Friday 10 April 2009

Ένα παιδί: Φονιάς και αυτόχειρας :-(

«Δεν έχω λόγο να συνεχίσω να ζω. Είμαι πολύ εγωιστής για να πεθάνω και να σας αφήσω να ζήσετε. Πριν πεθάνω, θα σας στερήσω ότι πολυτιμότερο έχετε. Δεν έχω σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή. Όποιος βρεθεί μπροστά μου το πρωί της 10ης Απριλίου 2009, θα πεθάνει χωρίς διάκριση. Μέχρι στιγμής δεν έχω γνωρίσει τίποτε άλλο, παρά την απόρριψη. Έχω γνωρίσει μόνο ένα άτομο που αξίζει σαν άνθρωπος και με την οποία νόμιζα πως είχα ερωτευτεί. Νοιώθω πολύ άσχημα που με απέρριψε και ελπίζω πως με ό,τι κάνω την Παρασκευή θα αλλάξει γνώμη για μένα»

ΤΙ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ;
ΠΟΙΟς ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΣΤΟΜΙΣΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ;
ΚΑΙ ΠΟΛΎ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ ΠΟΙΟ ΠΑΙΔΊ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙ ΕΤΣΙ;
 .
Ήδη  ξεκίνησαν τις αναλύσεις του προφίλ.του δράστη και αυτόχειρα.
Ήδη άπαντες, ειδικοί και ανίδεοι, άρχισαν τα σχόλια επιστρατεύοντας όλη την επιστημοσύνη τους.
Ερωτήματα επί ερωτημάτων, απαντήσεις επί απαντήσεων.
Και πάλι θα διαφύγει η ουσία.
Παιδιά χωρίς Θεό, χωρίς Αξίες, χωρίς Αγάπη,
χωρίς Όνειρα
χωρίς Ελπίδα.
Τα αυτονόητα πάλι θα τα αποφύγουν, λες και είναι ντροπή να μιλάμε για την Αλήθεια.
.
"Πού βρήκε τα όπλα;"
Τι υποκρισία!! Λες και δεν ξέρουν οι πάντες ότι και στα περίπτερα της Ομόνοιας πουλάνε όπλα.
Λες και, αν έσφαζε μερικούς και τον εαυτό του με ένα τραπεζομάχαιρο, όλα τα ήταν καλύτερα!!
Η απομόνωση, η απόρριψη, η μοναξιά... ξέρετε σεις... και τόσα άλλα που στερήθηκε αυτό το παιδί, 
τον έκαναν φονιά και αυτόχειρα και όχι το πιστόλι.
Και όλα τα πιστόλια της γης να κρύψουμε
το παιδί που δεν έχει μέλλον, που δεν έχει Ελπίδα, που δεν παίρνει Αγάπη
φονιάς και αυτόχειρας θα γίνει
.
Αλλά, πρώτα εμείς, δολοφονήσαμε το παιδί
ΕΜΕΙΣ είμαστε οι ηθικοί αυτουργοί.
ΕΜΕΙΣ είμαστε οι πραγματικοί εκτελεστές 

9 comments:

  1. διαφωνω..
    δηλαδη αποκλειεις να ηταν ψυχακιας?
    ολοι ειμαστε στο αμην,ολοι εχουμε προβληματα,σκοτωσαμε καποιον?

    φταιει το κρατος που δεν εχει ψυχολογους στα σχολεια κ προνοια κλπ κλπ μπλα μπλα ΑΛΛΑ εκτος απο την οικογενεια του που επρεπε να ειχε ασχοληθει μαζι του περισσοτερο,εμεις τι φταιμε?

    εμεις δεν εχουμε δικα μας προβληματα να ασχοληθουμε?θα λυνουμε τα προβληματα του καθε παιδιου?

    καλησπερες

    ReplyDelete
  2. και δυστυχώς είναι η συνέχεια από μία σειρά γεγονότων σε παγκόσμιο επίπεδο που ακούμπησε και την Ελλάδα

    ReplyDelete
  3. @Laplace
    το αρθρο αναφέρεται στην ευθύνη μας σαν γονείς απέναντι στα παιδια μας και στην ευθύνη μας σαν πολίτες που οφείλουν να διεκδικούν μια καλύτερη παιδεία για τα παιδιά μας

    ReplyDelete
  4. Σίγουρα το εν λόγω άρθρο δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν το δούμε στενά για το συγκεκριμένο παιδί.Οσον αφορά αυτό θα έχει τη γνωστή εξέλιξη (ψυχολόγοι κτλ.). Η ματιά σου χαμομηλάκι πιστεύω ότι ήταν πιο βαθιά για να κάνουμε όλοι μας (γονείς και μη)αυτοκριτική για το που πηγαίνουν οι αξίες και για το αν πραγματικά ασχολούμαστε με τα παιδιά και τους νέους σήμερα! Αν το κάνουμε σωστά σίγουρα θα περιορίζονται συμβάντα σαν το συγκεκριμένο και δεν θα τα ρίχνουμε εύκολα και όλα στους ψυχολόγους και ψυχιάτρους!!

    ReplyDelete
  5. Πολύ όμορφο άρθρο φίλη μου καλή Το Χαμομηλάκι. Έθιξες ένα σοβαρό και πρωτοφανές για τα Ελληνικά δεδομένα συμβάν, με αξιοπρέπεια, χωρίς να προσβάλλεις και να βάζεις ταμπέλες και να προβαίνεις σε χαρακτηρισμούς που προσβάλουν και στιγματίζουν, όσους κινούνται στο χώρο της ψυχικής υγείας: λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας δηλαδή οι ψυχικά ασθενείς, οι ψυχολόγοι καθώς και οι ψυχίατροι. Έχω γράψει στο blog σου πως οι ψυχικές δυσκολίες δεν κάνουν διακρίσεις. Δεν κοιτάνε γεωγραφικά μήκη και πλάτη, κοινωνικές τάξεις, φύλλο, ηλικία και εθνικότητα. Στην Αμερική και σε άλλες χώρες του εξωτερικού, είχαμε παρόμοια με το χτεσινό συμβάν και μάλιστα σε μεγαλύτερη έκταση. Εδώ η προκατάληψη, ο στιγματισμός, σε θέματα ψυχικής υγείας, αποτελούν εμπόδια και αν δεν ξεπεραστούν, δύσκολα η ψυχική υγεία, θα αποτελέσει στοιχείο προβληματισμού και όχι αδιαφορίας. Άλλοι σκοτώνουν με τα όπλα και άλλοι "σκοτώνουν" με χαρακτηρισμούς και φοβικές αντιδράσεις, απέναντι σε ζητήματα που αν δεν αντιμετωπιστούν συλλογικά, μπορεί να αυξήσουν την περιθωριοποίηση, της σημασίας της πρόληψης σε θέματα ψυχικής υγείας. Η μη ενημέρωση κάνει πολλούς να νομίζουν πως οι λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας, είναι επικίνδυνοι. Οι έρευνες έχουν δείξει, πως αναλογικά με τους συνηθισμένους ανθρώπους, όσοι έχουν ψυχική δυσκολία, έχουν μικρότερα ποσοστά εγκληματικότητας. Και όμως, κάποιοι, αυτό δεν το γνωρίζουν, αφού οι μύθοι γύρω από την ψυχική υγεία καλά κρατούν. Η έννοια της παιδείας δεν περιορίζεται μόνον στη μεταφορά γνώσης στα παιδιά. Η έννοια της παιδείας έχει ευρύτερο σκοπό. Περιορίσαμε την παιδεία και την ταυτίσαμε με την έννοια της μόρφωσης μόνον. Έχω γνωρίσει ανθρώπους μορφωμένους, με μία συμπεριφορά αυταρχική, τομαρισμού, έλλειψης ευαισθησιών, που με έκανε να δω πόσο τελικά σπουδαίο ρόλο παίζει το να έχει κάποιος παιδεία. Χαίρομαι που αναλογίστικες για τις ευθύνες που έχει ο καθένας μας και δεν ακολούθησες τον εύκολο δρόμο του καταλογισμού ευθυνών σε όλους τους άλλους. Η ευσυνειδησία για εμένα αποτελεί μία αρετή. Η οικογένεια πρέπει να βοηθήσει όταν παρατηρεί πως κάτι δεν πηγαίνει όπως θα έπρεπε σε κάποιο μέλος της. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και όσοι, κοιτάνε με τα μάτια της ψυχής τους και όχι του εγωισμού τους.
    Η αγανάκτηση από κάποιους είναι ως ένα βαθμό δικαιολογημένη. Η αγανάκτηση όμως αυτή θα πρέπει κατά τη γνώμη μου, να στραφεί όχι σε όποιον μπορεί να έχει μία ψυχική δυσκολία, αλλά σε όποιον δεν τον βοηθάει να την ξεπεράσει και τον θέτει στο περιθώριο.
    Πολλοί υπό την επήρεια αλκοόλ εγκληματούν. Δεν είδα όμως τέτοιες σκληρές κριτικές απέναντί τους, ίσως γιατί, όλοι μας, πίνουμε άλλοτε λίγο και άλλοτε πολύ. Μα πρέπει για να αγκαλιάσουμε κάποιον, να έχουμε ότι έχει και εκείνος;
    Με αγάπη πάντα
    Max
    Με αγάπη πάντα
    Max

    ReplyDelete
  6. Ασφαλώς δάσκαλε, αφορά όλα τα παιδιά που δεν αντέχουν την απόρριψη, που βιώνουν την μοναξια, που δεν πήραν αγάπη.

    Αφορά όλα τα παιδιά που όπως προβλέπεται, την επόμενη 20ετία η κατάθλιψη θα είναι η πρώτη αιτία θανάτου.

    Και βέβαια, αφορά όλους εμάς και την ευθύνη μας σαν γονείς, σαν δάσκαλοι, σαν πολίτες που υπονομευούμε το μέλλον, έχοντας ξεχάσει να δίνουμε αγάπη.

    Ο 19χρονος είναι απλά η καμπάνα που σήμανε για να μας κάνει να βγουμε από τον λήθαργο.

    ReplyDelete
  7. Επιτελους ενα αρθρο της προκοπης για το τραγικο συμβαν.Οταν καταλαβουμε οτι ολα ξεκινανε απο μας, και οτι γινετε γυρω μας συμβαινει επειδη εχουμε γινει μια απολυτα εγωιστικη κοινωνια που κοιταει μονο την παρτη της, τι θα φαει, τι θα πιει και με ποιον θα κοιμηθει.Οταν καταλαβουμε οτι τα παιδια δεν πρεπει απλα να τα σπερνουμε,και μετα να κοιταμε τις δουλιτσες μας, αλλα να ειμαστε οδηγοι και καθοδηγητες σε ολη τους τη ζωη.Οταν καταλαβουμε οτι εμεις ειμαστε οι δημιουργοι ολων των κακων που συμβαινουν, τοτε ισως εχουν μια ελπιδα τα παιδια του μελλοντος...
    Βαρεθηκα ομως να ακουω ανθρωπους να απορουν και να ξαφνιαζονται πως φτασαμε σε αυτο το σημειο.Ουτε λιγη αυτοκριτικη?μα ουτε λιγη?πως να μην αναρρωτιουνται λοιπον...
    Ολοι βγαινουν τωρα και μιλανε..απο λογια ειμαστε κομπλε..ολοι παροντες..οταν ο αυτοχειρας ειχε αναγκη για προσοχη και φροντιδα ομως..ολοι αποντες..αντε γεια!

    ReplyDelete
  8. Κατά τή σεμνή καί ταπεινή μου γνώ
    μη πρώτα καί κύρια φταίει ή οικο
    γένεια(τό σπίτι)ή κάθε οικογένεια
    Αν όχι ΟΛΑ αλλά τά περισσότερα α
    πό τήν οικογένεια ξεκινούν,Οι βά
    σεις στά παιδιά γιά τή πορεία στή ζωή τους θεμελιώνονται στό σπίτι στό κάθε σπίτι.Αυτό βάζει τά πρώτα πρέπει,γιατί,εάν πώς κλπ
    πού δυσκολα μπορεί ό νέος νά ξεχά
    σει,όταν έχουν σωστά διδαχθεί?

    ReplyDelete

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki