Εξαπλώνεται η ψηφιακή βία σε Ευρώπη και ΗΠΑ

ΟΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ

Από επισκόπηση ερευνών που έγινε από τις Β. Αρτινοπούλου και Κ. Κουτσούμπα, κοινωνιολόγο, αναφέρονται οι πιο σημαντικές:

Μία από τις πρώτες έρευνες που διεξήχθησαν στον Καναδά κατέδειξε ότι το 1/4 των νέων χρηστών του Διαδικτύου είχαν την εμπειρία της on-line παρενόχλησης.

Από έρευνα του «Νational Childrens Ηome», που έγινε στη Βρετανία το 2002, σε δείγμα 856 παιδιών ηλικίας 11-19 ετών διαπιστώθηκε ότι 1 στα 4 είχε υποστεί «cyber bullying», το 16% είχε λάβει απειλητικά μηνύματα μέσω κινητού τηλεφώνου, το 7% απειλήθηκε μέσω chat rooms και το 4% μέσω e-mail. Από αυτά τα παιδιά το 42% το ανέφερε σε φίλο, το 32% στους γονείς και το 29% σε κανέναν.

Ο ίδιος οργανισμός πραγματοποίησε, σε συνεργασία με την Tesco Mobile, παρόμοια έρευνα το 2005, σε δείγμα 856 παιδιών, ηλικίας 11-19 ετών.

Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι τα παιδιά είχαν υποστεί επίθεση σε ποσοστό 19,20%. Από αυτά ένα μεγάλο ποσοστό 73% γνώριζε τον δράστη, ενώ για το 26% ο δράστης ήταν άγνωστος. Ακόμη, ο ένας στους 10 δήλωσε ότι κάποιος πήρε φωτογραφία του μέσω κάμερας κινητού και το γεγονός αυτό τον έκανε να αισθανθεί άβολα και απειλητικά. Το 41% το ανέφερε σε φίλο, το 24% στους γονείς, το 14% στον δάσκαλο και το 28% σε κανέναν.

Σε πρόσφατη έρευνα, στις ΗΠΑ (Kowalski & Limber), σε σύνολο 3.767 μαθητών Γυμνασίου, το 11% των μαθητών είχε απειληθεί ηλεκτρονικά έστω μία φορά τους τελευταίους 2 μήνες μέσω instant messaging (70%), chat-rooms (23%), e-mail (26%) και websites (24%). Το 4% ήταν δράστες και το 6% και δράστες και θύματα. Το 50% των θυμάτων δεν γνώριζε την ταυτότητα του δράστη.

Από τα αποτελέσματα on-line έρευνας σε 571 ανήλικους χρήστες του Διαδικτύου διαπιστώθηκε ότι ποσοστό 74% του δείγματος θεωρεί γεγονός το ηλεκτρονικό «bullying», ποσοστό 30% ανέφερε ότι έχει υπάρξει θύμα, ενώ το 60% δήλωσε ότι επηρεάστηκε η συμπεριφορά του στο σχολείο, στο σπίτι καθώς και οι σχέσεις του με τους φίλους.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, που πραγματοποιήθηκε από την «msn cyber bullying report», το 1 στα 10 παιδιά στη Βρετανία είχε την εμπειρία του «cyber bullying» και το 13% ανέφερε ότι ως βίωμα είναι ενίοτε σοβαρότερο και από τη φυσική βία. Η ίδια έρευνα, επίσης, κατέδειξε ότι το 48% των γονέων δεν ήταν ενημερωμένοι, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό των παιδιών (74%) δεν ζήτησε από κανέναν βοήθεια.

Η τηλεφωνική έρευνα σε 935 παιδιά, ηλικίας 12-17 ετών, που πραγματοποιήθηκε το 2006 από τη «Ρew Internet & American Life Ρroject», έδειξε ότι το 32% των νέων που χρησιμοποιούν Διαδίκτυο έχει γίνει στόχος του «cyber bullying».

Τα κορίτσια-θύματα είναι περισσότερο πρόθυμα να αναφέρουν την εμπειρία τους, σε αντίθεση με τα αγόρια.

Αναγκαία μέτρα πρόληψης για να χτυπήσουμε το κακό
«Τα ζητήματα της προστασίας των ανηλίκων αποτελούν θέματα μείζονος προτεραιότητας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, στην ατζέντα των συζητήσεων σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Είναι γεγονός ότι οι νέες μορφές θυματοποίησης απαιτούν νέες παρεμβάσεις πρόληψης, πέραν των παραδοσιακών μέτρων», μας λέει η Βάσω Αρτινοπούλου, αν. καθηγήτρια Εγκληματολογίας, Τμήμα Ψυχολογίας Παντείου Πανεπιστημίου. «Στο επίπεδο της πρόληψης θεωρείται σημαντική η ενημέρωση τόσο των παιδιών χρηστών όσο και των γονέων και δασκάλων για τους κινδύνους που διατρέχουν με την κακή χρήση των νέων τεχνολογιών. Είναι απαραίτητο:

1. Τα παιδιά να μη δίνουν προσωπικές πληροφορίες σε chat rooms (δωμάτια συνομιλίας), σε websites, σε blogs ή όπου αλλού στο Διαδίκτυο. Να μη λένε σε κανέναν ούτε σε φίλους τον κωδικό πρόσβασης. Αν λάβουν κάποιο απειλητικό μήνυμα, να μην απαντήσουν, αλλά να ενημερώσουν έναν ενήλικο.

Ποτέ να μην ανοίγουν e-mails από κάποιον που δεν ξέρουν ή που γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι αυτός μπορεί να τους απειλήσει (είναι bully). Να βοηθούν όσους συμμαθητές τους παρενοχλούνται online.

2. Πριν τα παιδιά απειληθούν, οι γονείς να συζητούν μαζί τους για τους κινδύνους (με παραδείγματα) και τα οφέλη του Διαδικτύου, να ενημερώνονται για το τι κάνουν τα παιδιά online, να βλέπουν τα sites που επισκέπτονται τα παιδιά, να τα συμβουλεύουν να μη δίνουν προσωπικές πληροφορίες, να τα ενημερώνουν ότι το cyber bullying δεν είναι ανώνυμο, ότι αφήνει ίχνη.

3. Αν τα παιδιά έχουν ήδη απειληθεί, οι γονείς να τα εκπαιδεύουν να μην απαντούν σε αυτούς που τα ενοχλούν, να διαγράφουν τα απειλητικά μηνύματα χωρίς να τα ανοίγουν. Αν έχουν απειληθεί, να μη ζητούν εκδίκηση. Να υπάρχει η διαβεβαίωση από τους γονείς ότι τα παιδιά δεν θα σταματήσουν τη χρήση του Internet (ο φόβος των παιδιών είναι ότι αν αποκαλύψουν στους γονείς ότι είναι θύματα, οι γονείς θα τους απαγορεύσουν τη χρήση του). Να βοηθούν τα παιδιά να καταγράφουν τις εμπειρίες τους (αυτό θα βοηθήσει αν χρειαστεί να επέμβει η Αστυνομία).

Το «cyber bullying» αναδεικνύεται ως νέο κοινωνικό πρόβλημα εντός και εκτός του σχολείου. Η ενημέρωση, η πρόληψη και η ευαισθητοποίηση είναι οι πιο αποτελεσματικές στρατηγικές από τις όποιες αντίστοιχες κατασταλτικές».

ΣΕ ΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΙ

11% των φοιτητών με εξάρτηση από το Internet

Διέξοδο στο Διαδίκτυο βρίσκουν για τη μοναξιά που νιώθουν το 25% των φοιτητών της Γεωπονικής Σχολής, το 23% του ΤΕΙ Πειραιά και το 10% των φοιτητών του Οικονομικού Πανεπιστημίου.

Σε ποσοστά από 8% έως 15% είναι οι φοιτητές των υπόλοιπων ΤΕΙ της Αθήνας που «σκοτώνουν την ώρα τους» και ξορκίζουν τη μοναξιά τους μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή.

Το πιο ανησυχητικό, όμως, από τα στοιχεία της έρευνας, που έκανε το τελευταίο εξάμηνο το ΤΕΙ Αθήνας σε δείγμα 1.207 φοιτητών (απάντησαν 585 φοιτητές και 622 φοιτήτριες), είναι ότι το 11% βρέθηκε να είναι εξαρτημένο από το Ιντερνετ.

«Τσάτινγκ»
«Περισσότεροι από το 1/5 των εξαρτημένων από το Διαδίκτυο φοιτητών χρησιμοποιούν το τσατ», εξηγεί στο «Εθνος της Κυριακής» ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Αθήνας, Χρήστος Φράγκος.

«Δηλαδή κάνουν νέες γνωριμίες, συνήθως με άτομα του αντίθετου φύλου, από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη και χρησιμοποιώντας ένα πρόγραμμα γραπτού διαλόγου, επιδίδονται στο τσάτινγκ για πάνω από 5 ώρες την ημέρα!

Τα ευρήματα της έρευνας με τα κριτήρια που ορίζονται από το διεθνώς αποδεκτό ερωτηματολόγιο της ψυχολόγου Γιανγκ δείχνουν ότι οι φοιτητές αυτοί έχουν σαφή συμπτώματα, που παραπέμπουν σε μια ανησυχητική μορφή ψυχικής διαταραχής! Και αναφερόμαστε στη χρήση του Διαδικτύου όχι για θέματα που σχετίζονται με το αντικείμενο των σπουδών, αλλά για ψυχαγωγία».

Το δείγμα ήταν από τις 5 σχολές του ΤΕΙ Αθήνας (Διοίκησης Οικονομίας, Τεχνολογικών Εφαρμογών, Γραφικών Τεχνών & Καλλιτεχνικών Σπουδών, Τεχνολογίας Τροφίμων, Επιστημών Υγείας), το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο και το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο.

Τα συμπτώματα
Εξάρτηση από το Ιντερνετ λέγεται η κατάσταση στην οποία ο χρήστης εμφανίζει χαμηλή αυτοπεποίθηση, ψυχαναγκαστική διάθεση, ψυχολογική αναστολή, σιωπή, απόσυρση στον εαυτό του, σύγκρουση με το περιβάλλον του λόγω της χρήσης (καθηγητές, γονείς, φίλοι), χαμηλή επίδοση στις σπουδές του και υποτροπή. Η εξάρτηση από το Ιντερνετ διαπιστώνεται όταν ο χρήστης απαντήσει θετικά στις παραπάνω 5 από τις 7 «διαγνωστικές ερωτήσεις Υoung».

ΜΑΡΙΝΑ ΖΙΩΖΙΟΥ

marina@pegasus.gr

Ανησυχητικά συμπεράσματα
11% είναι εξαρτημένοι στο Ιντερνετ (ικανοποιούν 5 τουλάχιστον κριτήρια Υoung).

21% είναι οι προεξαρτημένοι (ικανοποιούν 3-4 κριτήρια της Young). Μεταξύ των εξαρτημένων στο Ιντερνετ, οι άντρες είναι περισσότεροι από τις γυναίκες (63% άνδρες, 37% γυναίκες).

24 ώρες την εβδομάδα, κατά μέσο όρο, χρησιμοποιούν οι εξαρτημένοι το Ιντερνετ, δηλαδή μια ολόκληρη ημέρα!

16% των φοιτητών που σπουδάζουν γνωστικά αντικείμενα που προϋποθέτουν μεγαλύτερη ενασχόληση με το PC, όπως οι φοιτητές Πληροφορικής, είναι εξαρτημένοι από το Ιντερνετ. Ποσοστό, δηλάδη, διπλάσιο από αυτούς που δεν είναι εξοικειωμένοι με το PC, όπως οι φοιτητές της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων (8%).

50% των εξαρτημένων στο Ιντερνετ είναι μεταξύ 18-20 ετών. Οι εξαρτημένοι χρησι-μοποιούν πολύ περισσότερο από τους μη εξαρτημένους το «τσατ» και τα παιχνίδια στο Ιντερνετ.

27% των εξαρτημένων χρησιμοποιούν το «τσατ» για πάνω από 5 ώρες καθημερινά.

53% έχει χαμηλή ακαδημαϊκή επίδοση (μέχρι 6,5/10).

47% νιώθουν μόνοι και απροστάτευτοι σε σύγκριση με το 10,5% των μη εξαρτημένων.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ