Είμαι μία…. Πολυάννα!!! Θέλω να είμαι όργανο της αγάπης!!

Το ποστάκι που ακολουθεί είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο της Marianne Williamson, “A Return to Love”.

Η Πολυάννα είναι το όνομα της νουβέλας της Έλενορ Πόρτερ του 1913 η οποία είναι κλασσικό παιδικό βιβλίο. Η Πολυάννα είναι φανταστικός χαρακτήρας του βιβλίου, ένα κοριτσάκι που καταφέρνει να μοιράσει αισιοδοξία και καλή διάθεση σε όλο τον κόσμο που βρίσκεται γύρω του. 

Μπαίνει σε καταστάσεις όπου όλοι έχουν πολλοί άσχημη διάθεση για πολλά χρόνια. Αυτή όμως επιλέγει να μη βλέπει την κακοήθεια τους. Έχει πίστη σε αυτό το «κάτι» που βρίσκεται πέρα από την φαινομενική κακία. Ασκούσε την δύναμη της συγχώρεσης κι έτσι μέσα σε πολύ λίγο χρόνο, όλοι ήταν χαρούμενοι κι ευγενικοί.

Έχει χαρακτηριστεί ως «σπασικλάκι», ως «αφελής», ως «ονειροπαρμένη» και από διάφορους όχι και τόσο τιμητικούς χαρακτηρισμούς.

Και όμως!! Είναι ένα εκπληκτικό παράδειγμα εργάτριας θαυμάτων.

Γι αυτό δεν απορώ καθόλου που η κουλτούρα αυτού του κόσμου την υποτιμά.

Εγώ, όμως, έχω αποφασίσει να γίνω σαν αυτή!!

Θέλω να είμαι μια Πολυάννα!!

Έχω αποφασίσει να επεκτείνω τον ορίζοντα της αντίληψής μου πέρα από αυτό που μου δείχνουν οι αισθήσεις του σώματος, σε αυτό που η καρδιά μου γνωρίζει ότι είναι η αλήθεια για κάθε άνθρωπο.

Ξέρω τι πρέπει να κάνω.

 

Θα αφήσω το Άγιο Πνεύμα να μεταμορφώσει την αντίληψή μου και θα αφήσω την όραση του Χριστού να βλέπει όλα τα πράγματα για μένα χωρίς να τα κρίνει. Θα αφήσω τα θαύματα της αγάπης να κάνουν την δουλειά τους.

Ξέρω τι δεν θα κάνω.

Δεν θα ανακατευτώ!!

Δεν έχει σημασία πως συμπεριφέρονται οι άλλοι. Έχω πίστη στην αγάπη που γνωρίζω ότι υπάρχει πίσω από τον φόβο του καθενός, και με αυτό τον τρόπο καλώ την αγάπη που βρίσκεται μέσα τους να εκφραστεί.

Δεν θα ανακατευτώ!!

Δεν θα επιτεθώ αλλά ούτε και θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου!

Προτιμώ να έχω γαλήνη και χαρά παρά «δίκιο».

Η δύναμή μου βρίσκεται στο να παραμένω μη αντιδραστική. Όταν αντεπιτίθεμαι - και η άμυνα είναι μια μορφή επίθεσης,- ξεκινώ ένα πόλεμο στον οποίο κανένας δεν μπορεί να βγει νικητής.

Αντί γι αυτό, αναζητώ ένα θαύμα. Με αυτή την αναζήτηση, δεν λαμβάνω μέρος στις μάχες της ζωής, παρά ζητώ να ανυψωθώ πάνω από αυτές. Το Άγιο Πνεύμα μου υπενθυμίζει ότι δεν είναι πραγματικές.

Το Άγιο Πνεύμα επίσης μου υπενθυμίζει ότι αντίθετα με το πώς νιώθω όταν χάνομαι μέσα σε συναισθήματα που με βάζουν σε πειρασμό να κρίνω, δεν υπάρχει δίκαιος θυμός.

Στην πραγματικότητα δεν έχει καμιά σημασία το ποιος άρχισε πρώτος. Είτε επιτίθεμαι πρώτος ή αντεπιτίθεμαι, γίνομαι όργανο του θυμού και όχι της αγάπης.

Εγώ, όμως, θέλω να είμαι όργανο της αγάπης!!

Ακόμα και σε πολιτικά και κοινωνικά θέματα, αυτό που ξέρω είναι ότι μια θυμωμένη γενιά ανθρώπων δεν μπορεί να φέρει την ειρήνη. Το κάθε τι που κάνουμε εμποτίζεται με την ενέργεια με την οποία το κάνουμε. Όπως είπε ο Γκάντι, «Εμείς πρέπει να γίνουμε η αλλαγή.»

Όλα τα όπλα των αμυντικών και επιθετικών συστημάτων που έχουν οι χώρες δεν είναι παρά η προβολή των «όπλων» που έχουμε μέσα στο νου μας. Τα μόνα όπλα από τα οποία χρειάζεται να απαλλαγούμε είναι τα όπλα που είναι μέσα στο μυαλό μας. Τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν.

Γι αυτό κι εγώ επιλέγω να είμαι μια Πολυάννα.

Αναρτήθηκε από christina