Γιώργος Σεφέρης, «Πάνω σ' έναν ξένο στίχο»

Ευτυχισμένος που έκανε το ταξίδι του Οδυσσέα.
Ευτυχισμένος αν στο ξεκίνημα, ένιωθε γερή την αρματωσιά
μιας αγάπης, απλωμένη μέσα στο κορμί του,
σαν τις φλέβες όπου βουίζει το αίμα.  

Μιας αγάπης με ακατέλυτο ρυθμό, ακατανίκητης σαν τη
μουσική και παντοτινής
γιατί γεννήθηκε όταν γεννηθήκαμε και σαν πεθαίνουμε,
αν πεθαίνει, δεν το ξέρουμε ούτε εμείς ούτε άλλος
κανείς.
Παρακαλώ το Θεό να με συντρέξει να πω, σε μια στιγμή
μεγάλης ευδαιμονίας, ποια είναι αυτή η αγάπη·

  ↔

Κινέζικο ιδεόγραμμα για την Αγάπη.
Μια καρδιά (μέση) ανάμεσα στους χαρακτήρες
για την αποδοχή, το συναίσθημα
και την αντίληψη (πάνω και κάτω),
που συμβολίζουν ένα ανώτερο συναίσθημα.

Τα Τετράδια της Αμπάς