Άξιον Αγάπης: Γλυκιά ζωή

Για το κοριτσάκι μου των 27 μηνών ...

Το χαμομηλάκι με προσκάλεσε να συμπληρώσω τη Συλλογή «Άξιον Αγάπης».
Η πρόσκληση έλεγε τα εξής:

• Βρείτε την πιο όμορφη στιγμή της ζωής σας: με το παιδάκι σας, το ανιψάκι σας, ένα παιδάκι, μια παιδική ζωγραφιά, μια παλιά φωτογραφία σας, όταν ήσασταν παιδάκι, ένα βίντεο με ένα παιδάκι, ό,τι αξίζει να αγαπηθεί και προσθέστε το στη Συλλογή «Άξιον Αγάπης».
• Αναρτήστε το στο blog σας, με την υπογραφή:

Για το http://hamomilaki.blogspot.com/

• Ενημερώστε μας για να προσθέσουμε το κόσμημά σας

στη Συλλογή «Άξιον Αγάπης»

Άργησα λίγο να γράψω αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Σήμερα η Μαρκέλλα γίνεται 27 μηνών και έχω τόσα να πω.

Η κάθε στιγμή με τη Μαρκέλλα μου είναι τόσο μοναδική. Δεν ξέρω ποιο γεγονός να πρωτοαναφέρω.

Μέρες που είναι πριν μια εβδομάδα στολίσαμε το δέντρο και το σπίτι. Η Μαρκέλλα μας έδινε τις μπάλες για να της βάλουμε στο δέντρο. Κάποια στιγμή κουράστηκε.

Το δέντρο είναι τουλάχιστον δυο μέτρα και μου φάνηκε πολύ λογικό. Κάθισε σε ένα μαξιλάρι ξαπλωμένη και μας κοιτούσε να το στολίζουμε. Κάποια στιγμή σηκώθηκε και μας είπε: «Μαμά μουσική να χορέψω». Το είπε όμως με τόση γλύκα που μας έδωσε να καταλάβουμε ότι δεν γίνεται να στολίσουμε το δέντρο χωρίς χριστουγεννιάτικη μουσική.

Έβαλα μουσική και στο λεπτό σηκώθηκε και ήρθε με πήρε απ΄το χέρι για να χορέψουμε. Δεν θέλησα να της χαλάσω χατήρι. Άφησα για λίγο το δέντρο και άρχισα να χορεύω μαζί της. Έκανα διάφορες χορευτικές φιγούρες και όταν δε μπορούσε να τα καταφέρει μόνη της στηριζόταν σε μια καρέκλα ή την βοηθούσα και εγώ.

Χορεύαμε συνέχεια μέχρι που κουράστηκε και πείνασε. Είπε «Μαμά Μαμ» και πήγε στο καρεκλάκι της για να την ανεβάσω και να την ταΐσω. Εκείνη την ημέρα έφαγε όλο το φαγητό της και όταν τελείωσε κάθισε στο χαλί και μας παρακολουθούσε να στολίζουμε το δέντρο.

Την άλλη μέρα της αγόρασαν ένα τραπεζάκι με μια καρέκλα. Της τα βάλαμε στο δωμάτιο της. Όποτε ξυπνάει κάθεται στην καρεκλίτσα της και σαν καλό κοριτσάκι παίζει. Μας φωνάζει όμως και εμάς λέγοντας μας «Μαμά Μπαμπά κάτω» θέλοντας να κάτσουμε στο χαλί και να παίξουμε μαζί της. Όποτε δε της κάνουμε το χατίρι μας πιάνει απ΄το χέρι και μας βάζει με το ζόρι να κάτσουμε κάτω. Όταν την ρωτάμε τι κάνει μας λέει με όλο σκέρτσο « Παίζω» και το βλέμμα της είναι σκέτη γλύκα.
 

Για το http://hamomilaki.blogspot.com/

Tags: για τα παιδιά, για την μαρκέλλα