν και ποιοι θα παρέμεναν στη ζωή. 
Μια φορά έδωσε εντολή να εκτελεστούν 16 άντρες μόνο και μόνο επειδή άργησαν να φτάσουν στην δουλειά τους λίγα λεπτά!

madata από star.gr

Ιστορικά: Μπαμπά, μαμά, ποιά ήταν τα Γερμανικά φύλα και ποιές χώρες συμμάχησαν με τον Χίτλερ;

Το όνομά τους «Γερμανοί» προέρχεται από το λατινικό ρήμα gero που στα ελληνικά σημαίνει φέρω. Άρα οι Γερμανοί αποτελούν ένα συνονθύλευμα εθνών οι οποίοι φέρουν, κουβαλούν, αν θέλετε λαφυραγωγούν, απ’ όπου κι αν περνούν, τα πάντα στο πέρασμά τους.

Μια ερμηνεία που φυσικά δεν θα άρεσε στον Χίτλερ. Πάντως, αυτό το συνονθύλευμα κάποτε κατοικούσε σε μέρος της Ευρώπης, μεταξύ των Καρπαθίων Ορέων, του Βόρειου Ωκεανού και των ποταμών Ρήνου και Βιστούλα.
Οι Πρώσσοι ήσαν εκείνοι που ένωσαν τα γερμανικά φύλα: Βαβαρούς/Παβαρούς, Βανδάλους.
Από αυτούς προέρχεται ο όρος βανδαλισμός η συστηματική μερική ή ολική καταστροφή έργων τέχνης και πολιτισμού.
Οι Βάνδαλοι συνήθιζαν κατά τις εκστρατείες τους να καταστρέφουν έργα τέχνης από τους τόπους των κατακτήσεών τους. Κατέστρεφαν κυρίως αγάλματα, αφαιρώντας συνήθως τις μύτες και τα αυτιά των προσώπων κι αυτό με αφορμή μια προκατάληψη που έλεγε πως τα αγάλματα διαθέτουν ψυχή και έτσι, καταστρέφοντάς τα, αφαιρούσαν τη δυνατότητα να εισέρχεται και να εξέρχεται η ψυχή μέσα στο άγαλμα. Στη συνέχεια προχώρησαν και σε καταστροφές άλλων μορφών τέχνης
...................
Άλλα γερμανικά φύλα ήσαν οι Βαστάρνες, Βοταβοί, Βρικάντιοι, Βαρύκτεροι, Γαμαβριούιοι, Γότθοι, (οι αρχαίοι τους ονόμαζαν Γέτες, Σαρμάτες και Σκύθες), Βυτεμβέργιοι, Ερμόνδοροι, Έρουλοι (αυτοί παρέμεναν κανίβαλοι έως τον Μεσαίωνα),  Ζούμοι, Κασούαροι ή Κασούβοι, Καύκοι ή Καύχοι, Κίμβροι, Κούαδοι, Λούιοι, Λύγιοι ή Λούγιοι, Μαρκομάνοι, Μάρσοι, Μενάπιοι, Νωρικοί, Ούβιοι, Ουινδελικοί, Ραιτοί, Σάλιοι, Σάξωνες, Σέμνωνες, Σιλίγγες, Σύγαμβροι, Σούηβοι, Τεκτόσαγες, Τεύτονες, Χάττοι, ή Χατουάριοι, Χαύκοι, Χηρούσκοι.
Όλα αυτά τα γερμανικά φύλα συνενώθηκαν και πραγματοποίησαν την εθνική ενότητα της Γερμανίας κατά τον Γ. Λεκάκη.
Περιττό να πούμε ότι οι Γερμανοί συγκαταλέγονται ως 3οι στον κόσμο σε συλλογή αρχαιοτήτων στον πλανήτη μετά τους αποικιοκράτες Άγγλους και Γάλλους φυσικά.
περισσότερα εδώ
--------------------------------------

Οι χώρες που συμμάχησαν με τον Άξονα

Η Ιαπωνία ήταν η μεγαλύτερη δύναμη του Άξονα στην Ασία και τον Ειρηνικό. Την Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας, όπως λεγόταν, την κυβερνούσε αυτή την εποχή ο μονάρχης αυτοκράτορας Shōwa. Από τις αρχές του αιώνα, η Ιαπωνία είχε επεκτατικές βλέψεις στην ευρύτερη γύρω περιοχή, κυρίως λόγω έλλειψης φυσικών πόρων στα εδάφη της. Η επεκτατική της αυτή πολιτική, την έφερε κοντά στην Γερμανία και την Ιταλία στη δεκαετία του '30, οι οποίες είχαν παρόμοιες βλέψεις.
Η πρώτη της πολεμική επεκτατική ενέργεια ήταν εναντίον της Κίνας το 1937, όταν κατέλαβε περιοχές της Κίνας και προκάλεσε θανάτους αμάχων. To 1940 ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες ήταν απασχολημένες με τον πόλεμο και η Γαλλία είχε υποκύψει στη Γερμανία, κατέλαβε την Γαλλική Ινδοκίνα
Προσπαθώντας να αποκόψει την Αμερική από τις Φιλιππίνες, το Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Ναυτικό διέταξε επίθεση στη ναυτική βάση των Αμερικανών στο Περλ Χάρμπορ στη Χαβάη, στις 7 Δεκεμβρίου του 1941. Αρχικά, οι Ιάπωνες κατάφεραν αρκετές νίκες έναντι των Συμμάχων και ο Πόλεμος του Ειρηνικού κράτησε μέχρι την ρίψη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι το 1945

Η Ιταλία βρισκόταν κάτω από την αρχηγία του φασιστή δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι από το 1922. Η Ιταλία είχε τεθεί εναντίον της Γερμανίας στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά τη Συνθήκη των Βερσαλιών, είχε ελάχιστα οφέλη από αυτόν τον πόλεμο. Οι εθνικιστές της, το θεώρησαν αδικία καθώς πάνω από 600.000 Ιταλοί είχαν χάσει τη ζωή τους κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου. Το 1935, η Ιταλία επιτέθηκε και κατέλαβε την Αιθιοπία και το 1939 την Αλβανία
Η Ιταλία εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο στις 10 Ιουνίου του 1940 κηρύσσοντας πόλεμο σε Αγγλία και Γαλλία και λίγο αργότερα υπέγραψε την Τριμερή συμφωνία με Γερμανία και Ιαπωνία. Οι Ιταλοί υπέστησαν πολλές ήττες στην αρχή του πολέμου, κυρίως από τους Έλληνες και τους Βρετανούς στην Αίγυπτο. Ενδυναμώθηκαν αργότερα με τη βοήθεια του Γερμανικού στρατού, για λίγο όμως, μέχρι την εγκατάλειψη του πολέμου και την αποχώρησή τους από τη Βόρεια Αφρική, καθώς και την εισβολή των συμμάχων στην Ιταλία και την παράδοσή τους στους Συμμάχους το 1943
Οι υπόλοιπες χώρες του Άξονα ήταν η Ουγγαρία, η Ρουμανία, η Κροατία, η Γιουγκοσλαβία (στις 25 Μαρτίου 1941. Δύο ημέρες αργότερα αξιωματικοί του σερβικού στρατού ανέτρεψαν την κυβέρνηση που είχε υπογράψει την Τριμερή Συνθήκη) η Βουλγαρία και η Σλοβακία.
Συνεμπόλεμες δυνάμεις ήταν η Φινλανδία, το Σαν Μαρίνο, το Ιράκ και η Ταυλάνδη.
περισσότερα εδώ

Εμβληματικές ταινίες για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940

    Διαλέξαμε κυρίως ελληνικές, για να είναι πιο εύκολα κατανοητές από τα μικρά παιδιά, αλλά και για να δώσουν ερέθισμα να γνωρίσουμε καλύτερα την ιστορία του τόπου μας.

1. Ο Ντούτσε αφηγείται (1945)
του Σταμάτη Πολενάκη

Η πρώτη ελληνική ταινία animation που περιγράφει με μορφή γελοιογραφίας τις περιπέτειες των Ελλήνων κατά τον Ελληνοαλβανικό Πόλεμο και την Κατοχή.
Ενδείκνυται και για μικρότερα παιδιά.

2. Το ξυπόλητο τάγμα ( 1953)

του Γρηγόρη Θαλασσινού (Γκρεγκ Τάλας)

Νεορεαλιστική ταινία, η πιο εμβληματική της περιόδου.

Γυρίστηκε μετά τον εμφύλιο κυρίως στη Θεσσαλονίκη αλλά και στις φυλακές Αβέρωφ, στην Αθήνα.

Πρωταγωνιστές της ταινίας ήταν ορφανά παιδιά, κάποια από τα οποία μάλιστα είχαν πραγματικά εκτοπιστεί κατά την διάρκεια της Κατοχής από τα ορφανοτροφεία, όταν τα κτίρια επιτάχθηκαν από τους Ναζί.

Τα παιδιά αυτά, οι σαλταδόροι της κατοχής, κάτω από έναν κοινό άγραφο κώδικα τιμής, συντάσσονται σε στρατιές, σαμποτάρουν τους κατακτητές, κλέβουν τα λάφυρά τους και τα ξαναμοιράζουν στους φτωχούς.

Εξελίσσονται σε Ρομπέν των πόλεων, το λεγόμενο Ξυπόλητο Τάγμα.

Τη μουσική συνέθεσε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Η ταινία ενδείκνυται για όλα τα παιδιά.

3. Οι Γερμανοί ξανάρχονται (1948)

του Αλέκου Σακελλάριου

Πρόκειται για μια σατυρική ταινία με ευρηματικό σενάριο, υπέροχες ερμηνείες και μουσική του Κώστα Γιαννίδη.

Στην μεταπολεμική Ελλάδα τα πάθη του εμφυλίου καλά κρατούν.

Ξαφνικά επιστρέφει ο εφιάλτης των Γερμανών σαν ένα κακό όνειρο.

Θα είναι το όνειρο αυτό αρκετό να συμφιλιώσει τους ανθρώπους;

Παρότι ενδείκνυται για μεγαλύτερα παιδιά, παρακολουθείται εξίσου καλά κι από μικρά παιδιά.

4. Ουρανός (1962)

του Τάκη Κανελλόπουλου

Η ταινία έχει μορφή ντοκυμαντέρ.

Χωρίζεται σε τρία μέρη: 

Ειρήνη-Πόλεμος-Οπισθοχώρηση.

Το πρώτο μέρος είναι ένα εικαστικό αριστούργημα, ενώ τα άλλα δύο αποτελούν μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν τον πόλεμο.

Βρήκαμε στο διαδίκτυο ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα.

Για μεγάλα παιδιά.

5. Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ (1962)

του Ροβήρου Μανθούλη

Η ταινία είναι κωμωδία και περιγράφει την συνάντηση μετά το τέλος του πολέμου δυο φίλων που είχαν χωριστεί σε ένα μπλόκο.

Θυμούνται όλα όσα πέρασαν στην Κατοχή, ενω γίνεται αναφορά στα διλήμματα των απλών ανθρώπων κατά την σκοτεινή αυτή περίοδο.

Για μεγαλύτερα παιδιά.

6. Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση (1971)
του Ντίνου Κατσουρίδη

Περιγράφει την καθημερινότητα και τον αγώνα επιβίωσης ενός απλού ανθρώπου που εργάζεται σε ένα επιταγμένο εργοστάσιο και συμμετέχει... κατά λάθος σε μια αντιστασιακή οργάνωση.
Για μεγαλύτερα παιδιά.

Υπάρχουν και πολλές ξένες ταινίες με αναφορά στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για μια διαφορετική προσέγγιση του θέματος.

Δείτε παρακάτω ορισμένες:

7. Ο Μεγάλος Δικτάτωρ

του Τσάρλι Τσάπλιν

Μεγαλειώδης ταινία, με πρωταγωνιστή τον Τσάρλι Τσάπλιν στον ρόλο του Χίτλερ

Η ταινία υπογραμμίζει πόσο κωμική θα ήταν η φιγούρα του δικτάτορα, αν δεν ήταν τόσο τραγική.

Εμβληματικές οι σκηνές του Λόγου και του Μπαλονιού.

Η ταινία ενδείκνυται για όλα τα παιδιά.

Βρήκαμε ολόκληρη μόνο την αγγλική εκδοχή

Η σκηνή με την ομιλία

Η σκηνή με το μπαλόνι

8. Ο πιανίστας (2002)

του Ρομάν Πολάνσκι

Συγκινητική ταινία που δείχνει τη δύναμη της μουσικής μέσα από τον αγώνα ενός εβραίου πιανίστα να επιβιώσει στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Για μεγαλύτερα παιδιά.

9.Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ (1959)

του Τζωρτζ Στήβενς

Βραβευμένη με Όσκαρ ταινία, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο για το ημερολόγιο που κρατούσε μια μικρή κοπέλα, η Άννα Φρανκ κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν αναγκάστηκε να κρυφτεί σε ένα διαμέρισμα στο Άμστερνταμ για να αποφύγει την σύλληψή της από τους Ναζί.

Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ, κινούμενα σχέδια

Δείτε την ιστορία σε μια υπέροχη ταινία που κινουμένων σχεδίων (στο διαδίκτυο τη βρήκαμε στα αγγλικά αλλά υπάρχει και με ελληνικούς υπότιτλους).

πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Για να μάθουμε εμείς και τα παιδιά μας: Πόσο αντιστάθηκαν στον Ναζισμό και τον Φασισμό οι Ευρωπαϊκές χώρες;

"Χάριν της ιστορικής αληθείας οφείλω να διαπιστώσω ότι μόνον οι Έλληνες, εξ όλων των αντιπάλων οι οποίοι με αντιμετώπισαν, πολέμησαν με παράτολμον θάρρος και υψίστην περιφρόνησιν προς τον θάνατον…"

Χίτλερ 

(από λόγο πού εκφώνησε στις 10/5/1941)

Ελλάδα: 219 ημέρες.
Νορβηγία 61 ημέρες.
Γαλλία 43 ημέρες. [Η υπερδύναμη της εποχής]
Πολωνία 30 ημέρες.
Βέλγιο 18 ημέρες.
Ολλανδία 4 ημέρες.
Γιουγκοσλαβία 3 ημέρες.
Δανία 0 μέρες. Οι Δανοί παραδόθηκαν σε έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ ο οποίος μετέφερε στον Δανό βασιλιά αίτηση του Χίτλερ για διέλευση των ναζιστικών στρατευμάτων, ο Δανός βασιλιάς σε ένδειξη υποταγής παρέδωσε το στέμμα του στον μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στον Χίτλερ!!
Τσεχοσλοβακία 0 ημέρες.
Αλβανία 0 ημέρες.
Λουξεμβούργο 0 ημέρες.

pluton22

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος - η στάση των Ευρωπαϊκών χωρών

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμοςπώς έδρασαν οι Ευρωπαϊκές χώρες στην επέλαση του Άξονα(συνοπτική ιστορική μελέτη)

του φιλόλογου Δημήτρη Ζαχαρίου

Στην παρούσα μελέτη, που βασίστηκε σε ιστορικά αρχεία και διαδικτυακές Εγκυκλοπαίδειες, παρουσιάζονται με αλφαβητική σειρά οι χώρες της Ευρώπης και οι ενέργειες στις οποίες προέβησαν όταν βρέθηκαν αντιμέτωπες, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, με τη λαίλαπα του Άξονα Γερμανίας – Ιταλίας – Ιαπωνίας. Σκοπός μου δεν είναι να γράψω ιστορικό έργο, αλλά να παρουσιάσω συνοπτικά και συγκριτικά τη συμβολή κάθε Ευρωπαϊκού κράτους στην αντίσταση κατά του ναζισμού και φασισμού, αλλά ταυτόχρονα να φανεί και το μέγεθος της εθελόδουλης υποταγής λαών και κυβερνήσεων, που προτίμησαν τη ντροπιαστική υποδούλωση στις ορέξεις των κατακτητών.
Αλβανία: 
Η ιταλική εισβολή στην Αλβανία (7 Απριλίου 1939 - 12 Απριλίου 1939) ήταν μια σύντομη στρατιωτική εκστρατεία…
Αυστρία: 
Ο Χίτλερ απέστειλε τελεσίγραφο στον Καγκελάριο της Αυστρίας Κουρτ φον Σούσνινγκ στις 11 Μαρτίου, με το οποίο του ζητούσε να παραδώσει την εξουσία στους Εθνικοσοσιαλιστές, διαφορετικά θα επακολουθούσε εισβολή στη χώρα. Εκείνος απλά παραιτήθηκε και την επόμενη μέρα, η 8η Στρατιά της Βέρμαχτ πέρασε τα σύνορα της Αυστρίας, όπου την ανέμενε μια μεγάλη έκπληξη: Αντί να αντιμετωπίσει την αντίσταση του αυστριακού στρατού, έγινε δεκτή με ναζιστικές σημαίες, χιτλερικούς χαιρετισμούς και λουλούδια, επονομάζοντας, έτσι, την εκστρατεία Blumenkrieg ("Πόλεμο των λουλουδιών").
Βουλγαρία: 
έγινε σύμμαχος της Γερμανίας, υπογράφοντας το Σύμφωνο Τριμερούς Συνεργασίας την 1η Μαρτίου 1941 παρέχοντας το δικαίωμα ελεύθερης διέλευσης για τις γερμανικές μονάδες που επιχειρούσαν κατά της Γιουγκοσλαβίαςκαι της Ελλάδας. Στη Βουλγαρία παραδόθηκαν τμήματα της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας για να εκπληρώσει το όνειρο της «Μεγάλης Βουλγαρίας».
Γαλλία: 
την 1η Σεπτεμβρίου του 1939 ο γερμανικός στρατός εισέβαλε στην Πολωνία, γεγονός που σηματοδότησε την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη. Η Γαλλία κηρύσσει αρχικά πόλεμο κατά της Γερμανίας και επιστράτευση στις 22 Σεπτεμβρίου του 1939, 72 μεραρχίες Γάλλων παρατάσσονται στη γραμμή Μαζινό, αλλά για όλο το χειμώνα του 1939 Γάλλοι και Γερμανοί έμεναν αδρανείς δίνοντας την εντύπωση ότι οι ηγέτες Γαλλίας και Γερμανίας είχαν συμφωνήσει να μη γίνει επίθεση, για να μην πληγούν οικονομικά και στρατιωτικά δύο χώρες. Στις 10 Μαΐου 1940τα ξημερώματα, ισχυρότατες γερμανικές δυνάμεις επιτέθηκαν ταυτόχρονα εναντίον της Ολλανδίας, του Βελγίου και τηςΓαλλίας και μέχρι τις 14 Ιουνίου οι γερμανικές φάλαγγες πεζικού μπήκαν στο Παρίσι.
Γιουγκοσλαβία: 
 η εισβολή στη Γιουγκοσλαβία (γνωστή ως Επιχείρηση 25) άρχισε στις 6 Απριλίου 1941 και έληξε με την άνευ όρων παράδοση του Βασιλικού Γιουγκοσλαβικού Στρατού στις 17 Απριλίου. Οι εισβάλουσες δυνάμεις του Άξονα κατέλαβαν και διαμέλισαν το Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας σε κράτος της Κροατίας, της Σερβίας και βασίλειο του Μαυροβουνίου, ενώ άλλες περιοχές διαμοιράστηκαν στη Γερμανία, την Ιταλία, τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία. Οι Γιουγκοσλάβοι σύντομα ανέπτυξαν οργανωμένα κινήματα αντίστασης, τους Παρτιζάνους, με επικεφαλής τον Γιόσιπ Μπροζ Τίτο και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας, και το μοναρχικό τσέτνικς με αντικρουόμενα όμως συμφέροντα και στόχους. Οι Τσέτνικ συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις του Άξονα εναντίον των Παρτιζάνων.
Δανία: 
παρέμεινε επίσημα ουδέτερο κράτος αλλά οι Γερμανοί εισέβαλαν, χωρίς κήρυξη πολέμου, στις 9 Απριλίου 1940 έπειτα από μάχη λίγων ωρών. Η κυβέρνηση της Δανίας παρέμεινε στην Κοπεγχάγη μέχρι το 1943 και υπέγραψε τοΣύμφωνο Άντι-Κομιντέρν. Στις 29 Αυγούστου 1943 η κυβέρνηση υπέβαλε την παραίτησή της στο βασιλιά και διαλύθηκε, ως απάντηση στα γερμανικά αιτήματα για περισσότερες παραχωρήσεις.
Ελβετία: 
μετά τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου του 1939, η χώρα κινητοποιήθηκε πλήρως μέσα σε τρεις ημέρες. Αν και προγραμματίστηκε ναζιστική εισβολή για το 1940, δεν συνέβη ποτέ, επειδή ο Χίτλερ αποφάσισε πως μια τέτοια σύγκρουση θα ήταν σπατάλη πόρων. Η Ελβετία διέθετε ισχυρή στρατιωτική δύναμη και ορεινή γεωγραφική θέση που θα δυσκόλευε την εισβολή. Παρά την ουδετερότητά της έγιναν εχθροπραξίες με αρκετά γερμανικά αεροσκάφη να καταρρίπτονται για παραβίαση του ελβετικού εναέριου χώρου, αεροσκάφη και από τις δύοπλευρές να προσγειώνονται λόγω βλαβών, ενώ αρκετές πόλεις της Ελβετίας βομβαρδίστηκαν κατά λάθος και από τις δύο πλευρές.

για την ελληνική περίπτωση, νομίζω, υπάρχει επαρκής ενημέρωση

Εσθονία: 
Το Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης άφησε την Εσθονία στη σοβιετική σφαίρα επιρροής. Τον Ιούνιο του 1940 ο κόκκινος στρατός υποβοήθησε πραξικόπημα και στις 2 Ιουλίου 1940 ανακηρύχθηκε Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Εσθονίας. Καταλήφθηκε από τη Γερμανία το 1941, μετά τον πόλεμο που ξέσπασε μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης και τότε 70.000 Εσθονοί εντάχθηκαν στη γερμανική πλευρά για να πολεμήσουν τους Σοβιετικούς. Το Σεπτέμβριο του 1944 ανακαταλήφθηκε από τη Σοβιετική Ένωση όπου παρέμεινε μέχρι το 1991.
Ηνωμένο Βασίλειο: 
ήταν ένας από τους αρχικούς Συμμάχους εναντίον του Άξονα και μπήκε στον πόλεμο το 1939 για να τηρήσει τις εγγυήσεις του προς την Πολωνία. Μετά την πτώση της Γαλλίας, το Ηνωμένο Βασιλείου ήταν το μόνο ελεύθερο έθνος που είχε απομείνει στην Ευρώπη. Οργάνωσε μέτωπα αντίστασης στη Δυτική Ευρώπη, στον Ατλαντικό, στη Μεσόγειο, στη Βόρεια Αφρική και στη Νοτιοανατολική Ασία. Διατηρώντας στενούς δεσμούς με τους λαούς της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, οι δυνάμεις των χωρών αυτών συχνά ενσωματώνονταν σε βρετανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις (Κύπρος, Αίγυπτος, Ινδία).
Ισλανδία: 
ήταν ημι-ανεξάρτητο κράτος υπό τον βασιλιά της Δανίας. Μετά την εισβολή των Γερμανών στη Δανία προσπάθησε να διατηρήσει ουδέτερη στάση, όμως οι βρετανικές δυνάμεις εισέβαλαν στις 10 Μαΐου 1940 για να εξασφαλίσουν βάσεις και να αποτρέψουν τον έλεγχό της από τη Γερμανία. Στις 7 Ιουλίου 1941, ο έλεγχος της Ισλανδίας μεταφέρθηκε από τη Βρετανία στις ΗΠΑ που δεν είχαν ακόμα εμπλακεί στον πόλεμο. Η Ισλανδία στη συνέχεια παρείχε πολύτιμες υπηρεσίες στην αμερικανική Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό με στρατιωτικές βάσεις.
Ισπανία: 
η κυβέρνηση του δικτάτορα Φράνκο αναρριχήθηκε στην εξουσία με ιταλική και γερμανική παρέμβαση και υποστήριξη. Η Ισπανία, η οποία υπέφερε από τις συνέπειες του εμφυλίου που τελείωσε πρόσφατα, δε διέθετε πόρους για συμμετοχή σε πόλεμο. Παρά την ουδετερότητά του το καθεστώς του Φράγκο απέστειλε εθελοντές για να πολεμήσουν στο πλευρό των Γερμανών εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Καθώς όμως οι Σύμμαχοι διαφαίνονταν νικητές, το καθεστώς έσπευσε να δηλώσει ουδετερότητα τον Ιούλιο του 1943.
Κροατία: 
Το Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας έγινε μέλος του Άξονα στις 10 Απριλίου του 1941 και εντάχθηκε στο Τριμερές Σύμφωνο στις 15 Ιουνίου 1941. Ο στρατός της πολέμησε στο πλευρό του Άξονα κυρίως για την καταπολέμηση των Παρτιζάνων της Σερβίας και ξεκίνησε εκστρατεία γενοκτονίας των Σέρβων στην Κροατία και τη Βοσνία. Δημιούργησαν γι’ αυτό το σκοπό στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως το στρατόπεδο θανάτου του Γιασένοβατς.
Κύπρος: 
βρισκόταν κάτω από βρετανική κατοχή ήδη από το 1878 και παρόλο που αντιμετώπιζε τους Άγγλους ως κατακτητές 30.000 περίπου Κύπριοι κατατάχτηκαν εθελοντικά στα αποικιακά στρατεύματα που στάλθηκαν σε εκστρατείες του Δυτικού Μετώπου (Ελλάδα, Βόρεια Αφρική Γαλλία και αλλού).
Λετονία: 
Μετά την ολοκλήρωση του Συμφώνου Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, η Λετονία αναγκάστηκε να δεχθεί Σοβιετικές φρουρές. Στις 16 Ιουνίου 1940, η Σοβιετική Ένωση εξέδωσε τελεσίγραφο, ζητώντας να αντικατασταθεί κυβέρνηση και να δεχτεί απεριόριστο αριθμό σοβιετικών στρατευμάτων. Η κυβέρνηση υποχώρησε στις απαιτήσεις και τα σοβιετικά στρατεύματα κατέλαβαν τη χώρα στις 17 Ιουνίου του 1940 και αμέσως μετά η Λετονία προσαρτήθηκε στη Σοβιετική Ένωση. Το επόμενο έτος οι σοβιετικές υπηρεσίες ασφαλείας της Λετονίας, θανάτωσαν έστειλαν σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας 35.000 - 50.000 Λετονούς, οπότε, όταν οι γερμανικές δυνάμεις μπήκαν στη Ρίγα την 1η Ιουλίου του 1941, έγιναν δεκτοί ως απελευθερωτές! Η Ρίγα ανακαταλήφθηκε από τις σοβιετικές δυνάμεις στις 13 Οκτωβρίου 1944 και αποτέλεσε στο εξής Σοβιετική Δημοκρατία.
Λιθουανία: 
ως αποτέλεσμα των Μολότοφ-Ρίμπεντροπ μεταξύ της ναζιστικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης, η Λιθουανία είχε καταληφθεί από τον Κόκκινο Στρατό και με τη βία προσαρτήθηκε στη Σοβιετική Ένωση χωρίς στρατιωτική αντίσταση.
Λουξεμβούργο: 
όταν η Γερμανία εισέβαλε στη Γαλλία μέσω των Κάτω Χωρών την άνοιξη του 1940, το Λουξεμβούργο,παρά την ουδετερότητά του και τις προσπάθειες της κυβέρνησης να επιβραδύνει τις γερμανικές δυνάμεις προώθησης, παραδόθηκε με μικρή αντίσταση. Η κυβέρνηση κατέφυγε σε εξορία, αλλά ποτέ δεν κήρυξε τον πόλεμο κατά του Άξονα. Το Λουξεμβούργο παρέμεινε υπό γερμανικό έλεγχο έως ότου απελευθερώθηκε από τους Συμμάχους στο τέλος του 1944.
Μάλτα: 
ήταν βρετανική αποικία και από τον Ιούνιο του 1940 έως το Δεκέμβρη του 1942, βομβαρδίστηκε ανελέητα από τη γερμανική αεροπορία. Αποτέλεσε θέατρο αποφασιστικών αγώνων του Πολέμου ώστε πολλοί ιστορικοί την αποκαλούν «το Στάλινγκραντ της Μεσογείου».
Νορβηγία: 
παρέμεινε ουδέτερη μέχρι την εισβολή της Γερμανίας στις 9 Απριλίου 1940. Η νορβηγική κυβέρνηση εγκατέλειψε την πρωτεύουσα και μετά από δύο μήνες μαχών κατέφυγε στη Μεγάλη Βρετανία και συνέχισε τον αγώνα της στην εξορία. Η νορβηγική ναυτιλία συνέβαλε σημαντικά στην πολεμική προσπάθεια των Συμμάχων.
Ολλανδία: 
δήλωσε ουδετερότητα το 1939 όμως το Μάιο του 1940, Ρότερνταμ και Middelburg βομβαρδίστηκαν βαριά από τους Γερμανούς και έτσι οι Ολλανδοί προσχώρησαν στους Συμμάχους και συνέβαλαν με τις ένοπλες δυνάμεις τους στην υπεράσπιση της Ανατολικής Ασίας. Μέχρι την απελευθέρωσή τους το 1945, οι Ολλανδοί πολέμησαν στο πλευρό των Συμμάχων σε όλο τον κόσμο.
Ουγγαρία: 
ήταν μια σημαντική σύμμαχος των Γερμανών γιατί υπέγραψε το Τριμερές Σύμφωνο στις 20 Νοεμβρίου1940 και πήρε μέρος στην εισβολή στη Σοβιετική Ένωση το επόμενο έτος.
Πολωνία: 
από εδώ ξεκίνησε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος τον Σεπτέμβριο του 1939 έπειτα από επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας. Πολλοί Πολωνοί πολίτες και στρατιώτες διέφυγαν, αναδιοργανώθηκαν και πήραν μέρος στη Μάχη της Γαλλίας. Άλλοι ενσωματώθηκαν στις δυνάμεις της Βρετανίας και πολωνοί πιλότοι διακρίθηκαν στη Μάχη της Βρετανίας.Η Πολωνία ήταν η μόνη κατεχόμενη από τους Γερμανούς χώρα που ποτέ δεν είχε επίσημη συνεργασία με τους Ναζί. Το πολωνικό Κίνημα Αντίστασης, ήταν το μεγαλύτερο αντι-ναζιστικό σε ολόκληρη την κατεχόμενη Ευρώπη και το μόνομη-κομμουνιστικό μεταξύ των σλαβικών χωρών.
Πορτογαλία: 
κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Πορτογαλία ήταν υπό τον έλεγχο του δικτάτορα Antóniode Oliveira Salazar. Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1939, η Πορτογαλία διακήρυξε ουδετερότητα για να αποφευχθεί μια στρατιωτική επιχείρηση στο πορτογαλικό έδαφος από τον άξονα ή τους Συμμάχους. Η γερμανική κατάληψη της Γαλλίας έφερε τους Ναζί στα Πυρηναία όπου ασκούν πιέσεις στην Πορτογαλία για εξαγωγή βολφραμίου που τους είναι απαραίτητο για τον πόλεμο. Οι απειλές και οι βυθίσεις πορτογαλικών πλοίων αναγκάζουν τον Salazar να υπογράψει το 1942 συμφωνία για την πώληση βολφραμίου στη Γερμανία. Τον Ιούνιο του 1943 η Βρετανία ζητά τη χρήση των πορτογαλικών Αζορών, για να δημιουργήσει αεροπορική και ναυτική βάση και οι Σύμμαχοι υπόσχονται κάθε δυνατή βοήθεια σε περίπτωση γερμανικής επίθεσης εναντίον της Πορτογαλίας. Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Μεγάλη Βρετανία εγγυώνται την ακεραιότητα των κτήσεων της Πορτογαλίας. Το 1944, η Πορτογαλία ανακοίνωσε την πλήρη απαγόρευση των αποστολών βολφραμίου στη Γερμανία.
Ρουμανία: 
συμμετείχε πρώτη στον πόλεμο με την παροχή δικαιωμάτων διέλευσης για τα μέλη της πολωνικής κυβέρνησης και πολωνικών στρατευμάτων το 1939. Κατά τη διάρκεια του 1940, απειλήθηκε με σοβιετική εισβολή και παραχώρησε έδαφός της στη Σοβιετική Ένωση, την Ουγγαρία και τη Βουλγαρία. Μετά από εσωτερική πολιτική αναταραχή εντάχθηκε στον Άξονα και συμμετείχε με πάνω από 600.000 άνδρες στη γερμανική εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης. Η Ρουμανία ήταν επίσης μια σημαντική πηγή πετρελαίου για τη ναζιστική Γερμανία μέσω των πετρελαιοπηγών της στο Πλοέστι. Με την είσοδο των σοβιετικών στρατευμάτων στη Ρουμανία τον Αύγουστο του 1944 εντάχθηκε στους Συμμάχους και διέθεσε κατά του Άξονα 567.000 άνδρες σε 38 μεραρχίες. Μετά τον πόλεμο έγινε βίαια Λαϊκή Δημοκρατία, πέρασε στη σοβιετική σφαίρα επιρροής και εντάχθηκε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.
Σουηδία: 
διατήρησε ουδετερότητα στη διάρκεια του πολέμου, αν και ορισμένοι σουηδοί εθελοντές συμμετείχαν στον πόλεμο ενάντια στη Σοβιετική Ένωση.
Τσεχοσλοβακία: 
διαμελίστηκε από τη ναζιστική Γερμανία το 1938 σε Τσεχία (προτεκτοράτο της Βοημίας και της Μοραβίας) και Σλοβακική Δημοκρατία, ένα ναζιστικο-εξαρτώμενο καθεστώς. Από το 1940, η κυβέρνησή της βρισκόταν σε εξορία στο Λονδίνο και αναγνωρίστηκε ως Συμμαχική δύναμη. Σλοβακική Εθνική Εξέγερση ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1944, κατεστάλη από τις γερμανικές δυνάμεις στο τέλος του Οκτωβρίου, ενώ αντάρτες συνέχισαν να μάχονται στα βουνά μέχρι το τέλος του πολέμου.
Φινλανδία: 
περιελήφθη στη σοβιετική σφαίρα ενδιαφέροντος του Συμφώνου Μολότοφ-Ρίμπεντροπ και όταν αρνήθηκε να επιτρέψει στη Σοβιετική Ένωση στρατιωτικές βάσεις στο έδαφός της, δέχθηκε επίθεση από τις σοβιετικές δυνάμεις στο Χειμερινό Πόλεμο (30 Νοεμβρίου 1939 - 13 Μαρτίου 1940). Μετά τον πόλεμο, η Φινλανδία ζήτησε ανεπιτυχώς προστασία από το Ηνωμένο Βασίλειο και από τη Σουηδία για να αντιμετωπίσει τη συνεχιζόμενη σοβιετική πίεση, πριν στραφεί προς τη βελτίωση των σχέσεων με τη ναζιστική Γερμανία. Επειδή, τελικά, συνεργάστηκε με τη Γερμανία,Βρετανία και Καναδάς της κήρυξαν πόλεμο το Δεκέμβριο του 1941. Στις 26 Ιουνίου του 1944 υπέγραψε συμφωνία συμμαχίας με τη ναζιστική Γερμανία.

Πηγές:
European theatre of World War II, http://en.wikipedia.org/wiki/European_theatre_of_World_War_II
World War II, http://en.wikipedia.org/wiki/World_War_II
Map of Europe during World War II, http://www.mapsofworld.com/world-maps/world-war-ii-map-of-europe.html
The history place, http://www.historyplace.com/worldwar2/timeline/ww2time.htm

zachariou99

Χρυσάνθεμα, τα Αγιοδημητριάτικα

Τα χρυσάνθεμα (Chrysanthemum), γνωστά και ως αγιοδημητριάτικα ή οκτωβρούδες (Κύπρος), είναι γένος ανθοφόρων φυτών που ανήκει στην οικογένεια των αστεροειδών (ή συνθέτων).

Τα χρυσάνθεμα είναι ιθαγενή της Ασίας και της βορειανατολικής Ευρώπης. Τα περισσότερα ήδη βρίσκονται στην ανατολική Ασία και θεωρείται ότι το γένος προέρχεται από τη Κίνα.

Τα είδη χρυσανθέμων και τα αναρίθμητα υβρίδια και ποικιλίες τους χρησιμοποιούνται για διακοσμήση κήπων.

Τα χρυσάνθεμα καλλιεργούνται στην Κίνα από τον 15ο αιώνα π.Χ. ως βότανα με τα βλαστάρια του να χρησιμοποιούνται στις σαλάτες ενώ τα φύλλα και τα άνθη στο τσάι. 

Σε ζωγραφισμένα κεραμικά τα χρυσάνθεμα αυτά μοιάζουν με τα σημερινά. Μέχρι το 1630 είχαν καταγραφεί περίπου 500 ποικιλίες. 

Η καλλιέργεια του στην Ιαπωνία άρχισε τον 8ο αιώνα μ.Χ.. Τα χρυσάνθεμα άρεσαν τόσο πόλυ στους Ιάπωνες ώστε μια ποικιλία με 16 πέταλα που ονόμαζεται «ιτσιμοντζιγκίνου» αποτελεί το έμβλημα της αυτοκρατορικής οικογένειας της Ιαπωνίας.

Το 1910 το χρυσάνθεμο ανακηρύχθηκε το εθνικό άνθος της Ιαπωνίας.

Στην Ευρώπη τα χρυσάνθεμα έφτασαν στα μέσα του 17ου αιώνα. Το 1753 ο Κάρολος Λινναίος τους έδωσε το όνομα χρυσάνθεμα από τις ελληνικές λέξεις χρυσός και άνθος και σημαίνει χρυσό λουλούδι. 

Η πρώτη επιτυχημένη καλλιέργεια χρυσανθέμων έλαβε χώρα το 1789 όταν ένας έμπορος από τη Μασσαλία έφερε από τη Κίνα τρεις ποικιλίες από τις οποίες μόνο μία επέζησε και ονομάστηκε «Παλιά Μοβ». 

Το 1826 παράχθηκε η πρώτη νέα ποικιλία στην Ευρώπη. Μέχρι τότε όλες οι νέες ποικιλίες προέρχονταν από την Άπω Ανατολή. 

Στις Ηνωμένες Πολιτείες τα χρυσάνθεμα εισάχθηκαν στις αρχές του 19ου αιώνα. Η πρώτη αμερικανική ποικιλία παρουσιάστηκε το 1841 και ονομάστηκε Ουίλιαμ Πεν.

....
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι