18 ΔΕΚΕΜΒΡΗ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ - Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την ΚΑΠΑ RESEARCH A.E.για λογαριασμό της UNICEF

Περίοδος διεξαγωγής: Η συλλογή των στοιχείων έγινε το Νοέμβριο του 2001
Περιοχή διεξαγωγής: Λεκανοπέδιο Αττικής.
Πληθυσμός: Άνδρες και γυναίκες, 18 ετών και άνω.
Δείγμα: 1004 νοικοκυριά.
Τεχνική συλλογής πληροφοριών: Η συλλογή των στοιχείων έγινε με τη μέθοδο των τηλεφωνικών συνεντεύξεων βάσει ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου, με το ειδικό λογισμικό CTIS (Computer Telephone Interview System) και για τη διεξαγωγή της έρευνας εργάσθηκαν 36 ερευνητές και 3 επόπτες στο call center της εταιρείας στην Αθήνα.
Μέθοδος δειγματοληψίας: Τυχαία δειγματοληψία με χρήση quota ως προς το φύλο και τη γεωγραφική κατανομή.
Η ΚΑΠΑ RESEARCH Είναι μέλος της ESOMAR και του ΣΕΔΕΑ και τηρεί τους κώδικες δεοντολογίας για την διεξαγωγή και δημοσιοποίηση ερευνών κοινής γνώμης.

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ:

ΓΕΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟ: Η παιδική εκμετάλλευση είναι μία έννοια που συνδέεται, στη χώρα μας, με την παιδική εργασία, αλλά και με την παιδική πορνεία.
Οι επτά σε κάθε εκατό Έλληνες, δήλωσαν ότι έχουν υπόψη τους κάποιο ή κάποια παιδιά που είχαν πέσει θύματα εκμετάλλευσης.
Εξ όσων γνωρίζουν θύματα παιδικής εκμετάλλευσης οι μισοί (49,2%) αναφέρθηκαν σε περιστατικά παιδικής εργασίας, το 33,8% αναφέρθηκε σε περιστατικά πορνείας και το 15,4% σε άλλες μορφές εκμετάλλευσης.
Ως πιο ευάλωτα στην παιδική εκμετάλλευση θεωρούνται τα παιδιά των μεταναστών / προσφύγων (45,4%), ακολουθούν τα παιδιά διαλυμένων οικογενειών 31,1% και τέλος αναφέρονται παιδιά των τσιγγάνων με ποσοστό 14,8%.
Ο εξαναγκασμός από τους γονείς για ίδιο οικονομικό όφελος θεωρείται ως η σημαντικότερη αιτία για το φαινόμενο της παιδικής εργασίας (53,3%).
Ως δεύτερη σε σημαντικότητα αιτία παιδικής εργασίας αναφέρεται η ύπαρξη οργανωμένων παράνομων κυκλωμάτων (26,6%).
Η πλειοψηφία των Ελλήνων πιστεύει ότι τόσο οι περιπτώσεις της παιδικής εργασίας, όσο και οι περιπτώσεις της παιδικής πορνείας είναι τόσες πολλές στην χώρα μας, ώστε αποτελούν κοινωνικά προβλήματα.
Ωστόσο, μόνο το 30,5% θεωρεί ότι η παιδική εκμετάλλευση στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι 7 περίπου στους 10 Έλληνες κρίνουν την νομοθεσία, που υπάρχει στη χώρα μας γύρω από το θέμα της παιδικής εκμετάλλευσης, ως ανεπαρκή.

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ: Η πλειοψηφία των ερωτώμενων μεταναστών 65,5% συμφωνεί πως «τα παιδιά των μεταναστών πέφτουν συχνά θύματα εκμετάλλευσης».
Η καταναγκαστική/ παράνομη εργασία εμφανίζεται ως η κυριότερη μορφή παιδικής εκμετάλλευσης στην κοινότητα των μεταναστών, σε ποσοστό 67,8% έναντι της παιδικής πορνείας που εμφανίζεται ως δεύτερη μορφή παιδικής εκμετάλλευσης, σε ποσοστό 16,1%.
Τα χρήματα που κερδίζουν τα εργαζόμενα παιδιά των μεταναστών προορίζονται κυρίως για την οικονομική ενίσχυση της οικογένειας τους.

 

«Βοηθούν την οικογένειά τους» απαντά το 38,5%.
Οι συνθήκες εργασίας των εργαζομένων παιδιών των μεταναστών φαίνεται να είναι οι εξής: «πολλές ώρες» για το 43,4% των ερωτηθέντων, «επικίνδυνες - τραυματισμοί/ ατυχήματα» για το 20,2%, «ανθυγιεινές-μολύνσεις/ ασθένειες» για το 13,1%.
Προκειμένου για την αντιμετώπιση του προβλήματος της εκμετάλλευσης των παιδιών τους, οι μετανάστες απαιτούν από το ελληνικό κράτος «να τους βοηθήσει οικονομικά ώστε να μη χρειάζεται να εργάζονται τα παιδιά τους», σε ποσοστό 35,2%. «Να φροντίσει ώστε όλα τα παιδιά των μεταναστών να πηγαίνουν στο σχολείο», ζητά το 22,7% των ερωτώμενων.
Σύμφωνα με τις απαντήσεις των γονέων, περίπου τέσσερα στα δέκα (37,9%) εργαζόμενα παιδιά δεν πηγαίνουν καθόλου στο σχολείο.
Σε ό,τι αφορά στις συνθήκες εργασίας των παιδιών τους, πέντε στους δέκα γονείς (51,7%) δηλώνουν ότι τα παιδιά τους εργάζονται «πολλές ώρες».

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ: Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων τσιγγάνων (56,4%) θεωρεί πως τα παιδιά τους πέφτουν συχνά θύματα εκμετάλλευσης.Η καταναγκαστική/ παράνομη απασχόληση εμφανίζεται ως η κυριότερη μορφή παιδικής εκμετάλλευσης στην κοινότητα των τσιγγάνων σε ποσοστό 44,1%.
Σύμφωνα με τη σειρά συχνότητας εμφάνισης, οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι στους οποίους εκτίθενται τα εργαζόμενα παιδιά των τσιγγάνων είναι: «η σύλληψη από την αστυνομία» (60,2%), «η βία» (32,7%), «ο τραυματισμός» (31,8%), «οι ασθένειες (ηπατίτιδα, AIDS κ.α.)» (18,5%), «η σεξουαλική κακοποίηση» και «ο θάνατος», σε ποσοστό 3,8% για τον κάθε κίνδυνο.
Αν και οι εφτά στους δέκα περίπου τσιγγάνους (68,2%), θεωρούν ότι «το σχολείο βοηθά στην απαλλαγή από τη φτώχεια και στην πρόοδο των παιδιών», εντούτοις η φοίτηση στο σχολείο εμφανίζεται, σύμφωνα με τους ερωτηθέντες, αρκετά προβληματική. Τα προβλήματα αφορούν τόσο στη μαθησιακή διαδικασία όσο και στη διακριτική συμπεριφορά εις βάρος των τσιγγανοπαίδων.
Ως πρώτο πρόβλημα, οι τσιγγάνοι εντοπίζουν «τη διάκριση/ απομόνωση των παιδιών τους από τους συμμαθητές τους» σε ποσοστό 36,7%. Τα «μαθησιακά προβλήματα», αναδεικνύονται ως το δεύτερο πρόβλημα σε ποσοστό 32,7%.
Στην ερώτηση «τα δικά σας παιδιά εργάζονται;», πάνω από τους πέντε στους δέκα τσιγγάνους (54,8%) δηλώνουν «ναι». «Όχι» δηλώνει το 44,6%.
Σύμφωνα με την άποψη των τσιγγάνων γονέων, η πλειοψηφία των εργαζομένων τσιγγανοπαίδων (40,4%) απασχολείται στη δουλειά του πατέρα. Το 13,3% απασχολείται στη δουλειά κάποιου άλλου συγγενή, το 12,0% απασχολείται στη δουλειά κάποιου γνωστού/ φίλου, ενώ ένα ποσοστό 6,6% εργάζεται στη δουλειά ενός ξένου προς την οικογένεια προσώπου.
Η εργασία στερεί από τα παιδιά των τσιγγάνων το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Πάνω από τα εννέα στα δέκα εργαζόμενα παιδιά (91,43%) πηγαίνουν στο σχολείο μερικές φορές το μήνα, ενώ το 82,42% δεν πηγαίνει ποτέ στο σχολείο. «Μερικές φορές την εβδομάδα» πηγαίνει στο σχολείο το 71,88% των εργαζομένων τσιγγανοπαίδων, ενώ καθημερινά φοιτά στο σχολείο μόνο το 34,62% των παιδιών.