«Τι πιότερο ζητάμε όλοι οι άνθρωποι;
Έναν κόσμο, λέει,
που δε θα μας ποδοπατάνε τα όνειρα
που δε θα μας γκρεμίζουν το κατώφλι
που θα μπορούμε να χαμογελάμε
μ’ ένα μεγάλο γέλιο, ολοστρόγγυλο, πλατύ
να, σαν αυτόν τον ήλιο που ανεβαίνει»
Το ποίημα βρίσκεται στη συλλογή
Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο, εκδ. Κέδρος, Αθήνα 1997 σελ 94
Έναν κόσμο, λέει,
που δε θα μας ποδοπατάνε τα όνειρα
που δε θα μας γκρεμίζουν το κατώφλι
που θα μπορούμε να χαμογελάμε
μ’ ένα μεγάλο γέλιο, ολοστρόγγυλο, πλατύ
να, σαν αυτόν τον ήλιο που ανεβαίνει»
Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο, εκδ. Κέδρος, Αθήνα 1997 σελ 94
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/r29vz2xl/avvxsehdwdo32relji6egodftnoxefh0ohiniptpaggpi6slbps1axnjjsupo7v6o38yjy13eeqarthx_15eztyeqjzvf7dgs96uv7pnsuu26efnetjdlw8rhaxvkg9ckccpgnux8uugk110isjw2_tr9unvefedjimc9nhnwrckdvmi0gqrj-faummvmhtg5pv1/s1600/hamomilaki.viber.png")
Posts
απ' τα πολύ ωραία του Λειβαδίτη. καλο βράδυ!
ReplyDelete