«Το κουτί της Πανδώρας»
Τρίτη 8 Απριλίου 2008, στις 24:00
Αποστολή στη Σιέρα Λεόνε, την πιο σκληρή περιοχή του πλανήτη.
Τα ματωμένα διαμάντια, η πραγματική ιστορία.
Τα διαμάντια, ο εμφύλιος, τα παιδιά πολεμιστές.
Ο Τζαμάλ είναι 15 χρόνων. Το όνομά του δεν το ξέρει κανένας στο Κόνο. Όλοι τον αποκαλούν «Δολοφόνο αντρών». Στα εννιά του χρόνια κατετάγη στην SBU (Small Boy United). Τη μεραρχία των μικρών αγοριών. Τον στρατολόγησε η μία από τις δύο αντίπαλες πλευρές στη Σιέρα Λεόνε.
Όταν ο Τζαμάλ μιλάει, τρομάζεις. Μιλά τόσο φυσικά γι' αυτούς που σκότωσε και αυτούς που παραλίγο να τον σκοτώσουν. Ο Τζαμάλ δεν πρόλαβε να υπάρξει παιδί. Έγινε δολοφόνος. Αυτό ήταν το παιχνίδι του. Πατούσε τη σκανδάλη όπως οι συνομήλικοί του το κουμπί στο videogame. Μόνο που οι νεκροί ήταν πραγματικοί.
Όταν ο Τζαμάλ μιλάει, τρομάζεις. Μιλά τόσο φυσικά γι' αυτούς που σκότωσε και αυτούς που παραλίγο να τον σκοτώσουν. Ο Τζαμάλ δεν πρόλαβε να υπάρξει παιδί. Έγινε δολοφόνος. Αυτό ήταν το παιχνίδι του. Πατούσε τη σκανδάλη όπως οι συνομήλικοί του το κουμπί στο videogame. Μόνο που οι νεκροί ήταν πραγματικοί.
Δίπλα στον Τζαμάλ, μια γυναίκα με κομμένο χέρι, τον ακούει, ξέροντας πολύ καλά τι εννοεί. Ένα παιδί λίγο μεγαλύτερο από τον Τζαμάλ, της έκοψε το χέρι με την ματσέτα, το αφρικανικό δρεπάνι, στον εμφύλιο.
Ο πόλεμος στη Σιέρα Λεόνε έχει παρουσιαστεί ως ένας πόλεμος για τα διαμάντια. Τα διαμάντια έπαιξαν το ρόλο τους. Στην πλούσια χώρα των φτωχών κατοίκων, τα διαμάντια ήταν ένας τρόπος για να αγοράζουν όπλα οι αντίπαλες συμμορίες. Ο πόλεμος, η βία που ξεδίπλωσε, οι κομμένοι σε κομμάτια άνθρωποι, ήταν αποτέλεσμα των επεμβάσεων του πολιτισμένου κόσμου στην περιοχή. Της ληστρικής πολιτικής του, απέναντι στην Αφρική.
Τα διαμάντια, αυτή η μοναδική λάμψη της Αφρικής, ήταν και παραμένουν ματωμένα. Χιλιάδες άνθρωποι, αργοπεθαίνουν αναζητώντας στα ορυχεία, ένα διαμάντι που θα τους δώσει 50 δολάρια. Το ίδιο διαμάντι θα πουληθεί 10.000 ευρώ στις αγορές της Ευρώπης και της Αμερικής.
Χιλιάδες άνθρωποι εκτοπίζονται στη Σιέρα Λεόνε, απροκάλυπτα, μένουν άστεγοι για να παραδοθεί η γη τους στις εταιρείες διαμαντιών.
Ένα συγκλονιστικό οδοιπορικό στην πιο αιματοβαμμένη χώρα στον κόσμο, την Τρίτη 8 Απριλίου στις 24:00 στην εκπομπή «Το κουτί της Πανδώρας», με τον Κώστα Βαξεβάνη.
Είδα το έργο "Lord of War". Είναι μια ταινία που έγραφε ότι βασίζεται σε πραγματική ιστορία. Έδειχνε πως ένας έμπορος μεγάλος όπλων, έκανε παράνομο εμπόριο όπλων και όλο το κύκλωμα που υπήρχε και τον προστάτευε. Έδειξε στην ταινία και τη Σιέρα Λεόνε αν θυμάμαι καλά. Είπε στην ταινία για τον εμφύλιο που γινότανε και πως αυτός προμήθευε το ένα μέρος των αντιμαχόμενων παρατάξεων με όπλα. Με συγκλόνισε μια σκηνή σε αυτό το έργο στο οποίο ο Νίκολας Γκέιτζ κατά τη γνώμη μου, έδωσε ρεσιτάλ ηθοποιίας. Ήταν σε μια περιοχή στη Σιέρα Λεόνε ο έμπορος των όπλων με τον αδερφό του για να κάνουν τη συναλλαγή. Ο αδερφός του, πήγε λίγο πιο εκεί και είδε κάτι σαν καταυλισμό με μαζεμένα γυναικόπαιδα. Πάει και λέει τον έμπορο των όπλων "έλα λίγο να δεις κάτι" και του δείχνει αυτόν τον καταυλισμό και του λέει "αυτά τα όπλα που θα πουλήσεις, θα τα χρησιμοποιήσουν για να πάνε να σκοτώσουν εκείνους τους ανθρώπους, με παιδιά!! μην πουλάς τα όπλα, κάνε πίσω!!". Ο έμπορος δε μπόρεσε να κάνει πίσω και επέστρεψε για να συνεχίσει τα της πώλησης των όπλων, που ήτανε λίγο πιο εκεί και θα τα έπαιρναν οι στρατιώτες για να πάνε να εκτελέσουν, τα γυναικόπαιδα μετά. Όμως ο αδερφός του έμπορου δεν άντεξε. Μέσα του η συνείδησή του δεν του το επέτρεψε. Ήθελε να μην πουληθούν τα όπλα ακόμα και αν οι στρατιώτες μπορεί να τους σκότωναν. Και πήγε να αποτρέψει την πώληση με κόστος τελικά τη ζωή του. Μετά όταν πουλήθηκαν τα όπλα, έδειξε στην ταινία που τα πήραν οι στρατιώτες και πήγανε στον καταυλισμό με τα γυναικόπαιδα και τα εκτέλεσαν....Με συγκλόνισε. Δε γνώριζα καν για το τι γίνεται στη Σιέρα Λεόνε. Είδα όμως μέσα από αυτήν την ταινία τι γίνεται...Το χρήμα δεν κοιτάει τίποτα. Το πάθος για εξουσία το ίδιο. Λαοί σκοτώνονται μεταξύ τους για το ποιος θα κυβερνήσει, ακόμα και χώρες κάνουν πολέμους για οικονομικά συμφέροντα. Να αναφέρω το Ιράκ, το Κουβέιτ κλπ; Η διεθνείς κοινότητα, μάλλον ευαισθητοποιείται, όπου υπάρχει, οικονομικό συμφέρον. Στο Σουδάν, πόσα χρόνια έχει εμφύλιο πόλεμο...Μόνον στα λόγια καταδικάζουν τα όσα συμβαίνουν. Στο Ιράκ όμως, θυμήθηκαν ότι ο λαός τυραννιέται...Το ίδιο και στην πρώην Γιουγκοσλαβία...Δείτε τις αντιδράσεις στις περιπτώσεις του Σουδάν, της Σιέρα Λεόνε και του Ιράκ και της πρώην Γιουγκοσλαβίας και τα συμπεράσματα δικά σας φίλοι μου. Πονάω που βλέπω παιδιά, μάρτυρες τέτοιων γεγονότων. Πότε φοβισμένα από όσα γίνονται και πότε με το όπλο στο χέρι για πόλεμο....
ReplyDeleteΜε αγάπη πάντα
Agorafoviagr